Hoheslied 5 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny) Słowo Życia

Hoheslied 5 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Pieśń piąta: Miłość czasu próby

1 (On do niej) Przyszedłem do mojego ogrodu, moja siostro, panno młoda, zerwałem moją mirrę razem z moim balsamem, zjadłem mój plaster* razem z moim miodem, wypiłem moje wino razem z moim mlekiem. (Chór do nich) Jedzcie, przyjaciele! Pijcie i upijcie się, zakochani!* (Ona do chóru) 2 Ja spałam, lecz moje serce* czuwało. O, głos* ukochanego! Puka! (On do niej) Otwórz mi,* moja siostro, moja przyjaciółko, mój gołąbku, moja doskonała!* Gdyż moja głowa jest pełna rosy, moje kędziory – nocnych kropli. (Ona do niego) 3 Zdjęłam mą suknię, jak mam ją założyć? Umyłam swe nogi, jak mam je pobrudzić? (Ona do chóru) 4 Mój ukochany wsunął rękę przez otwór* – a w moim wnętrzu zawrzało! 5 Wstałam ja, by otworzyć memu ukochanemu, a z rąk kapała mi mirra, mirra spływała mi z palców [wprost] na zapadki zamka. 6 Otworzyłam ja mojemu ukochanemu, lecz mój ukochany już zawrócił* i odszedł!* Moja dusza uchodziła* [ze mnie], kiedy mówił.* Szukałam go, lecz go nie znalazłam, wołałam go, lecz mi nie odpowiedział! 7 Znaleźli mnie [za to] stróże obchodzący miasto – pobili mnie, zranili i zdarli mi zasłonę [ci] strzegący murów. 8 Zaprzysięgam was, jerozolimskie córki:* Jeśli spotkacie mego ukochanego, czy [wiecie], co mu przekazać? Że jestem chora z miłości. (Chór do niej) 9 W czym twój ukochany jest lepszy od innych zakochanych, najpiękniejsza wśród kobiet? Czym twój ukochany góruje nad innymi kochankami, że nas tak chcesz zaprzysiąc? (Ona do chóru) 10 Mój ukochany jest promienny* i rumiany, wyróżnia się z dziesięciu tysięcy. 11 Jego głowa to szczere złoto, jego kędziory to loki* – czarne niczym kruk. 12 Jego oczy są jak gołębie nad strumieniami wód, kąpane w mleku, osadzone w oprawie. 13 Jego policzki są jak zagony balsamu,* wieże* z wonnościami, jego wargi jak lilie ociekające mirrą. 14 Jego ręce to walce ze złota wypełnione drogimi kamieniami,* jego brzuch* to płyta z kości słoniowej, napełniona szafirami.* 15 Jego nogi to słupy z alabastru, postawione na złotych cokołach – jego postać jak Liban, okazała jak cedry. 16 Jego podniebienie – słodkości,* wszystko w nim wzbudza pragnienia.* Taki jest mój ukochany i taki mój przyjaciel, jerozolimskie córki.