Apokalipsa 4

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Następnie patrzę: Niebo. W niebie — otwarte drzwi! A głos, który usłyszałem na początku, przypominający dźwięk skierowanej do mnie trąby, zachęcił: Wstąp tutaj! Pokażę ci to, co musi stać się potem.2 I natychmiast zawładnął mną Duch. Zobaczyłem w niebie tron. Siedział na nim ktoś,3 kto z wyglądu przypominał kamień jaspisu lub krwawnika. Wokół tronu rozciągała się tęcza. Podobna była do szmaragdu.4 Stały też dwadzieścia cztery inne trony. Siedziało na nich dwudziestu czterech starszych. Ich szaty były białe, a na głowach mieli złote wieńce.5 Z tronu strzelały błyskawice, rozlegały się głosy oraz grzmoty. Przed tronem natomiast płonęło siedem ognistych pochodni — to siedem duchów Boga.6 Przed tronem też widać było jakby szkliste morze. Przypominało kryształ. A w środku tronu oraz wokół niego poruszały się cztery żywe istoty. Wszędzie miały oczy — z przodu oraz z tyłu.7 Pierwsza istota wyglądała jak lew, druga jak byk, trzecia miała jakby ludzką twarz, a czwarta przypominała orła w locie.8 Każda z tych czterech istot miała po sześć skrzydeł, wokół oraz wewnątrz pełno oczu, i bez przerwy, dniami i nocami, powtarzała: Święty, święty, święty jest Pan, Bóg Wszechmogący, który był, który jest i który nadchodzi.9 A ilekroć istoty oddały chwałę, cześć i dziękczynienie Temu, który siedział na tronie i który żyje na wieki wieków,10 padało przed Nim dwudziestu czterech starszych. Oddawali oni pokłon Żyjącemu na wieki wieków i składali swoje wieńce przed tronem, wyznając:11 Godny jesteś, nasz Panie i Boże, przyjąć chwałę, cześć i moc, ponieważ Ty stworzyłeś wszystko, dzięki Twej woli powstało i zostało stworzone.

Apokalipsa 4

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Potem zobaczyłem, a oto w niebie otwarte drzwi.[1] I głos pierwszy, który usłyszałem, niczym dźwięk rozmawiającej ze mną trąby, powiedział: Wstąp tutaj, a pokażę ci to, co musi stać się potem.[2] (Mt 3,16; Dz 7,56; Dz 10,11; Ap 1,1; Ap 1,10; Ap 1,19; Ap 6,1; Ap 11,19; Ap 19,11)2 Natychmiast znalazłem się w Duchu,[3] a oto w niebie stał tron i na tronie [ktoś] siedział; (Dz 8,39; 2 Kor 12,1; Ap 1,10; Ap 4,9; Ap 5,1; Ap 5,7; Ap 5,13; Ap 6,16; Ap 7,10; Ap 7,15; Ap 17,3; Ap 19,4; Ap 21,5; Ap 21,10; Ap 22,5)3 Siedzący przypominał wyglądem kamień jaspisu[4] i krwawnika,[5] zaś wokół tronu [rozpościerała się] tęcza, podobna z wyglądu do szmaragdu.[6] (1 Tm 6,16; Ap 10,1; Ap 21,11; Ap 21,19; Ap 21,20)4 Dookoła tronu [stały] dwadzieścia cztery trony, a na tych tronach siedziało dwudziestu czterech starszych,[7] ubranych w białe szaty, ze złotymi wieńcami na głowach.[8] (1 P 2,5; Ap 1,5; Ap 3,4; Ap 3,18; Ap 4,9; Ap 4,10; Ap 5,5; Ap 5,9; Ap 6,11; Ap 7,1; Ap 7,9; Ap 7,13; Ap 11,16; Ap 14,3; Ap 19,4; Ap 19,14)5 Z tronu wychodziły błyskawice i głosy, i gromy; a przed tronem [płonęło] siedem ognistych pochodni; które są siedmioma duchami Boga.[9] (Rz 8,29; Rz 12,11; Ef 1,1; Hbr 12,29; Ap 1,4; Ap 3,1; Ap 5,6; Ap 8,5; Ap 11,19; Ap 16,18)6 Przed tronem też [znajdowało się] jakby szkliste morze[10] przypominające kryształ;[11] a w środku tronu[12] i wokół tronu – cztery żywe stworzenia pełne oczu z przodu i z tyłu. (Ap 4,5; Ap 4,7; Ap 5,6; Ap 6,1; Ap 6,6; Ap 6,9; Ap 7,11; Ap 8,3; Ap 11,19; Ap 14,3; Ap 14,15; Ap 14,17; Ap 15,2; Ap 15,5; Ap 15,6; Ap 15,7; Ap 15,8; Ap 16,1; Ap 16,17; Ap 19,4; Ap 21,11; Ap 22,1)7 Pierwsze stworzenie przypominało lwa, drugie stworzenie przypominało wołu, trzecie stworzenie miało jakby ludzką twarz, a czwarte stworzenie przypominało orła w locie.8 Każde z czterech stworzeń miało po sześć skrzydeł, a wokół i wewnątrz było pełne oczu, i bez przerwy, dniami i nocami, powtarzało: Święty, święty, święty jest Pan, Bóg Wszechmogący, który był i który jest, i który nadchodzi.[13] (Ap 1,4; Ap 1,8; Ap 3,7; Ap 11,17; Ap 15,3; Ap 16,5; Ap 16,7; Ap 16,14; Ap 19,6; Ap 19,15; Ap 21,22)9 A ilekroć stworzenia oddały chwałę i cześć, i dziękczynienie Temu, który siedzi na tronie i żyje na wieki wieków, (Ap 4,2; Ap 5,1; Ap 5,7; Ap 5,12; Ap 5,13; Ap 6,16; Ap 7,10; Ap 7,15; Ap 10,6; Ap 15,7; Ap 21,5)10 dwudziestu czterech starszych padało przed Tym, który siedzi na tronie, i oddawało pokłon Żyjącemu na wieki wieków, i składało swoje wieńce przed tronem, ze słowami: (Ap 5,8; Ap 5,14; Ap 7,11; Ap 11,16; Ap 19,4)11 Godny jesteś, Panie i Boże nasz, przyjąć chwałę i cześć, i moc, ponieważ Ty stworzyłeś wszystko, dzięki Twej woli było i zostało stworzone.[14] (Rz 11,36; Ef 1,11; Ef 3,9; Ap 5,2; Ap 5,9; Ap 5,12; Ap 10,6)