Apostelgeschichte 14 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Wydarzenia w Ikonium

1 W Ikonium również przybyli do synagogi. Przemówili tam tak, że uwierzyło spore grono Żydów oraz Greków.

2 Ci Żydzi jednak, którzy odmówili posłuszeństwa głoszonemu poselstwu, zbuntowali pogan i zwrócili ich przeciw braciom.

3 Stąd Paweł i Barnaba zatrzymali się tam na dłuższy czas i głosili odważnie, ufni w Panu, który potwierdzał słowa swojej łaski znakami i cudami, które za Jego sprawą działy się przez ich ręce.

4 Co do mieszkańców miasta, to byli podzieleni. Jedni popierali Żydów, drudzy — apostołów.

5 Gdy jednak poganie oraz Żydzi wraz ze swoimi przełożonymi zaczęli przygotowywać na nich napad, chcąc ich znieważyć i ukamienować,

6 oni, dowiedziawszy się o tym, uciekli do miast likaońskich: Listry, Derbe i okolic —

7 i tam głosili dobrą nowinę.

Wydarzenia w Listrze

8 W Listrze mieszkał pewien człowiek. Cierpiał on na bezwład nóg, był niesprawny od urodzenia — nigdy nie chodził.

9 Człowiek ten słuchał przemówienia Pawła, a Paweł, gdy mu się przyjrzał i dostrzegł, że ma on wiarę, aby być uzdrowiony,

10 zawołał do niego: Stań prosto na nogi! Wówczas człowiek ten zerwał się i zaczął chodzić.

11 A kiedy tłumy zobaczyły, czego Paweł dokonał, zaczęły nawoływać po likaońsku: Zstąpili do nas bogowie! Przyjęli postać ludzi!

12 I okrzyknięto Barnabę Zeusem, a Pawła Hermesem, ponieważ on był głównym mówcą.

13 A kapłan Zeusa, którego świątynia znajdowała się u wejścia do miasta, sprowadził do bram okryte wieńcami woły i, wraz z tłumem, chciał je złożyć w ofierze.

14 Gdy apostołowie, Barnaba i Paweł, o tym usłyszeli, rozdarli swoje szaty, wybiegli przed tłum i krzyczeli:

15 Ludzie, dlaczego to robicie?! Jesteśmy ludźmi, podobnie jak wy! Głosimy wam dobrą nowinę, abyście się odwrócili od tych marności do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, morze oraz to, co je napełnia.

16 Dotychczas pozwalał On* wszystkim poganom chodzić własnymi drogami,

17 choć nie krył świadectwa o sobie. Wyświadczał wam dobro, zsyłał z nieba deszcz, dawał urodzaj, zapewniał pokarm i budził tym radość w waszych sercach.

18 To mówiąc, ledwie powstrzymali tłumy od złożenia im ofiary.

19 Tymczasem z Antiochii i Ikonium przybyli Żydzi, nakłonili tłumy do swoich racji, ukamienowali Pawła i — w przekonaniu, że nie żyje — wywlekli go poza mury.

20 Kiedy jednak obstąpili go uczniowie, wstał i wszedł do miasta. Nazajutrz natomiast odszedł z Barnabą do Derbe.

Wydarzenia w Derbe

21 Gdy ogłosili dobrą nowinę również temu miastu i pozyskali znaczną liczbę uczniów, wrócili do Listry, Ikonium i Antiochii.

22 Tam umacniali dusze uczniów; zachęcali ich, aby trwali w wierze, i mówili, że trzeba doświadczyć wielu trudności, aby wejść do Królestwa Bożego.

23 A gdy z ich udziałem wybrali im po kościołach starszych, w modlitwie połączonej z postami polecili ich Panu, któremu zaufali.

24 Potem przeszli przez Pizydię i doszli do Pamfilii.

25 A gdy podzielili się Słowem w Perge, zeszli do Attalii,

26 stamtąd zaś odpłynęli do Antiochii, gdzie powierzono ich łasce Boga do tego dzieła, które wykonali.

27 Po przybyciu zaś i zgromadzeniu kościoła, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich dokonał, oraz o tym, że otworzył poganom drzwi wiary.

28 I na dłuższy czas pozostali z uczniami.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Wydarzenia w Ikonium

1 W Ikonium zaś stało się tak samo. Weszli do synagogi Żydów i przemówili w taki sposób, że uwierzył liczny tłum zarówno Żydów, jak i Greków.

2 Jednak nieposłuszni* Żydzi podburzyli i wrogo nastawili* dusze pogan przeciw braciom.

3 Spędzili tam więc dłuższy czas,* z ufną odwagą głosząc o Panu, który poświadczał Słowo swojej łaski i sprawiał, że przez ich ręce działy się znaki i cuda.

4 Ludność miasta zaś była podzielona, jedni byli za Żydami, drudzy zaś za apostołami.*

5 Gdy jednak doszło ze strony pogan i Żydów wraz z ich przełożonymi do próby znieważenia ich i ukamienowania,

6 uświadomiwszy to sobie, uszli do miast likaońskich, Listry,* Derbe* oraz okolicy

7 i tam głosili ewangelię.*

Wydarzenia w Listrze

8 A mieszkał w Listrze pewien człowiek o bezwładnych stopach, chromy od łona swojej matki,* który nigdy nie chodził.

9 Ten usłyszał przemawiającego Pawła, który gdy mu się przypatrzył i dostrzegł, że ma wiarę, by być zbawiony,*

10 powiedział donośnym głosem: Stań prosto na swe nogi! Wówczas zerwał się – i zaczął chodzić.

11 A kiedy tłumy zobaczyły, czego dokonał Paweł, podniosły swój głos i zaczęły mówić po likaońsku: Bogowie podobni ludziom zstąpili do nas.

12 I zaczęto nazywać Barnabę Zeusem, a Pawła Hermesem, ponieważ był on głównym dzielącym się Słowem.*

13 A kapłan Zeusa będącego przed miastem, przyprowadził do bram woły z wieńcami i, wraz z tłumami, chciał je złożyć w ofierze.

14 Gdy to usłyszeli apostołowie Barnaba i Paweł, rozdarli swoje szaty i przyskoczyli do tłumu, krzycząc:

15 Ludzie, dlaczego to robicie? I my jesteśmy ludźmi podobnymi do was, a głosimy wam ewangelię, abyście odwrócili się od tych marności do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich jest,

16 który w minionych pokoleniach pozwalał* wszystkim narodom chodzić własnymi drogami,

17 chociaż nie pozostawał bez świadectwa o sobie, wyświadczając dobro, dając wam z nieba deszcz i czasy urodzajne, napełniając pokarmem i radością wasze serca.

18 To mówiąc, ledwie powstrzymali tłumy od złożenia im ofiary.

19 Tymczasem z Antiochii* i z Ikonium przybyli Żydzi, przekonali tłumy, ukamienowali Pawła i wywlekli go na zewnątrz miasta, sądząc, że umarł.

20 Kiedy go jednak obstąpili uczniowie, wstał i wszedł do miasta. A nazajutrz odszedł z Barnabą do Derbe.*

Wydarzenia w Derbe

21 Po ogłoszeniu dobrej nowiny także temu miastu i pozyskaniu znacznej liczby uczniów, wrócili do Listry, Ikonium i Antiochii;

22 tam utwierdzali dusze uczniów, zachęcali, aby trwali w wierze i mówili, że przez wiele ucisków trzeba nam wejść do Królestwa Bożego.

23 A gdy z ich udziałem wybrali* im po zgromadzeniach prezbiterów, pomodliwszy się z postami, przedstawili ich Panu, któremu zaufali.

24 Potem przeszli przez Pizydię i doszli do Pamfilii.

25 A gdy opowiedzieli Słowo w Perge, zeszli do Atalii,

26 stamtąd zaś odpłynęli do Antiochii,* gdzie zostali powierzeni łasce Boga do tego dzieła, które wykonali.

27 Po przybyciu zaś i zebraniu zgromadzenia opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich dokonał i że otworzył poganom drzwi wiary.

28 I pozostali z uczniami czas niemały.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).