Galater 1 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Powitanie

1 Paweł, apostoł — posłany nie przez ludzi i nie z powodu człowieka, ale za sprawą Jezusa Chrystusa i Boga Ojca, który Go wzbudził z martwych —

2 oraz wszyscy bracia, którzy są ze mną, do kościołów w Galacji:

3 Niech wam towarzyszą łaska i pokój, pochodzące od Boga, naszego Ojca, oraz Pana, Jezusa Chrystusa.

4 On samego siebie wydał za nasze grzechy, aby nas wyrwać ze zła panującego w obecnym wieku, zgodnie z wolą Boga i naszego Ojca,

5 któremu niech będzie chwała na wieki. Amen.

Dziwna łatwowierność

6 Dziwię się, że tak prędko dajecie się odwieść od Tego, który was powołał w łasce Chrystusa, do innej dobrej nowiny.

7 Jednak innej nie ma. Są tylko jacyś ludzie, którzy was niepokoją i chcą przekręcić to, co przekazał nam Chrystus.

8 Ale choćby nawet ktoś z nas albo sam anioł z nieba głosił wam dobrą nowinę różną od tej, którą wam przekazaliśmy, niech będzie przeklęty!

9 Jak powiedzieliśmy przedtem, tak teraz powtarzam: Jeśli ktoś wam głosi dobrą nowinę różną od tej, którą już przyjęliście, niech będzie przeklęty!

10 Czy mówiąc tak, zamierzam zjednać sobie ludzi, czy Boga? Albo może chodzi mi o przypodobanie się ludziom? Gdybym nadal zabiegał o ludzkie względy, nie byłbym sługą Chrystusa.

Pochodzenie Pawłowej dobrej nowiny

11 Oznajmiam wam bowiem, bracia: Dobra nowina, którą wam głosiłem, nie jest owocem myśli ludzkiej.

12 Nie przejąłem jej od człowieka ani nikt mnie jej nie nauczył. Mam ją dzięki objawieniu Jezusa Chrystusa.

13 Bo na pewno słyszeliście o moim wcześniejszym postępowaniu w judaizmie. Wyjątkowo prześladowałem wtedy i niszczyłem Kościół.

14 Jako wyznawca judaizmu robiłem większe postępy niż wielu innych z mojego pokolenia, bo gorliwiej przestrzegałem moich ojczystych tradycji.

15 Gdy jednak spodobało się Bogu, który mnie wyznaczył jeszcze w łonie mojej matki i powołał dzięki swojej łasce,

16 żeby we mnie objawić swego Syna, abym głosił Go między poganami, nie radziłem się ciała ani krwi.

17 Nie udałem się też do Jerozolimy, do tych, którzy przede mną byli apostołami, lecz natychmiast odszedłem do Arabii, po czym znów wróciłem do Damaszku.

18 Następnie, po trzech latach, wybrałem się do Jerozolimy, żeby poznać Kefasa. Przebywałem u niego piętnaście dni.

19 Co do innych apostołów, nie widziałem żadnego poza Jakubem, bratem Pańskim.

20 Pisząc to, oświadczam wobec Pana, że nie kłamię.

21 Potem udałem się w okolice Syrii i Cylicji.

22 A kościoły Chrystusowe w Judei osobiście mnie nie znały.

23 Ludzie słyszeli jedynie, że ten, który ich kiedyś prześladował, teraz głosi wiarę, którą wcześniej zwalczał —

24 i z mego powodu chwalili Boga.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Powitanie

1 Paweł, apostoł nie od ludzi* ani przez człowieka, lecz przez Jezusa Chrystusa i Boga Ojca, który Go wzbudził z martwych,*

2 oraz wszyscy bracia,* którzy są ze mną, do zgromadzeń Galacji:

3 Łaska wam i pokój* od Boga, naszego Ojca, i Pana Jezusa Chrystusa,

4 który wydał samego siebie za nasze grzechy, aby w ten sposób wyrwać nas z teraźniejszego wieku złego według woli Boga i naszego Ojca,

5 któremu chwała na wieki wieków.* Amen.

Zdziwienie Pawła łatwowiernością Galacjan

6 Dziwię się, że tak szybko dajecie się odwieść od Tego, który was powołał w łasce Chrystusa, do innej ewangelii,

7 jednak innej nie ma, chyba że [są] jacyś ludzie, którzy was niepokoją i chcą przekręcić ewangelię Chrystusa.

8 Ale choćbyśmy nawet my albo anioł z nieba głosił wam ewangelię inną od tej, którą my wam ogłosiliśmy, niech będzie przeklęty!

9 Jak powiedzieliśmy przedtem, tak i teraz znowu mówię: Jeśli wam ktoś głosi ewangelię inną od tej, którą przejęliście, niech będzie przeklęty!

10 A teraz, czy chcę sobie zjednać ludzi, czy Boga? Albo czy staram się przypodobać ludziom? Gdybym nadal chciał się przypodobać ludziom, nie byłbym sługą Chrystusa.

Paweł o pochodzeniu swoich wiadomości

11 Oznajmiam wam bowiem, bracia: Ewangelia głoszona wam przeze mnie nie jest według [myśli] ludzkiej;

12 bo też ani ja nie przejąłem jej od człowieka, ani mnie nie nauczono, lecz [mam ją] przez objawienie Jezusa Chrystusa.

13 Słyszeliście bowiem o moim poprzednim postępowaniu w judaizmie, że wyjątkowo prześladowałem zgromadzenie Boże i niszczyłem je,

14 i robiłem większe postępy w judaizmie niż wielu rówieśników mojego pokolenia, będąc w większym stopniu gorliwcem moich ojczystych tradycji.

15 Gdy jednak spodobało się Bogu, który mnie naznaczył od łona mojej matki i powołał przez swoją łaskę,

16 żeby objawić swego Syna we mnie,* abym Go głosił między poganami, natychmiast, nie radziłem się ciała ani krwi,

17 nie udałem się do Jerozolimy, do tych, którzy przede mną byli apostołami, ale odszedłem do Arabii,* po czym znów wróciłem do Damaszku.

18 Następnie, po trzech latach, udałem się do Jerozolimy, żeby zapoznać się z Kefasem, i przebywałem u niego piętnaście dni;

19 a innego z apostołów nie widziałem poza Jakubem, bratem Pana.

20 Te rzeczy wam piszę – oto przed obliczem Pana [oświadczam], że nie kłamię.

21 Potem poszedłem w okolice Syrii i Cylicji.

22 A osobiście byłem nieznany zgromadzeniom Judei, które są w Chrystusie.

23 A tylko słyszeli: Ten, który nas niegdyś prześladował, teraz głosi wiarę, którą wcześniej niszczył –

24 i z mego powodu chwalili Boga.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).