Hebräer 3 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Słowo Życia

✕

Anmelden
... und alle Funktionen nutzen!
Hebräer 3 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Wyższość Jezusa Chrystusa nad Mojżeszem

1 Stąd, bracia święci, uczestnicy powołania niebieskiego,* skupcie się na Apostole i Arcykapłanie naszego wyznania,* na Jezusie,* 2 wiernym Temu, który Go ustanowił, podobnie jak Mojżesz w całym Jego domu. 3 Został On przecież uznany za godnego o tyle większej chwały od Mojżesza, o ile większym uznaniem* niż dom cieszy się jego budowniczy. 4 Każdy bowiem dom jest przez kogoś budowany, tym zaś, który wszystko zbudował, jest Bóg. 5 Mojżesz wprawdzie, jako zaufany [sługa],* był wierny w całym Jego domu dla poświadczenia tego, co miało być powiedziane, 6 ale Chrystus, jako Syn, [jest] ponad Jego domem. Tym domem my jesteśmy,* jeśli tylko zachowamy odwagę* i chlubę nadziei.* 7 Dlatego, jak mówi Duch Święty: Dziś, jeśli usłyszycie Jego głos, 8 nie znieczulajcie waszych serc jak w czasie buntu, w dniu doświadczania na pustyni, 9 gdzie wasi ojcowie poddawali [Mnie] próbie – i oglądali moje dzieła przez czterdzieści lat.* 10 Dlatego zniechęciłem się* do tego pokolenia i powiedziałem: Zawsze błądzą sercem; nie poznali też moich dróg, 11 toteż przysiągłem w moim gniewie: Nie wejdą do mojego odpoczynku.*

Przestroga przed niewiarą

12 Uważajcie, bracia, aby nie było w kimś z was złego serca niewiary* – w odstępstwie od Boga żywego, 13 ale zachęcajcie się nawzajem każdego dnia, dopóki trwa to, co się nazywa dzisiaj,* aby przez zwodniczość grzechu* żaden z was nie uległ znieczuleniu – 14 staliśmy się bowiem uczestnikami Chrystusa,* jeśli tylko początkową podstawę* zachowamy niewzruszoną aż do końca – 15 w słowach bowiem: Dziś, jeśli usłyszycie Jego głos, nie znieczulajcie swoich serc jak w [czasie] buntu,* 16 kim właściwie byli ci, którzy usłyszeli i zbuntowali się? Czyż nie byli to ci wszyscy, którzy wyszli z Egiptu za sprawą Mojżesza? 17 Na kogo gniewał się przez czterdzieści lat? Czy nie na tych, którzy zgrzeszyli i których zwłoki porozrzucał po pustyni? 18 I którym to przysiągł, że nie wejdą do Jego odpoczynku,* jeśli nie tym nieposłusznym? 19 Widzimy więc, że nie mogli wejść z powodu niewiary.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Słowo Życia

Jezus przewyższa Mojżesza

1 Przyjaciele, jesteście święci i powołani do życia wiecznego. Pamiętajcie więc o Jezusie, Bożym posłańcu i najwyższym kapłanie naszej wiary. 2 On był wierny Bogu, który Go powołał, podobnie jak Mojżesz, który wiernie służył całemu Bożemu ludowi. 3 Budowniczy cieszy się jednak większym uznaniem niż budynek, który zbudował. Dlatego Jezus jest otoczony większą chwałą niż Mojżesz. 4 Każdy dom ma swojego budowniczego, a stwórcą wszystkiego jest Bóg. 5 Mojżesz wiernie służył Bożemu ludowi, ale był tylko sługą i zapowiadał to, co miało dopiero nastąpić. 6 Chrystus natomiast, jako Syn Boży, panuje nad Bożym ludem, do którego należymy także my, jeśli ufamy Panu i pokładamy w Nim naszą nadzieję.

Ostrzeżenie przed niewiarą

7 Dlatego właśnie Duch Święty mówi: „Dziś, jeśli usłyszycie głos Boga, 8 nie stawiajcie Mu oporu, jak Izraelici podczas buntu, gdy byli kuszeni na pustyni. 9 Bóg powiedział bowiem: Wasi przodkowie wystawiali mnie na próbę chociaż na własne oczy widzieli to, czego dokonałem. Dlatego przez czterdzieści lat 10 gniewałem się na to pokolenie i powiedziałem sobie: Ci ludzie wciąż błądzą i nie chcą poznać mojej woli. 11 Rozgniewałem się i powiedziałem: Nie dotrą na miejsce, w którym przygotowałem im odpoczynek”. 12 Przyjaciele, uważajcie więc, aby u kogoś z was nie pojawiła się w sercu niewiara i aby nie odsunął się od żywego Boga. 13 Codziennie zachęcajcie jedni drugich, dopóki trwa „dzisiaj”, aby nikt z was nie pozwolił okłamać się grzechowi i nie zaczął sprzeciwiać się Bogu. 14 Mamy bowiem udział we wszystkim, co należy do Chrystusa, jeśli do końca będziemy Mu ufać. 15 Właśnie dlatego powiedziano: „Dziś, jeśli usłyszycie głos Boga, nie stawiajcie Mu oporu, jak Izraelici podczas buntu”. 16 Kim byli ci, którzy słyszeli głos Boga, a jednak buntowali się? Czy nie byli to ludzie, którzy wcześniej pod wodzą Mojżesza wyszli z Egiptu? 17 Na kogo przez czterdzieści lat gniewał się Bóg? Czy nie na tych, którzy zgrzeszyli i poumierali na pustyni? 18 A jakich ludzi miał na myśli, mówiąc: „Nie dotrą na miejsce, w którym przygotowałem im odpoczynek”, jeśli właśnie nie tych, którzy okazali nieposłuszeństwo? 19 Widzimy więc, że powodem, dla którego nie dotarli na miejsce, była ich niewiara!