Psalm 138 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Pieśń wdzięczności za łaskę i wierność PANA

1 Dawidowy. Wysławiam* Cię całym swym sercem, Wobec aniołów* pragnę Ci grać!

2 Składam pokłon w stronę Twego świętego przybytku I wysławiam Twe imię — Za Twoją łaskę i wierność, Bo swą obietnicę uczyniłeś ważniejszą niż wszystko inne.*

3 W dniu, kiedy Cię wzywałem, odpowiedziałeś mi I dodałeś sił mojej duszy.

4 Wysławiać Cię będą, PANIE, wszyscy królowie ziemi, Gdy tylko usłyszą Twoje obietnice.

5 Będą wysławiać Twoje drogi, PANIE, Gdyż chwała PANA jest wielka.

6 Tak! Choć PAN jest potężny, dostrzega uniżonego — Dumnego natomiast rozpoznaje z daleka.

7 Choćbym się znalazł w największej niedoli, Zachowasz me życie mimo gniewu mych wrogów, Wyciągniesz swoją rękę, swą prawicą mnie wybawisz.

8 PAN dokona odpłaty za to, jak mnie traktowano! PANIE, Twoja łaska trwa wiecznie, Nie porzucaj dzieł Twoich rąk!*

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).