2.Chronik 15 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Odnowa religijna za panowania Asy

1 Wówczas na Azariaszu,* synu Odeda,* spoczął Duch Boży. 2 Wyszedł on zatem naprzeciw Asy i powiedział: Słuchajcie mnie, Aso, cała Judo i Beniaminie! PAN będzie z wami, jeśli wy będziecie z Nim. Jeśli będziecie Go szukać, pozwoli wam się znaleźć, lecz jeśli Go opuścicie, i On was opuści. 3 Wiele czasu upłynęło w Izraelu bez prawdziwego Boga, bez kapłana, który by nauczał, i bez Prawa. 4 Gdy wówczas w swojej udręce Izrael zawracał do PANA, Boga Izraela, i ludzie Go szukali, On dawał im się znaleźć. 5 W tych czasach nikt nie miał spokoju, czymkolwiek by się zajmował,* gdyż wiele zamieszania było wśród mieszkańców przeróżnych ziem. 6 Naród uderzał na naród, a miasto na miasto, Bóg bowiem trapił ludzi wszelką udręką. 7 Wy zatem zbierzcie siły, nie opuszczajcie rąk, ponieważ za wasze uczynki doczekacie się zapłaty. 8 Gdy Asa usłyszał te słowa i to proroctwo proroka [Azariasza, syna]* Odeda, zebrał się na odwagę i pousuwał ohydne bóstwa z całej Judy i Beniamina oraz ze wszystkich miast, które zdobył na pogórzu Efraima. Odnowił też ołtarz PANA, który stał przed przedsionkiem PANA. 9 Następnie Asa zgromadził całą Judę i Beniamina oraz tych, którzy zamieszkali u nich, choć pochodzili z Efraima, z Manassesa i z Symeona, a przybyli do nich licznie z Izraela, widząc, że jest przy nim PAN, jego Bóg. 10 Wszyscy oni zgromadzili się więc w Jerozolimie w miesiącu trzecim, w piętnastym roku panowania Asy,* 11 i ofiarowali PANU w tym dniu część łupu, który zdobyli, to jest siedemset cielców i siedem tysięcy owiec. 12 Zawarli też przymierze, obiecując, że będą szukać PANA, Boga swoich ojców, z całego serca i z całej duszy, 13 i że pozbawią życia każdego — małego czy wielkiego, mężczyznę czy kobietę — kto nie szukałby PANA, Boga Izraela. 14 To więc przysięgli PANU donośnie, wśród radosnych okrzyków, przy dźwiękach trąb oraz rogów. 15 I cała Juda cieszyła się z tej przysięgi, ponieważ ludzie złożyli ją całym sercem i zaczęli szukać Go w najlepszej chęci. PAN też dał im się znaleźć i podarował im zewsząd wytchnienie. 16 Król natomiast nawet Maakę, babkę, pozbawił godności królowej-matki za to, że dopuściła się okropności w swoim oddaniu dla Aszery. Asa zwalił tę Aszerę, potłukł ją i spalił nad potokiem Cedron. 17 I chociaż świątynki nie znikły z Izraela, to jednak serce Asy pozostało szczere do kresu jego dni. 18 Sprowadził on też do świątyni Bożej dary poświęcone przez swojego ojca oraz dary poświęcone przez siebie, srebro, złoto oraz naczynia — 19 i aż do trzydziestego piątego roku panowania Asy w kraju nie było wojny.