Josua 20 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Miasta schronienia

1 PAN przemówił do Jozuego tymi słowy:

2 Przekaż synom Izraela: Wyznaczcie sobie miasta schronienia, o których powiedziałem wam za pośrednictwem Mojżesza.

3 Powinien móc schronić się w nich zabójca, który uśmiercił człowieka nieumyślnie, bezwiednie. Te miasta mają być dla was schronieniem przed mścicielem krwi.*

4 Ten, kto zabił człowieka, przybędzie do jednego z tych miast, zatrzyma się w bramie i przedstawi jego starszym swoją sprawę. Starsi miasta z kolei przyjmą go do siebie, wskażą mu miejsce i pozwolą w swym mieście zamieszkać.

5 Gdy zabójcę ścigać będzie mściciel krwi, nie wydadzą go w jego ręce, ponieważ zabił on swojego bliźniego bezwiednie, nie mając go wcześniej w nienawiści.

6 Zabójca będzie mieszkał w tym mieście do czasu stawienia się przed zgromadzeniem na sąd, a potem aż do śmierci arcykapłana, który w tym czasie będzie sprawował urząd. Dopiero po śmierci arcykapłana zabójca będzie mógł wrócić do swojego miasta i domu, tam, skąd uciekł.

7 Wydzielili* zatem na takie miasta Kedesz w Galilei na pogórzu Naftalego, Sychem na pogórzu Efraima i Kiriat-Arba, to jest Hebron, na pogórzu Judy.

8 Za Jordanem natomiast, na wschód od Jerycha, wydzielili Beser na pustyni, na równinie należącej do plemienia Rubena, Ramot w Gileadzie, należącym do plemienia Gada, i Golan w Baszanie, należącym do plemienia Manassesa.

9 To były miasta wyznaczone dla wszystkich Izraelitów oraz dla przychodniów, którzy zatrzymali się wśród nich, aby mógł tam schronić się każdy, kto nieumyślnie zabił człowieka, po to, by nie zginąć z ręki mściciela krwi, dopóki nie zda sprawy przed zgromadzeniem.*

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Miasta schronienia

1 I przemówił JHWH do Jozuego tymi słowy:

2 Przemów do synów Izraela tymi słowy: Oznaczcie sobie miasta schronienia, o których mówiłem wam za pośrednictwem Mojżesza,

3 aby mógł uciec tam zabójca, który zabił człowieka* nieumyślnie i bezwiednie.* Niech one będą dla was* schronieniem* przed mścicielem krwi.*

4 [Zabójca] ucieknie więc do jednego z tych miast, stanie w bramie miasta i przedstawi wobec* starszych tego miasta swoją sprawę, a [oni] przyjmą go do miasta, do siebie, dadzą mu miejsce i zamieszka z nimi.

5 A gdy ścigać go będzie mściciel krwi, to nie wydadzą w jego rękę zabójcy, gdyż zabił swego bliźniego bezwiednie, wcześniej* zaś go nie nienawidził.

6 I będzie mieszkał w tym mieście, dopóki nie stanie przed zgromadzeniem na sąd, [a potem] aż do śmierci arcykapłana, który w tym czasie będzie [sprawował urząd]. Dopiero wówczas zabójca będzie mógł wrócić, udać się do swojego miasta i do swojego domu – do miasta, z którego uciekł.

7 I poświęcili* [na to] Kedesz w Galilei na pogórzu Naftalego, Sychem na pogórzu Efraima i Kiriat-Arba, to znaczy Hebron, na pogórzu Judy.

8 A po drugiej stronie Jordanu, na wschód od Jerycha, oznaczyli Beser na pustyni, na równinie należącej do plemienia Rubena, Ramot w Gileadzie, należącym do plemienia Gada i Golan w Baszanie, należącym do plemienia Manassesa.

9 To były miasta wyznaczone dla wszystkich Izraelitów oraz dla przybyszów przebywających wśród nich, aby mógł tam uciec każdy, kto nieumyślnie zabił człowieka, i by nie zginął z ręki mściciela krwi, dopóki nie stanie przed zgromadzeniem.*

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).