Apostelgeschichte 1 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza
Wstęp
1Pierwszy traktat,* Teofilu,* napisałem* o wszystkim, co Jezus zaczął czynić, a także [czego zaczął] uczyć*2aż do dnia, gdy po wydaniu – przez Ducha Świętego* – poleceń apostołom,* których sobie wybrał, został wzięty w górę;*3im też po swojej męce, w wielu przekonywających dowodach, przedstawił się jako żyjący;* ukazywał im się przez czterdzieści dni i mówił o Królestwie Bożym,*4a gdy gromadził się* [z nimi], przykazał im: Nie oddalajcie się* od Jerozolimy, ale oczekujcie obietnicy Ojca, o której słyszeliście ode Mnie,5że Jan chrzcił w wodzie, wy jednak po niewielu tych dniach* zostaniecie ochrzczeni w Duchu Świętym.*
Wniebowstąpienie Jezusa
6Gdy więc byli zgromadzeni, dopytywali Go: Panie,* czy w tym okresie przywrócisz królestwo Izraelowi?*7On zaś powiedział do nich: Nie wam poznać czasy lub pory,* które Ojciec ustalił w swej władzy,8lecz otrzymacie moc Ducha Świętego, kiedy zstąpi na was, i będziecie Mi świadkami* tak w Jerozolimie, jak i w całej Judei, w Samarii – i aż po krańce ziemi.*9I gdy to powiedział, a oni patrzyli, został uniesiony w górę i obłok zabrał Go sprzed ich oczu.10A kiedy wpatrywali się, jak On wstępuje do nieba, oto stanęli przy nich dwaj mężczyźni w białych odzieniach.11Powiedzieli oni: Mężowie Galilejczycy, dlaczego tak stanęliście i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, który został od was wzięty w górę do nieba, w taki sposób przyjdzie, w jaki zobaczyliście Go wstępującego do nieba.*
Powrót do Jerozolimy
12Wtedy powrócili do Jerozolimy z góry zwanej Oliwną,* która leży w pobliżu Jerozolimy, w odległości drogi szabatniej.*13Gdy weszli, udali się na piętro,* gdzie zatrzymali się: Piotr i Jan, i Jakub, i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, [syn] Halfeusza, i Szymon Zelota, i Juda, [syn] Jakuba.*14Ci wszyscy trwali* jednomyślnie* w modlitwie z kobietami* i Marią, matką Jezusa, oraz z Jego braćmi.*
Wybór dwunastego apostoła
15W tych też dniach Piotr powstał wśród braci – a był tam na jednym [miejscu] tłum około stu dwudziestu imion* – i powiedział:16Mężowie bracia!* Musiało zostać spełnione Pismo, w którym Duch Święty, przez usta Dawida,* zapowiedział o Judaszu, który stał się przewodnikiem tych, którzy schwytali Jezusa –17gdyż został zaliczony do nas i otrzymał udział w tej posłudze.18On to więc za zapłatę niesprawiedliwości nabył pole, a gdy padł na twarz, pękł przez środek i wypłynęły wszystkie jego wnętrzności.*19I stało się to wiadome wszystkim mieszkańcom Jerozolimy, tak że nazwano to pole w ich własnym dialekcie* Hakeldamah,* to jest Pole Krwi.*20Napisane jest bowiem w zwoju Psalmów: Niech jego siedziba stanie się pusta i niech nie będzie w niej mieszkającego. oraz: Niech jego opiekuństwo* weźmie [ktoś] inny.21Trzeba więc, aby spośród mężczyzn, którzy schodzili się z nami przez cały czas, kiedy przebywał wśród nas* Pan Jezus,22począwszy od chrztu Jana aż do dnia, w którym został od nas wzięty w górę, jeden z tych stał się z nami świadkiem Jego zmartwychwstania.*23I postawili dwóch: Józefa, zwanego Barsabbasem, którego też nazywano Justusem, oraz Mattiasza.*24I pomodlili się tymi słowy: Ty, Panie, który znasz serca wszystkich, wskaż z tych dwóch jednego, którego wybrałeś,25aby zajął miejsce w tej posłudze i apostolstwie, od którego odwrócił się Judasz, aby pójść na swe własne miejsce.26I dali im losy;* a los padł na Mattiasza; on też został doliczony do jedenastu apostołów.
Słowo Życia
Wprowadzenie
1Dostojny Teofilu! W pierwszej księdze napisałem ci o tym, co Jezus czynił i czego nauczał2aż do dnia, w którym mocą Ducha Świętego przekazał wybranym przez siebie apostołom ostatnie polecenia i został wzięty do nieba.3Im też dał wiele dowodów na to, że żyje, pomimo doznanych cierpień i śmierci. Przez czterdzieści dni ukazywał się im i rozmawiał z nimi o królestwie Bożym.
Jezus zabrany do nieba
4Podczas jednego ze wspólnych posiłków polecił im, aby jeszcze nie opuszczali Jerozolimy, ale poczekali na spełnienie się obietnicy danej przez Ojca.5—Już o niej słyszeliście—wyjaśnił. —Mówiłem wam, że Jan Chrzciciel zanurzał w wodzie, lecz wy za kilka dni zostaniecie zanurzeni w Duchu Świętym.6Innym razem, gdy spotkali się z Jezusem, zapytali Go: —Panie, czy teraz wyzwolisz Izrael i przywrócisz nasze królestwo?7—Nie musicie znać czasu i daty. Mój Ojciec ma władzę nad wszystkim i to On je ustalił—odpowiedział.8—Wy otrzymacie moc Ducha Świętego, gdy zstąpi na was, i będziecie opowiadać o mnie innym ludziom. Najpierw w Jerozolimie i całej Judei, później w Samarii, a potem wyruszycie aż po krańce ziemi.9Po tych słowach wzniósł się na oczach uczniów i zniknął w obłoku.10A gdy wpatrywali się za Nim w niebo, nagle stanęli przy nich dwaj ubrani na biało mężczyźni,11którzy zapytali: —Galilejczycy! Po co tak stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten sam Jezus, zabrany od was do nieba, pewnego dnia powróci w taki sam sposób, w jaki widzieliście Go odchodzącego.
Maciej wybrany na miejsce Judasza
12Działo się to na Górze Oliwnej, oddalonej od Jerozolimy o kilometr. Apostołowie wrócili do miasta13i zebrali się w swoim pokoju na piętrze. Byli tam: Piotr, Jan, Jakub, Andrzej, Filip, Tomasz, Bartłomiej, Mateusz, Jakub—syn Alfeusza, Szymon Gorliwy i Juda—syn Jakuba.14Wszyscy oni, razem z kobietami oraz Marią—matką Jezusa, i Jego braćmi, nieustannie spędzali czas na wspólnej modlitwie.15Gdy pewnego razu zebrało się około stu dwudziestu wierzących, Piotr wstał i rzekł:16—Przyjaciele! Musiało się wypełnić proroctwo Pisma, które Duch Święty, poprzez króla Dawida, wypowiedział o Judaszu. To on doprowadził do aresztowania Jezusa,17bo był jednym z nas, apostołów, i miał udział w tej służbie.18On to, za pieniądze splamione krwią, kupił pole. A potem zabił się, spadając głową w dół. Spotkał go straszny koniec: pękł na pół a jego wnętrzności wypłynęły na zewnątrz.19Wieść o tym dotarła do wszystkich mieszkańców Jerozolimy i nazwano to miejsce po hebrajsku Hakeldamach (to znaczy: „Pole Krwi”).20Księga Psalmów mówi: „Niech opustoszeje jego dom i niech nikt w nim nie mieszka.” Oraz „Jego służbę niech przejmie ktoś inny”.21Teraz, jako świadek zmartwychwstania Jezusa, musi dołączyć do nas ktoś, kto tak jak my był z Panem od samego początku22—od dnia, w którym Jan Chrzciciel zanurzył Go w wodzie aż do chwili, w której został wzięty do nieba.23Wybrali dwóch kandydatów: Józefa (zwanego Barsabą, noszącego też pseudonim „Justus”) i Macieja,24po czym zaczęli się modlić: —Panie, Ty znasz każde serce. Wskaż nam, którego z nich wybrałeś25do tej apostolskiej służby, którą Judasz porzucił, poszedłszy własną drogą.26Następnie podali im losy. Oznaczony los został wyciągnięty przez Macieja. Za aprobatą wszystkich dołączył więc do grona jedenastu apostołów.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.