2.Chronik 16 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Wojna Asy z Izraelem i sprzymierzenie z Ben-Hadadem

1 W trzydziestym szóstym roku panowania Asy wyruszył przeciw Judzie Basza,* król Izraela, i zaczął budować fortyfikacje przeciw Ramie,* aby odciąć mieszkańców miasta od Asy, króla Judy.* 2 Wtedy Asa wyniósł srebro i złoto ze skarbców świątyni PANA i pałacu królewskiego i wysłał je do Ben-Hadada, króla Aramu, mieszkającego w Damaszku, z takim poselstwem: 3 Niech będzie przymierze między mną a tobą, tak jak między moim ojcem a twoim. Oto przesyłam ci srebro i złoto. Zerwij swoje przymierze z Baszą, królem Izraela, aby odstąpił ode mnie. 4 Ben-Hadad posłuchał króla Asy i wyprawił dowódców swoich wojsk przeciw miastom Izraela. Wojska uderzyły na Ijon, Dan i na Abel-Maim, i na wszystkie spichlerze miast Naftalego. 5 Gdy Basza o tym usłyszał, zaprzestał budować fortyfikacje przeciw Ramie i odstąpił od swoich prac. 6 Król Asa natomiast zebrał Judejczyków i polecił przenieść spod Ramy kamienie i drewno, z których budował Basza, i ufortyfikować nimi Gebę i Mispę. 7 W tym czasie przybył do Asy, króla Judy, jasnowidz Chanani: Ponieważ oparłeś się na królu Aramu — powiedział — zamiast oprzeć się na PANU, swoim Bogu, dlatego wojsko króla Aramu wymknie ci się spod kontroli. 8 Czy Kuszyci i Libijczycy nie byli bardzo licznym wojskiem zbrojnym w rydwany i jeźdźców? Mimo to, gdy oparłeś się na PANU, wydał ich w twoją rękę. 9 PAN bowiem przegląda całą ziemię, by wzmacniać tych, którzy trwają przy Nim całym sercem. Postąpiłeś niemądrze w tej sprawie i od teraz będziesz miał ciągłe wojny! 10 Wtedy Asa rozgniewał się na jasnowidza i rozkazał zakuć go w dyby.* Rozzłościł się bowiem na niego w tej sprawie. W tym czasie Asa pognębił także innych spośród ludu. 11 Sprawy Asy, te pierwsze i te ostatnie, zostały spisane w zwoju Królów Judy i Izraela. 12 W trzydziestym dziewiątym roku swojego panowania Asa zachorował na nogi i jego choroba bardzo się wzmogła. Ale nawet w tej chorobie nie zwracał się po pomoc do PANA, tylko do lekarzy. 13 W czterdziestym pierwszym roku swojego panowania Asa spoczął ze swoimi ojcami. Gdy umarł, 14 pochowano go w grobie, który kazał sobie wykuć w Mieście Dawida. Po śmierci położono go na marach pełnych wonności i różnych pachnących mieszanin i zapalono na jego cześć bardzo wielki ogień.