Offenbarung 4 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki) Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Offenbarung 4 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Wizja nieba

1 Następnie patrzę: Niebo. W niebie — otwarte drzwi! A głos, który usłyszałem na początku, przypominający dźwięk skierowanej do mnie trąby, zachęcił: Wstąp tutaj! Pokażę ci to, co musi stać się potem. 2 I natychmiast zawładnął mną Duch. Zobaczyłem w niebie tron. Siedział na nim ktoś, 3 kto z wyglądu przypominał kamień jaspisu lub krwawnika. Wokół tronu rozciągała się tęcza. Podobna była do szmaragdu. 4 Stały też dwadzieścia cztery inne trony. Siedziało na nich dwudziestu czterech starszych. Ich szaty były białe, a na głowach mieli złote wieńce. 5 Z tronu strzelały błyskawice, rozlegały się głosy oraz grzmoty. Przed tronem natomiast płonęło siedem ognistych pochodni — to siedem duchów Boga. 6 Przed tronem też widać było jakby szkliste morze. Przypominało kryształ. A w środku tronu oraz wokół niego poruszały się cztery żywe istoty. Wszędzie miały oczy — z przodu oraz z tyłu. 7 Pierwsza istota wyglądała jak lew, druga jak byk, trzecia miała jakby ludzką twarz, a czwarta przypominała orła w locie. 8 Każda z tych czterech istot miała po sześć skrzydeł, wokół oraz wewnątrz pełno oczu, i bez przerwy, dniami i nocami, powtarzała: Święty, święty, święty jest Pan, Bóg Wszechmogący, który był, który jest i który nadchodzi. 9 A ilekroć istoty oddały chwałę, cześć i dziękczynienie Temu, który siedział na tronie i który żyje na wieki wieków, 10 padało przed Nim dwudziestu czterech starszych. Oddawali oni pokłon Żyjącemu na wieki wieków i składali swoje wieńce przed tronem, wyznając: 11 Godny jesteś, nasz Panie i Boże, przyjąć chwałę, cześć i moc, ponieważ Ty stworzyłeś wszystko, dzięki Twej woli powstało i zostało stworzone.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Wizja nieba

1 Potem zobaczyłem, a oto w niebie otwarte drzwi.* I głos pierwszy, który usłyszałem, niczym dźwięk rozmawiającej ze mną trąby, powiedział: Wstąp tutaj, a pokażę ci to, co musi stać się potem.* 2 Natychmiast znalazłem się w Duchu,* a oto w niebie stał tron i na tronie [ktoś] siedział; 3 Siedzący przypominał wyglądem kamień jaspisu* i krwawnika,* zaś wokół tronu [rozpościerała się] tęcza, podobna z wyglądu do szmaragdu.* 4 Dookoła tronu [stały] dwadzieścia cztery trony, a na tych tronach siedziało dwudziestu czterech starszych,* ubranych w białe szaty, ze złotymi wieńcami na głowach.* 5 Z tronu wychodziły błyskawice i głosy, i gromy; a przed tronem [płonęło] siedem ognistych pochodni; które są siedmioma duchami Boga.* 6 Przed tronem też [znajdowało się] jakby szkliste morze* przypominające kryształ;* a w środku tronu* i wokół tronu – cztery żywe stworzenia pełne oczu z przodu i z tyłu. 7 Pierwsze stworzenie przypominało lwa, drugie stworzenie przypominało wołu, trzecie stworzenie miało jakby ludzką twarz, a czwarte stworzenie przypominało orła w locie. 8 Każde z czterech stworzeń miało po sześć skrzydeł, a wokół i wewnątrz było pełne oczu, i bez przerwy, dniami i nocami, powtarzało: Święty, święty, święty jest Pan, Bóg Wszechmogący, który był i który jest, i który nadchodzi.* 9 A ilekroć stworzenia oddały chwałę i cześć, i dziękczynienie Temu, który siedzi na tronie i żyje na wieki wieków, 10 dwudziestu czterech starszych padało przed Tym, który siedzi na tronie, i oddawało pokłon Żyjącemu na wieki wieków, i składało swoje wieńce przed tronem, ze słowami: 11 Godny jesteś, Panie i Boże nasz, przyjąć chwałę i cześć, i moc, ponieważ Ty stworzyłeś wszystko, dzięki Twej woli było i zostało stworzone.*