Offenbarung 5 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Słowo Życia

Offenbarung 5 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Baranek i zwój przyszłych dziejów

1 I zobaczyłem w prawicy Tego, który siedział na tronie, zwój* zapisany wewnątrz i na zewnątrz, opieczętowany siedmioma pieczęciami.* 2 Zobaczyłem też potężnego anioła ogłaszającego donośnym głosem: Kto jest godny otworzyć zwój i zerwać jego pieczęcie? 3 I nikt w niebie ani na ziemi, ani pod ziemią nie mógł otworzyć zwoju ani do niego zajrzeć. 4 I bardzo płakałem, że nie znalazł się nikt godny otworzyć zwoju ani do niego zajrzeć. 5 Wtedy jeden ze starszych zwrócił się do mnie: Przestań płakać! Oto zwyciężył Lew z plemienia Judy,* Korzeń Dawida,* aby otworzyć zwój i siedem jego pieczęci.* 6 I zobaczyłem Baranka* jakby zabitego, stojącego między tronem i czterema stworzeniami oraz między starszymi. Miał On siedem rogów i siedmioro oczu, które są siedmioma duchami Boga, rozesłanymi na całą ziemię.* 7 Podszedł [On] i wziął [zwój] z prawicy Tego, który siedział na tronie, 8 a gdy wziął zwój, cztery stworzenia i dwudziestu czterech starszych upadło przed Barankiem, a każdy z nich miał cytrę i złotą czaszę pełną wonności, którymi są modlitwy świętych. 9 I zaśpiewali nową pieśń* tej treści: Godny jesteś* wziąć zwój i zdjąć jego pieczęcie, gdyż byłeś zabity i swoją krwią kupiłeś Bogu [ludzi]* z każdego plemienia, języka, ludu i narodu, 10 i uczyniłeś ich naszemu Bogu królestwem i kapłanami – i będą królować na ziemi.* 11 I zobaczyłem i usłyszałem głos wielu aniołów otaczających tron i stworzenia, i starszych, a ich liczba wynosiła miriady* miriad i tysiące tysięcy;* 12 i mówili donośnym głosem: Godny jest Baranek zabity wziąć moc i bogactwo, i mądrość, i siłę, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo. 13 I słyszałem, jak wszelkie stworzenie w niebie, na ziemi, pod ziemią i na morzu – wszystko, co w nich jest, mówiło: Temu, który siedzi na tronie, i Barankowi, błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc na wieki wieków. 14 A cztery stworzenia mówiły: Amen. Starsi zaś upadli i złożyli pokłon.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Słowo Życia

Ofiarny Baranek Boży

1 Zauważyłem, że Ten, który zasiada na tronie, trzymał w prawej ręce zwój papirusu, zapisany po obu stronach i opatrzony siedmioma pieczęciami. 2 Ujrzałem też potężnego anioła, który zawołał donośnym głosem: „Kto jest godny złamać pieczęcie i rozwinąć zwój?!”. 3 Nikt jednak—ani w niebie, ani na ziemi, ani pod ziemią—nie mógł go rozwinąć i przeczytać. 4 I rozpłakałem się, widząc, że nie znalazł się nikt, kto byłby godny to uczynić. 5 Wtedy jeden ze starszych pocieszył mnie, mówiąc: —Nie płacz! Lew z rodu Judy, potomek króla Dawida, jest zwycięzcą. On może rozwinąć zwój oraz złamać siedem pieczęci! 6 Wtedy zobaczyłem Baranka, stojącego przed tronem, w otoczeniu starszych i czterech istot. Wyglądał tak, jakby został złożony w ofierze. Baranek miał siedem rogów i siedmioro oczu, będących siedmioma Bożymi Duchami, wysłanymi na ziemię. 7 Podszedł On do Tego, który zasiada na tronie, i wziął z Jego prawej ręki zwój. 8 Gdy to uczynił, cztery istoty i dwudziestu czterech starszych upadło przed Nim na twarz, oddając Mu hołd. Każdy z nich miał w rękach harfę i złoty kielich napełniony kadzidłem—modlitwami świętych. 9 I śpiewali nową pieśń: „Zasługujesz na to, aby wziąć zwój, złamać pieczęcie i rozwinąć go. Zostałeś bowiem zabity i swoją krwią wykupiłeś dla Boga ludzi z każdego plemienia, języka, ludu i narodu. 10 Uczyniłeś ich kapłanami naszego Boga i członkami królewskiej rodziny, którzy będą rządzić ziemią”. 11 Potem zobaczyłem mnóstwo aniołów, otaczających tron, cztery istoty oraz starszych, i usłyszałem ich śpiew. Setki milionów aniołów 12 wołały: „Baranek, który został zabity, zasługuje na to, aby otrzymać władzę, bogactwo, mądrość i moc oraz odebrać cześć, chwałę i uwielbienie!”. 13 Usłyszałem również, jak każde stworzenie—na niebie, na ziemi, pod ziemią, na morzu oraz w jego głębinach—wołało: „Temu, który zasiada na tronie, oraz Barankowi należy się wieczne uwielbienie, cześć, chwała i moc!”. 14 Po tych słowach cztery istoty powiedziały: „Amen!”, a starsi padli na twarz, oddając Mu pokłon.