2.Könige 14 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Amazjasz królem Judy

1 W drugim roku [panowania] Joasza, syna Joachaza, króla Izraela, władzę objął Amazjasz,* syn Joasza, króla Judy.

2 Miał dwadzieścia pięć lat, kiedy objął władzę, a panował w Jerozolimie dwadzieścia dziewięć lat. Jego matka miała na imię Jehoadan,* [a] pochodziła z Jerozolimy.

3 Czynił on to, co prawe w oczach JHWH, lecz nie tak jak Dawid, jego ojciec; postępował we wszystkim [raczej] tak, jak Joasz, jego ojciec.

4 Wzniesienia natomiast nie znikły, lud nadal składał ofiary i kadził na tych wzniesieniach.

5 Kiedy władza królewska umocniła się w jego ręku, pobił swoje sługi, zabójców króla, swojego ojca.

6 Synów zabójców jednak nie kazał uśmiercić, zgodnie z tym, co zostało napisane w zwoju Prawa Mojżesza, w którym PAN przykazał: Ojcowie nie poniosą śmierci za synów ani synowie nie poniosą śmierci za ojców, lecz każdy poniesie śmierć za swój własny grzech.

7 On w Dolinie Soli* pobił Edom, dziesięć tysięcy,* zdobył w walce Selę* i nadał jej nazwę Jokteel – [tak nazywa się ona] do dnia dzisiejszego.

Wojna między Amazjaszem a Jehoaszem

8 W tym czasie Amazjasz wysłał posłańców do Jehoasza, syna Jehoachaza, syna Jehu, króla Izraela, z wyzwaniem: Chodź, spójrzmy sobie w twarze!*

9 Lecz Jehoasz, król Izraela, przesłał Amazjaszowi, królowi Judy, taką odpowiedź: Oset z Libanu posłał cedrowi z Libanu takie wezwanie: Daj swoją córkę mojemu synowi za żonę, ale dzikie zwierzę* z Libanu przejdzie i podepcze oset.

10 Doszczętnie pobiłeś Edom i twoje serce wzbiło cię w pychę. Ciesz się swą chwałą i siedź u siebie w domu. Dlaczego wyzywasz nieszczęście? Przecież upadniesz ty i Juda wraz z tobą!

11 Amazjasz jednak nie posłuchał, dlatego Jehoasz, król Izraela, wyruszył i spojrzeli sobie w twarze, on i Amazjasz, król Judy, w Bet-Szemesz,* które należy do Judy.

12 I Judejczycy zostali pobici wobec Izraelitów – i uciekli, każdy do swego namiotu.*

13 Amazjasza zaś, króla Judy, syna Jehoasza, syna Achazjasza, Jehoasz, król Izraela, schwytał w Bet-Szemesz, przybył do Jerozolimy i zrobił wyłom w murze Jerozolimy od Bramy Efraimskiej aż po Bramę Narożną, na czterysta łokci.*

14 Zabrał też całe złoto i srebro, wszystkie naczynia, które znajdowały się w domu JHWH oraz w skarbcach domu królewskiego, oraz zakładników,* i powrócił do Samarii.

15 Pozostałe zaś sprawy, których dokonał Jehoasz, wraz z jego dzielnością, z jaką walczył z Amazjaszem, królem Judy, czyż nie zostały spisane w zwoju Kronik królów Izraela?

16 Gdy Jehoasz spoczął ze swoimi ojcami, został pochowany w Samarii przy królach Izraela, a władzę po nim objął Jeroboam, jego syn.

17 Amazjasz zaś, syn Joasza, króla Judy, żył po śmierci Jehoasza, syna Jehoachaza, króla Izraela, piętnaście lat.*

18 Pozostałe zaś sprawy Amazjasza, czyż nie są one spisane w zwoju Kronik królów Judy?

19 Gdy w Jerozolimie zawiązano przeciwko niemu sprzysiężenie, uciekł do Lakisz, ale posłano za nim do Lakisz i uśmiercono go tam.

20 Potem włożono go na konie i został pochowany w Jerozolimie przy swoich ojcach w Mieście Dawida.

21 Potem cały lud Judy wziął Azariasza – a miał on szesnaście lat – i obwołano go królem po jego ojcu Amazjaszu.

22 On odbudował* Elat i po tym, jak król spoczął ze swoimi ojcami, przyłączył [je] znów do Judy.

Jeroboam II królem Izraela

23 W piętnastym roku [panowania] Amazjasza, syna Joasza, króla Judy, w Samarii, na czterdzieści jeden lat, zapanował Jeroboam,* syn Joasza, króla Izraela.

24 Czynił [on] to, co złe w oczach JHWH, nie odstąpił od żadnego z grzechów Jeroboama, syna Nebata, przez które doprowadził [on] Izraela do grzechu.

25 On przywrócił Izraelowi granicę od Lebo-Chamat* po Morze Stepowe, zgodnie ze Słowem JHWH, Boga Izraela, które wypowiedział przez swojego sługę Jonasza, syna Amitaja, proroka z Gat-Hachefer.*

26 JHWH bowiem wejrzał na niedolę Izraela, bardzo gorzką – nie było nikogo wyjątkowego ani nie było nikogo zwolnionego* – i nie było nikogo, kto by mógł pomóc Izraelowi.

27 JHWH zaś nie zapowiadał, że wymaże imię Izrael spod niebios, dlatego wyratował ich za pośrednictwem Jeroboama, syna Joasza.

28 Pozostałe zaś sprawy Jeroboama i wszystko, czego dokonał, wraz z jego dzielnością, z jaką walczył i z jaką odzyskał Damaszek i Chamat dla Judy w Izraelu, czy nie zostały one spisane w zwoju Kronik królów Izraela?

29 A gdy Jeroboam spoczął ze swoimi ojcami, królami Izraela, władzę po nim objął Zachariasz, jego syn.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).