2.Mose 17 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Woda ze skały

1 Potem cały Izrael wyruszył z pustyni Sin i wędrował dalej według wskazań PANA. Lud rozłożył się obozem w Refidim. Brakowało tam jednak wody.

2 Wtedy lud wszczął kłótnię z Mojżeszem. Dajcie nam wody do picia! — żądali. Mojżesz odpowiedział: Dlaczego kłócicie się ze mną? Dlaczego wystawiacie PANA na próbę?

3 Ale lud był spragniony wody i szemrał przeciw Mojżeszowi: Czy to dlatego wyprowadziłeś nas z Egiptu, byśmy wraz z dziećmi i dobytkiem padli tu z pragnienia?

4 Mojżesz tymczasem zwrócił się do PANA: Co mam uczynić dla tego ludu? — zawołał. — Niewiele brakuje, by zechcieli mnie ukamienować!

5 Przejdź przed ludem — polecił mu PAN — i weź ze sobą kilku starszych Izraela. Weź też do ręki laskę, którą niegdyś uderzyłeś Nil — i idź!

6 Ja natomiast stanę przed tobą tam, na skale, w Horebie. Gdy uderzysz w skałę, wypłynie z niej woda. Lud będzie mógł się napić. Mojżesz więc uczynił tak na oczach starszych Izraela,

7 po czym nadał temu miejscu nazwę Massa* i Meriba* — z powodu sporu z Izraelitami oraz dlatego, że wystawiali oni tam PANA na próbę, stawiając zaczepne pytanie: Czy jest PAN pośród nas, czy też nie?!

Bitwa z Amalekitami

8 W czasie pobytu Izraelitów w Refidim wyruszyli przeciwko nim Amalekici i stanęli do walki.

9 Wtedy Mojżesz polecił Jozuemu: Wybierz nam odpowiednich mężczyzn i wyjdź do walki z Amalekitami. Ja stanę jutro na szczycie wzgórza i będę miał ze sobą Bożą laskę.

10 Jozue zastosował się do słów Mojżesza. Wyruszył do walki z Amalekitami. Mojżesz zaś, Aaron i Chur weszli na szczyt wzgórza.

11 Podczas bitwy było tak, że gdy Mojżesz trzymał swoje ręce* w górze, przeważał Izrael, a kiedy je opuszczał, przeważali Amalekici.

12 Ale ręce Mojżesza zdrętwiały. Wzięli zatem kamień. Ustawili go tak, że Mojżesz mógł na nim usiąść, a potem Aaron i Chur podtrzymywali jego ręce, jeden z prawej, a drugi z lewej strony. Dzięki temu ręce Mojżesza pozostawały w górze, niezmiennie aż do zachodu słońca.

13 Jozue natomiast pokonał Amalekitów i ich wojsko ostrzem miecza.

14 Po bitwie PAN polecił Mojżeszowi: Zapisz to na pamiątkę na zwoju i każ zapamiętać Jozuemu, że całkowicie wymażę spod nieba pamięć o Amaleku.

15 Mojżesz zbudował tam ołtarz i nadał mu nazwę: PAN moim sztandarem!*

16 Potem ogłosił: Tak! Ręka na tron PANA!* Wojna PANA z Amalekiem trwać będzie przez pokolenia!

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Woda ze skały

1 Potem wyruszyło całe zgromadzenie synów Izraela z pustyni Syn dla swojej dalszej wędrówki według słów JHWH i rozłożyli się obozem w Refidim* – i nie było wody do picia dla ludu.

2 Wtedy lud kłócił się z Mojżeszem.* Mówili: Dajcie nam wody, byśmy pili! A Mojżesz im odpowiedział: Dlaczego kłócicie się ze mną? Dlaczego wystawiacie na próbę JHWH?

3 A lud był tam spragniony wody i szemrał przeciw Mojżeszowi. Mówili: Czy to dlatego wyprowadziłeś nas z Egiptu, aby uśmiercić nas i nasze dzieci, i nasz dobytek pragnieniem?

4 Wówczas Mojżesz wołał do JHWH: Co mam uczynić dla tego ludu? Jeszcze trochę, a mnie ukamienują.

5 I powiedział JHWH do Mojżesza: Przejdź przed ludem i weź z sobą [kilku] ze starszych Izraela. A też swoją laskę, którą uderzyłeś Nil, weź do ręki i idź!

6 Oto Ja stanę przed tobą tam, na skale, w Horebie, a [ty] uderzysz w skałę i wypłynie z niej woda, i lud będzie pił. Mojżesz więc uczynił tak na oczach starszych Izraela.*

7 I nadał temu miejscu nazwę Massa* i Meriba* – z powodu kłótni synów Izraela i z powodu ich wystawiania na próbę JHWH, gdy pytali: Czy jest JHWH pośród nas, czy nie?

Bitwa z Amalekitami

8 Wtedy nadciągnął Amalek* – i walczyli z Izraelem w Refidim.

9 Mojżesz zaś powiedział do Jozuego:* Wybierz nam* mężczyzn i wyjdź do walki z Amalekiem. Jutro ja stanę na szczycie wzgórza, a laska Boża będzie w mojej ręce.

10 Jozue uczynił tak, jak mu powiedział Mojżesz, by wyruszyli do walki z Amalekiem, a Mojżesz, Aaron i Chur* weszli na szczyt wzgórza.

11 I było tak, że dopóki Mojżesz trzymał swoją rękę* wzniesioną, przeważał Izrael, a kiedy opuszczał swą rękę, przeważał Amalek.

12 A ręce Mojżesza zdrętwiały. Wzięli więc kamień i podłożyli pod niego, i usiadł na nim, Aaron zaś i Chur podtrzymywali jego ręce, jeden z jednej, a drugi z przeciwnej strony, tak że jego ręce [zachowały] wierność aż do zachodu słońca.

13 Tak powalił Jozue Amaleka i jego lud* ostrzem miecza.

14 Wtedy JHWH powiedział do Mojżesza: Zapisz to na pamiątkę na zwoju i włóż w uszy Jozuego, że całkowicie wymażę spod niebios pamięć o Amaleku.

15 Potem zbudował Mojżesz ołtarz* i nadał mu nazwę: JHWH moim sztandarem!*

16 I powiedział: Tak! Ręka na tron JHWH!* Wojna między JHWH a Amalekiem – z pokolenia na pokolenie!

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).