Sprüche 26 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki) Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Sprüche 26 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Przypadłości codzienności: Nierozumni ludzie, nieprzemyślane decyzje

1 Jak śnieg w lecie, a deszcz w żniwa, tak nie na miejscu jest cześć dla głupca. 2 Jak z odfruwającym ptakiem lub odlatującą jaskółką, tak z bezpodstawnym przekleństwem — nie spełni się!* 3 Na konia bat, na osła wędzidło, a na grzbiet głupców — kij. 4 Nie odpowiadaj głupiemu według jego głupoty, abyś równym jemu nie stał się i ty. 5 Odpowiedz głupiemu według jego głupoty, aby nie uznał, że jednak jest mądry. 6 Podcina sobie nogi, wyrządza sobie krzywdę, kto wysyła wiadomość przez głupca. 7 Przypowieść głupiego wlecze się jak nogi za kulawym. 8 Oddawać cześć głupiemu to tak, jak strzelać z procy z kamieniem przywiązanym. 9 Ciernie w rękach pijanego to jak przypowieść w ustach głupców. 10 Łucznikiem, który wszystkich rani swymi strzałami, jest ten, kto wynajmuje przygodnych głupców lub pijaków. 11 Jak pies powraca do swoich wymiocin, tak głupiec powtarza swe niedorzeczności. 12 Czy widzisz człowieka mającego się za mędrca? Więcej jest nadziei dla głupca niż dla niego.

Lenistwo i leniwi

13 Leniwy mówi: Lwica na drodze! Lew pośród ulic i placów! 14 Jak drzwi obracają się na zawiasach, tak próżniak na swoim łóżku. 15 Leniwy zanurza rękę w misie, lecz by ją podnieść do ust, sił mu nie wystarcza. 16 Leniwy ma się za mądrzejszego niż siedmiu odpowiadających ze znawstwem.

Życzliwość i ci, co na nią liczą

17 Kto się wdaje w cudzy spór, łapie za uszy rozpędzonego psa. 18 Szaleńcem, który miota płonące żagwie i śmiercionośne strzały, 19 jest człowiek, który zwiódł* bliźniego, a potem tłumaczy: Ja tylko żartowałem. 20 Nie ma drewna — gaśnie ogień; brak plotkarza — cichnie kłótnia. 21 Czym węgiel* dla żaru i drewno dla ognia, tym człowiek kłótliwy dla wzniecenia sporu. 22 Słowa plotkarza są jak łakocie — łatwo wpadają głęboko do wnętrza. 23 Srebrna glazura na glinianym naczyniu, to jak płomienne* usta kryjące złe serce. 24 Kto nienawidzi, wargami może udawać, że tak nie jest, jednak w swoim wnętrzu knuje podstęp. 25 Chociaż głosem okazuje przychylność, nie wierz mu, bo skrywa w sercu siedem obrzydliwości. 26 Nienawiść ukrywa się w przebraniu, lecz jej szkodliwość wyjdzie na jaw w zgromadzeniu. 27 Kto kopie dół, może weń wpaść, kamień zaś wraca na tego, kto go pcha. 28 Fałszywy nienawidzi tych, których zmiażdżył językiem, a o gładkie usta łatwo można się potknąć.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Przypadłości codzienności: Niemądrzy ludzie i nieprzemyślane decyzje

1 Jak śnieg w lecie, a deszcz w żniwa, tak nie na miejscu jest cześć* dla głupca.* 2 Jak z odfruwającym ptakiem [lub] odlatującą jaskółką, tak jest z bezpodstawnym przekleństwem – nie spełnia się.* 3 Na konia bat, na osła wędzidło, a na grzbiet głupców – kij. 4 Nie odpowiadaj głupiemu według jego głupoty, abyś i ty nie stał się mu równy. 5 Odpowiedz głupiemu według jego głupoty, aby nie uznał się sam za mądrego. 6 Podcina sobie nogi, chce napić się gwałtu, ten, kto wysyła wiadomość przez głupca. 7 Wloką się* nogi chromego – [podobnie] jak przypowieść w ustach głupców. 8 Oddawać cześć głupiemu to tak, jak przywiązywać kamień do procy.* 9 Cierń dostał się w rękę pijanego, a przypowieść na usta głupców. 10 Łucznikiem, który rani wszystkich, jest najemca przygodnego* głupca lub pijaka.* 11 Jak pies powraca do swoich wymiocin, tak głupiec powtarza swoje głupstwa. 12 Widzisz człowieka mądrego we własnych oczach? Więcej jest nadziei dla głupca niż dla niego.

Lenistwo i leniwi

13 Leniwy mówi:* Lwica na drodze! Lew na środku placu!* 14 Jak drzwi obracają się na zawiasach, tak próżniak na swoim łóżku. 15 Leniwy zanurza rękę w misie, lecz ciężko mu podnieść ją do ust. 16 Leniwy jest w swoich oczach mądrzejszy niż siedmiu odpowiadających rozsądnie.*

Życzliwość i ci, co na nią liczą

17 Kto wdaje się w cudzy spór, jest jak ten, kto chce złapać za uszy* przebiegającego psa.* 18 Jak szaleniec, który rzuca płonące żagwie, strzały i śmierć,* 19 jest człowiek, który omamił bliźniego, a potem pyta: Czyż nie żartowałem? 20 Nie ma drewna – gaśnie ogień; nie ma plotkarza* – cichnie kłótnia. 21 Czym węgiel* dla żaru* i drewno dla ognia, tym człowiek kłótliwy dla wzniecenia sporu. 22 Słowa plotkarza są jak łakocie – i [łatwo] wpadają do komnat wnętrza. 23 Srebrna glazura* na glinianym naczyniu jest jak płomienne* usta i złe serce. 24 Kto nienawidzi, może wargami udawać, że tak nie jest, jednak w swoim wnętrzu knuje podstęp; 25 chociaż głosem okazuje przychylność, nie wierz mu, bo ma w sercu siedem obrzydliwości. 26 Nienawiść ukrywa się w przebraniu,* lecz jej zło wyjdzie na jaw w zgromadzeniu. 27 Kto kopie dół, może weń wpaść, kamień zaś wraca na tego, kto go pcha. 28 Fałszywy język nienawidzi tych, których zmiażdżył, a gładkie usta mogą przyprawić o upadek.*