1.Mose 3 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Upadek: dramat wiary

1 Wąż natomiast był przebieglejszy niż wszystkie inne zwierzęta stworzone przez PANA Boga. Zapytał on kobietę: Czy rzeczywiście Bóg powiedział, że nie wolno wam jeść owoców z żadnego drzewa ogrodu?

2 Kobieta odpowiedziała: Możemy jeść owoce z drzew w ogrodzie.

3 Bóg zabronił nam jedynie jeść owoce z drzewa, które rośnie w środku ogrodu. Polecił: Nie jedzcie z niego ani go nie dotykajcie, abyście nie pomarli.

4 Wówczas wąż zapewnił kobietę: Na pewno nie pomrzecie.*

5 Bóg wie, że gdy tylko zjecie z tego drzewa, otworzą się wam oczy i staniecie się jak Bóg — poznacie dobro i zło.*

6 Kobieta przyjrzała się owocom. Wydały jej się warte spróbowania, wyglądały pięknie, a ponadto dzięki nim mogło się ziścić jej pragnienie poznania. Sięgnęła więc po owoc, zerwała i zjadła. Podała też mężowi, który z nią przebywał. On również zjadł.

7 Wówczas otworzyły się oczy im obojgu i zobaczyli — że są nadzy. Spletli więc figowe liście i sporządzili sobie z nich przepaski.

8 Wkrótce jednak usłyszeli PANA Boga. Przechadzał się On po ogrodzie w powiewie dnia.* Słysząc to, człowiek* ukrył się wraz z żoną przed PANEM Bogiem między drzewami ogrodu.

9 Jednak PAN, Bóg, zaczął wołać człowieka: Gdzie jesteś?

10 A on na to: Usłyszałem, że jesteś w ogrodzie, i przestraszyłem się, bo jestem nagi — dlatego ukryłem się!

11 Kto ci powiedział, że jesteś nagi? — zapytał Bóg. — Czy zjadłeś owoc z drzewa,* z którego zakazałem ci jeść?

12 Człowiek odparł: To kobieta, którą mi dałeś, aby była ze mną! Ona dała mi owoc z tego drzewa — i zjadłem.

13 PAN Bóg zwrócił się do kobiety: Cóż ty takiego zrobiłaś? Wąż mnie zwiódł — wyjaśniła — i zjadłam.

14 PAN Bóg zatem zwrócił się do węża: Ponieważ to uczyniłeś, będziesz szczególnie przeklęty wśród bydła i dzikich zwierząt. Będziesz pełzał na brzuchu i karmił się prochem przez resztę dni swego życia!

15 Wzbudzę też nieprzyjaźń między tobą i między kobietą, między twoim potomstwem i między jej potomstwem — ono zrani ci głowę, a ty zranisz mu piętę.

16 Natomiast do kobiety powiedział: Bądź pewna, że pomnożę twój trud i bóle rodzenia. W bólach będziesz rodziła dzieci, na mężu będziesz skupiać pragnienia* — a on będzie nad tobą panował.

17 W końcu zwrócił się do Adama: Ponieważ posłuchałeś swojej żony i zjadłeś z drzewa, o którym ci powiedziałem: Nie wolno ci z niego jeść! Z powodu ciebie ziemia będzie przeklęta! W trudzie będziesz zdobywał pożywienie* i to po wszystkie dni swojego życia!

18 Będzie ci rodzić ciernie i osty, a pokarmem ci będą zbiory pól.

19 W pocie czoła będziesz jadł chleb, aż powrócisz do ziemi, gdyż z niej zostałeś wzięty — bo jesteś prochem i obrócisz się w proch.

20 Potem człowiek nadał swej żonie imię Ewa, gdyż ona stała się matką wszystkich żyjących.

21 PAN, Bóg, ubrał Adama i jego żonę w odzienie, które sporządził ze skór.

22 Potem PAN, Bóg, powiedział: Ponieważ człowiek stał się taki, jak jeden z Nas* — zna dobro i zło — to oby teraz nie wyciągnął ręki i nie zerwał owocu również z drzewa życia; oby nie zjadł i nie żył przez to na wieki!

23 Dlatego PAN, Bóg, usunął człowieka z ogrodu Eden, aby uprawiał ziemię, z której został wzięty.

24 Tak to właśnie go wygnał, a na wschód od ogrodu Eden ustawił cheruby z płomieniem wirującego miecza. Ich zadaniem było strzec drogi do drzewa życia.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Upadek: dramat wiary

1 A wąż był przebieglejszy* niż wszystkie inne zwierzęta polne, które uczynił JHWH, Bóg. Powiedział on do kobiety: Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie możecie jeść z żadnego* drzewa ogrodu?

2 Kobieta odpowiedziała wężowi: Owoce z drzew ogrodu spożywamy.*

3 To o owocu z drzewa,* które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział: Nie możecie z niego jeść ani nie możecie go dotykać, abyście nie pomarli.

4 Wówczas wąż powiedział do kobiety: Na pewno nie umrzecie.*

5 Ale Bóg wie, że w dniu, w którym z niego zjecie, otworzą się wam oczy i staniecie się jak Bóg, znający* dobro i zło.

6 Gdy kobieta zobaczyła, że drzewo jest dobre do jedzenia i że jest pożądliwością dla oczu, i [że] pociągające jest to drzewo dla roztropności,* wzięła z jego owocu i jadła. Podała też swemu mężowi, który z nią był – i jadł.*

7 Wówczas otworzyły się oczy obojgu i uświadomili sobie, że są oni nadzy. Spletli więc liście figowe i sporządzili sobie przepaski.

8 I usłyszeli głos* JHWH, Boga, przechadzającego się po ogrodzie w wietrze dnia.* Wtedy ukrył się człowiek* i jego żona przed obliczem JHWH, Boga, pośród drzew ogrodu.

9 A JHWH, Bóg, zawołał do człowieka i zapytał go: Gdzie jesteś?

10 I odpowiedział: Usłyszałem Twój głos w ogrodzie i przestraszyłem się, bo jestem nagi – i ukryłem się!

11 [Bóg] zapytał: Kto ci powiedział, że jesteś nagi? Czy* zjadłeś z drzewa, z którego zakazałem ci jeść?

12 A człowiek odpowiedział: Kobieta, którą mi dałeś, aby była ze mną, ona dała mi z tego drzewa – i jadłem.*

13 Wtedy zwrócił się JHWH, Bóg, do kobiety: Co takiego zrobiłaś?* Kobieta odpowiedziała: Wąż mnie zwiódł* – i jadłam.

14 Wówczas JHWH, Bóg, powiedział do węża: Ponieważ to uczyniłeś, będziesz szczególnie* przeklęty* pośród wszelkiego bydła i wszelkich zwierząt polnych. Będziesz pełzał na brzuchu i będziesz jadł proch przez wszystkie dni swego życia!

15 I ustanowię nieprzyjaźń między tobą i między kobietą, między twoim nasieniem* i między nasieniem jej – ono zrani ci głowę, a ty zranisz* mu piętę.*

16 Do* kobiety powiedział: Mocno pomnożę twój trud i twą ciążę.* W bólu będziesz rodzić synów, ku swemu mężowi będziesz kierować swe pragnienie,* lecz on będzie nad tobą panował.*

17 A do Adama* powiedział: Ponieważ posłuchałeś głosu swojej żony i jadłeś z drzewa, o którym ci powiedziałem: Nie wolno ci z niego jeść! Z powodu ciebie ziemia będzie przeklęta! W trudzie będziesz się z niej żywił,* po wszystkie dni swego życia!

18 Ciernie i osty rodzić ci będzie, a spożywać będziesz ziele pól.

19 W pocie swego czoła będziesz jadł chleb, póki nie wrócisz do ziemi, gdyż z niej zostałeś wzięty – bo jesteś prochem i w proch się obrócisz.

20 I nadał człowiek* swojej żonie imię Ewa,* gdyż ona stała się matką wszystkich żyjących.

21 I sporządził JHWH, Bóg, Adamowi i jego żonie odzienie ze skóry, i okrył ich.

22 Powiedział też JHWH, Bóg: Ponieważ człowiek stał się taki, jak jeden z nas,* przez poznanie tego, co dobre i złe,* to oby teraz nie wyciągnął swej ręki i nie wziął owocu również z drzewa życia i nie zjadł – i nie żył na wieki!

23 I wygonił go JHWH, Bóg, z ogrodu w Edenie, aby uprawiał ziemię, z której został wzięty.

24 Tak wypędził człowieka,* a na wschód* od ogrodu w Edenie umieścił cheruby* i płomień wirującego miecza,* aby strzec drogi do drzewa życia.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).