Hoheslied 6 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Pieśń szósta: Miłość przekonana

1 (Chór do niej) Dokąd poszedł twój ukochany, najpiękniejsza wśród kobiet? Dokąd skierował się twój ukochany? A poszukamy go z tobą! (Ona do chóru)

2 Mój ukochany zszedł do swojego ogrodu, między zagony balsamu,* aby popasać w ogrodach i aby zrywać lilie.

3 Ja należę do mego ukochanego, a mój ukochany do mnie* – na wypasie wśród lilii. (On do niej)

4 Jesteś piękna, moja przyjaciółko, jak Tirsa,* pełna wdzięku jak Jerozolima, groźna niczym sztandary!

5 Odwróć ode mnie swoje oczy, bo mnie rozbrajają! Twoje włosy są jak stado kóz, które spływają* z Gileadu.

6 Twoje zęby są jak stado owiec, które wyszły z kąpieli – u wszystkich bliźniacza, żadnej nie brak [młodych].

7 Twoja skroń jest jak plaster granatu, spoza twojej zasłony.

8 Jest sześćdziesiąt królowych i osiemdziesiąt nałożnic, panien natomiast – bez liku,*

9 lecz jedna* jest moja gołąbka, [jedyna] moja bez skazy, jedna ona u swojej matki, czysta* ona u swej rodzicielki. Widziały ją córki i nazwały szczęśliwą; królowe i nałożnice – i ją wysławiały! (Chór o niej)

10 Kim jest ta, patrząca z góry jak jutrzenka, piękna jak księżyc, promienna jak słońce, groźna niczym sztandary? (On do niej)

11 Zstąpiłem do ogrodu orzechowego,* by zobaczyć młode pędy w dolinie, by zobaczyć, czy kwitnie winorośl, jak pączkują drzewa granatu.*

12 Nie znałem własnej duszy! Posadziła mnie w rydwanach księcia mojego ludu!*

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).