Sprüche 17 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Uwagi na temat wartości

1 Lepsza kromka suchego chleba, a przy tym spokój,* niż dom pełen biesiad ofiarnych* i kłótni.

2 Rozumny sługa będzie panował nad synem, który przynosi wstyd, i wraz z jego braćmi będzie miał udział w dziedzictwie.

3 Tygiel wytapia srebro, a piec złoto, a tym, który bada serca, jest JHWH.

4 Niegodziwy zważa na nieprawe wargi, oszust nadstawia ucha na złośliwy język.*

5 Kto śmieje się z ubogiego, urąga jego Stwórcy, kto cieszy się z nieszczęścia, nie ujdzie bez kary.

6 Koroną starców są synowie synów, a chlubą synów są ich ojcowie.*

7 Głupiemu nie przystoi wzniosła* mowa, tym mniej szlachetnemu* mowa kłamliwa.

8 Kamieniem magicznym jest prezent* w oczach właściciela, dokądkolwiek się on zwróci, doświadcza powodzenia.

9 Zakrywa nieprawość ten, komu zależy na miłości;* lecz kto o niej rozpowiada, rozdziela przyjaciół.

10 Nagana dotyka rozumnego głębiej, niż głupiego sto batów.*

11 Niegodziwy dąży jedynie do buntu, lecz wyprawią przeciw niemu okrutnego posłańca.

12 Lepiej człowiekowi spotkać niedźwiedzicę, której zabrano młode, niż głupca w przystępie jego głupoty.

13 Nie odstąpi zło od domu tego, kto złem odpłaca za dobro.

14 Początek kłótni jest jak wypuszczenie wody, więc zaniechaj tego, zanim wybuchnie spór.*

15 Ten, kto usprawiedliwia bezbożnego, i ten, kto skazuje sprawiedliwego – obaj są ohydą dla JHWH.

16 Po co pieniądze w ręku głupca? Na zakup mądrości. Lecz brak mu na to rozumu.

17 Przyjaciel* kocha w każdym czasie, rodzi się bratem w niedoli.

18 Człowiekiem nierozumnym jest ten, kto przyklaskuje w dłoń,* kto daje poręczenie za swojego bliźniego.

19 Kto kocha nieprawość, kocha zwadę; kto podwyższa swe wejście,* zaprasza włamanie.

20 Przewrotny sercem nie znajdzie dobra, a człowiek pokrętnego języka wpada w nieszczęście.

21 Kto spłodził głupca, to na swoje zmartwienie, ojciec szaleńca* nie dozna radości.

22 Wesołe serce sprzyja uzdrowieniu;* lecz przygnębiony duch wysusza kości.*

23 Bezbożny przyjmuje prezent z zanadrza, aby naginać ścieżki prawa.

24 Twarz roztropnego zwrócona ku mądrości, lecz oczy głupca [błądzą] po krańcach ziemi.

25 Syn głupi jest utrapieniem dla ojca i goryczą dla swojej rodzicielki.

26 Niedobre jest wymierzanie sprawiedliwemu choćby grzywny, i niesłuszne jest chłostanie szlachetnych.

27 Kto oszczędza swych słów, wie, [czym jest] wiedza, a kto zachowuje spokój ducha,* jest człowiekiem rozumnym.

28 Nawet głupiec, gdy milczy, uchodzi za mądrego, za rozumnego – gdy zamyka usta.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).