1W drugim roku [panowania] Joasza, syna Joachaza, króla Izraela, władzę objął Amazjasz,[1] syn Joasza, króla Judy.2Miał dwadzieścia pięć lat, kiedy objął władzę, a panował w Jerozolimie dwadzieścia dziewięć lat. Jego matka miała na imię Jehoadan,[2] [a] pochodziła z Jerozolimy.3Czynił on to, co prawe w oczach JHWH, lecz nie tak jak Dawid, jego ojciec; postępował we wszystkim [raczej] tak, jak Joasz, jego ojciec.4Wzniesienia natomiast nie znikły, lud nadal składał ofiary i kadził na tych wzniesieniach.5Kiedy władza królewska umocniła się w jego ręku, pobił swoje sługi, zabójców króla, swojego ojca.6Synów zabójców jednak nie kazał uśmiercić, zgodnie z tym, co zostało napisane w zwoju Prawa Mojżesza, w którym PAN przykazał: Ojcowie nie poniosą śmierci za synów ani synowie nie poniosą śmierci za ojców, lecz każdy poniesie śmierć za swój własny grzech.7On w Dolinie Soli[3] pobił Edom, dziesięć tysięcy,[4] zdobył w walce Selę[5] i nadał jej nazwę Jokteel – [tak nazywa się ona] do dnia dzisiejszego.
Wojna między Amazjaszem a Jehoaszem
8W tym czasie Amazjasz wysłał posłańców do Jehoasza, syna Jehoachaza, syna Jehu, króla Izraela, z wyzwaniem: Chodź, spójrzmy sobie w twarze![6]9Lecz Jehoasz, król Izraela, przesłał Amazjaszowi, królowi Judy, taką odpowiedź: Oset z Libanu posłał cedrowi z Libanu takie wezwanie: Daj swoją córkę mojemu synowi za żonę, ale dzikie zwierzę[7] z Libanu przejdzie i podepcze oset.10Doszczętnie pobiłeś Edom i twoje serce wzbiło cię w pychę. Ciesz się swą chwałą i siedź u siebie w domu. Dlaczego wyzywasz nieszczęście? Przecież upadniesz ty i Juda wraz z tobą!11Amazjasz jednak nie posłuchał, dlatego Jehoasz, król Izraela, wyruszył i spojrzeli sobie w twarze, on i Amazjasz, król Judy, w Bet-Szemesz,[8] które należy do Judy.12I Judejczycy zostali pobici wobec Izraelitów – i uciekli, każdy do swego namiotu.[9]13Amazjasza zaś, króla Judy, syna Jehoasza, syna Achazjasza, Jehoasz, król Izraela, schwytał w Bet-Szemesz, przybył do Jerozolimy i zrobił wyłom w murze Jerozolimy od Bramy Efraimskiej aż po Bramę Narożną, na czterysta łokci.[10]14Zabrał też całe złoto i srebro, wszystkie naczynia, które znajdowały się w domu JHWH oraz w skarbcach domu królewskiego, oraz zakładników,[11] i powrócił do Samarii.15Pozostałe zaś sprawy, których dokonał Jehoasz, wraz z jego dzielnością, z jaką walczył z Amazjaszem, królem Judy, czyż nie zostały spisane w zwoju Kronik królów Izraela?16Gdy Jehoasz spoczął ze swoimi ojcami, został pochowany w Samarii przy królach Izraela, a władzę po nim objął Jeroboam, jego syn.17Amazjasz zaś, syn Joasza, króla Judy, żył po śmierci Jehoasza, syna Jehoachaza, króla Izraela, piętnaście lat.[12]18Pozostałe zaś sprawy Amazjasza, czyż nie są one spisane w zwoju Kronik królów Judy?19Gdy w Jerozolimie zawiązano przeciwko niemu sprzysiężenie, uciekł do Lakisz, ale posłano za nim do Lakisz i uśmiercono go tam.20Potem włożono go na konie i został pochowany w Jerozolimie przy swoich ojcach w Mieście Dawida.21Potem cały lud Judy wziął Azariasza – a miał on szesnaście lat – i obwołano go królem po jego ojcu Amazjaszu.22On odbudował[13] Elat i po tym, jak król spoczął ze swoimi ojcami, przyłączył [je] znów do Judy.
Jeroboam II królem Izraela
23W piętnastym roku [panowania] Amazjasza, syna Joasza, króla Judy, w Samarii, na czterdzieści jeden lat, zapanował Jeroboam,[14] syn Joasza, króla Izraela.24Czynił [on] to, co złe w oczach JHWH, nie odstąpił od żadnego z grzechów Jeroboama, syna Nebata, przez które doprowadził [on] Izraela do grzechu.25On przywrócił Izraelowi granicę od Lebo-Chamat[15] po Morze Stepowe, zgodnie ze Słowem JHWH, Boga Izraela, które wypowiedział przez swojego sługę Jonasza, syna Amitaja, proroka z Gat-Hachefer.[16]26JHWH bowiem wejrzał na niedolę Izraela, bardzo gorzką – nie było nikogo wyjątkowego ani nie było nikogo zwolnionego[17] – i nie było nikogo, kto by mógł pomóc Izraelowi.27JHWH zaś nie zapowiadał, że wymaże imię Izrael spod niebios, dlatego wyratował ich za pośrednictwem Jeroboama, syna Joasza.28Pozostałe zaś sprawy Jeroboama i wszystko, czego dokonał, wraz z jego dzielnością, z jaką walczył i z jaką odzyskał Damaszek i Chamat dla Judy w Izraelu, czy nie zostały one spisane w zwoju Kronik królów Izraela?29A gdy Jeroboam spoczął ze swoimi ojcami, królami Izraela, władzę po nim objął Zachariasz, jego syn.