Offenbarung 15 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki) Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Offenbarung 15 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Siedmiu aniołów z siedmioma plagami

1 Na niebie spostrzegłem kolejny znak. Był ogromny i zdumiewający: siedmiu aniołów przytrzymywało siedem ostatnich klęsk. Wraz z nimi miał się dopełnić gniew Boga. 2 Zobaczyłem morze. Było jakby ze szkła. Przenikał je ogień. Nad morzem stali ci, którzy pokonają bestię, jej podobiznę i liczbę jej imienia. W rękach trzymali harfy Boże, 3 a śpiewali pieśń Mojżesza, sługi Boga, oraz pieśń Baranka. Jej treść była następująca: Wielkie są Twoje dzieła, Panie, Boże Wszechmogący. Budzą one zdumienie. Sprawiedliwe i słuszne są Twoje drogi, Królu narodów. 4 Któż by się Ciebie nie bał, Panie? Kto nie oddałby chwały Twojemu imieniu? Gdyż jedynie Ty jesteś Święty. Dlatego wszystkie narody przyjdą i złożą Ci pokłon. Objawiły się bowiem Twe sprawiedliwe dzieła.* 5 Potem zauważyłem, że w niebie został otwarty przybytek namiotu świadectwa. 6 Z przybytku wyszło siedmiu aniołów. Przytrzymywali siedem klęsk. Ubrani byli w czyste, lśniące płótno. Piersi zdobiły im złote pasy. 7 A jedna z czterech istot podała siedmiu aniołom siedem złotych czasz. Były one pełne gniewu Boga, żyjącego na wieki wieków. 8 Wówczas przybytek napełnił się dymem chwały Bożej oraz Jego mocy. W tym czasie nikt nie mógł wejść do przybytku, aż do chwili wypełnienia się siedmiu klęsk przytrzymywanych przez siedmiu aniołów.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Siedmiu aniołów z siedmioma ostatecznymi plagami

1 I zobaczyłem na niebie inny znak,* wielki i zdumiewający: siedmiu aniołów trzyma siedem ostatnich plag, gdyż w nich dopełnił się gniew Boży.* 2 I zobaczyłem jakby szklane morze* zmieszane z ogniem oraz tych, którzy zwyciężają zwierzę, jego podobiznę i liczbę jego imienia; stali oni nad szklanym morzem, trzymając harfy Boże, 3 i śpiewali pieśń Mojżesza,* sługi Boga, i pieśń Baranka,* takiej treści: Wielkie i zdumiewające są Twoje dzieła, Panie, Boże Wszechmogący; sprawiedliwe i słuszne są Twoje drogi, Królu narodów; 4 któż nie bałby się Ciebie, Panie, i nie oddał chwały Twojemu imieniu? Gdyż Ty jedynie jesteś Święty, tak że wszystkie narody przyjdą i pokłonią Ci się, ponieważ uwidoczniły się Twoje sprawiedliwe [dzieła].* 5 Potem zobaczyłem, że został otwarty w niebie przybytek namiotu Świadectwa* 6 i wyszło z przybytku siedmiu aniołów, trzymających siedem plag, ubranych w czyste, lśniące płótno i przepasanych przez piersi złotymi pasami. 7 A jedno z czterech stworzeń dało siedmiu aniołom siedem złotych czasz, pełnych gniewu Boga, który żyje na wieki wieków. 8 I napełnił się przybytek dymem od chwały Bożej i Jego mocy, i nikt nie mógł wejść do świątyni* aż do [chwili] wypełnienia się siedmiu plag siedmiu aniołów.