Psalm 139 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Psalm 139 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Pieśń zachwytu nad dobrocią PANA

Dawidowy. Psalm.

1 Dla prowadzącego chór. PANIE, zbadałeś mnie i znasz. 2 Sam wiesz, kiedy siedzę i kiedy wstaję, Rozumiesz moją myśl z daleka. 3 Wyznaczasz mi marszrutę i spoczynek,* Jesteś świadom wszystkich moich dróg. 4 Tak, choć jeszcze nie mam słowa na języku, Ty już je znasz, PANIE — całe. 5 Ogarniasz mnie z tyłu i z przodu I kładziesz na mnie swoją dłoń. 6 Zbyt cudowna jest dla mnie ta wiedza, Zbyt wzniosła, bym ją pojął. 7 Dokąd ujdę przed Twoim Duchem? Dokąd przed Twym obliczem ucieknę? 8 Gdybym wstąpił do nieba — Ty tam jesteś, Gdybym się skrył w świecie zmarłych — jesteś i tam! 9 Gdybym wziął skrzydła jutrzenki I osiadł aż na krańcach morza, 10 Nawet tam wiodłaby mnie Twa ręka, Uchwyciła Twa prawa dłoń. 11 Gdybym też powiedział: Niech ciemność mnie ukryje I niech noc zgasi światło wokół mnie — 12 To i ciemność nic nie skryje przed Tobą, Noc jest jasna jak dzień, Mrok znaczy tyle co światło. 13 Ty sprawiłeś, że myślę i czuję,* Utkałeś mnie w łonie mej matki. 14 Dziękuję. Dopracowałeś mnie w każdym szczególe.* Cudowne są Twoje dzieła — I moją duszę znasz dokładnie. 15 Żadna moja kość nie uszła Twej uwadze, Choć powstawałem w ukryciu, Tkany w głębiach ziemi. 16 Twoje oczy oglądały mnie w łonie,* Na swym zwoju spisałeś me dni, Zaplanowałeś je, zanim którykolwiek zaistniał. 17 Cóż powiem? Jak cenne* są Twe myśli, o Boże, I jak niezliczone! 18 Gdybym chciał je zsumować, Byłoby ich więcej niż piasku; Gdybym się otrząsnął z liczenia, Wciąż byłbym niedaleko od Ciebie. 19 O, gdybyś zechciał, Boże, rozprawić się z bezbożnym! Dość mam już ludzi czyhających na krew, 20 Tych, którzy Cię znieważają I daremnie wynoszą Twych wrogów. 21 Czy nienawidzących Ciebie nie mam w nienawiści, PANIE? I czy nie czuję odrazy do zbuntowanych przeciw Tobie? 22 Odcinam się od nich całkowicie!* Stali się moimi wrogami! 23 Badaj mnie, Boże, i poznaj me serce, Doświadcz — i poznaj rozterki. 24 Zobacz, czy nie ma we mnie czegoś, co Cię rani,* I prowadź drogą wypróbowaną od wieków!