2.Timotheus 4 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Zobowiązanie do głoszenia

1 Zobowiązuję cię zatem wobec Boga oraz Chrystusa Jezusa, który będzie sądził żywych i umarłych, w obliczu Jego przyjścia i na Jego Królestwo:

2 Głoś Słowo! Bądź gotowy w porę i nie w porę, aby poprawić, upomnieć, zachęcić — z całą cierpliwością, umiejętnie.

3 Gdyż przyjdzie czas, że przestaną tolerować zdrową naukę, a skłonni do słuchania tego, co odpowiada ich upodobaniom,* otoczą się nauczycielami przyklaskującymi ich własnym żądzom.

4 Czyniąc to, odwrócą się od słuchania prawdy i zwrócą ku baśniom.

5 Ty jednak zachowaj trzeźwość we wszystkim, znoś niedole, wykonuj pracę ewangelisty, rzetelnie pełnij swoją służbę.

Podsumowanie życia

6 Ja bowiem jestem już złożony na ofiarę. Wybiła godzina mojego odejścia.

7 Toczyłem piękny bój. Bieg ukończyłem. Wiarę — zachowałem.

8 Teraz czeka na mnie wieniec sprawiedliwości, który w tym Dniu da mi Pan, sędzia sprawiedliwy, a nie tylko mnie — da go wszystkim, którzy z utęsknieniem oczekują Jego przyjścia.

Polecenia i doniesienia

9 Postaraj się przyjść do mnie jak najszybciej,

10 gdyż Demas mnie opuścił. Pociągnął go ten świat* i odszedł do Tesalonik. Krescens udał się do Galacji, a Tytus do Dalmacji.

11 Jest ze mną tylko Łukasz. Zabierz z sobą Marka; jest mi bardzo potrzebny do posługiwania.

12 Tychikosa posłałem do Efezu.

13 Po drodze wstąp do Karposa i przynieś mi płaszcz, który zostawiłem u niego w Troadzie. Przynieś też zwoje, zwłaszcza pergaminy.

14 Aleksander, brązownik, wyrządził mi wiele złego. Pan mu odpłaci stosownie do jego czynów.

15 Strzeż się go i ty. Bardzo ostro wystąpił on przeciwko naszym słowom.

16 W mojej pierwszej mowie obrończej nikogo przy mnie nie było. Wszyscy mnie opuścili. Niech im to nie będzie zaliczone na szkodę.

17 Ale Pan stał przy mnie. On mnie wzmocnił, tak aby przeze mnie dopełniło się dzieło głoszenia dobrej nowiny i usłyszały ją wszystkie narody — i zostałem wyrwany z lwiej paszczy.

18 Tak, Pan mnie ochroni przed wszystkimi wrogimi zakusami i zbawi dla swego Królestwa w niebie. Jemu niech będzie chwała — na zawsze. Amen.

Pozdrowienia

19 Pozdrów Pryskę i Akwilę oraz dom Onezyforosa.

20 Erastos pozostał w Koryncie, a chorego Trofimosa zostawiłem w Milecie.

21 Postaraj się przyjść przed zimą. Pozdrawiają cię Eubulos, Pudens, Linos, Klaudia i wszyscy bracia.

22 Niech Pan będzie z tobą w głębi ducha. I niech łaska towarzyszy waszym poczynaniom.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Wezwanie do głoszenia Słowa

1 Nalegam* wobec Boga i Chrystusa Jezusa, mającego sądzić żywych i umarłych, i* na Jego zjawienie się,* i na Jego Królestwo:

2 Głoś Słowo! Bądź gotów* w czasie i nie w czasie, poprawiaj,* upominaj, zachęcaj z wszelką cierpliwością i pouczeniem.

3 Bo nastanie czas, gdy zdrowego pouczenia nie zniosą, ale chętni łechtać [własny] słuch* otoczą się nauczycielami według własnych pożądań –

4 i odwrócą się od słuchania prawdy, skręcą zaś ku mitom.*

5 Ty jednak bądź trzeźwy* we wszystkim, cierp, wykonuj dzieło ewangelisty, dopełnij swojej posługi.

Podsumowanie życia

6 Ja bowiem już jestem wylany [w ofierze] i* nadszedł czas mojego odejścia.*

7 Piękny bój stoczyłem,* biegu dokonałem, wiarę – zachowałem;

8 teraz* czeka na mnie* wieniec sprawiedliwości, którym nagrodzi mnie w tym Dniu Pan, sędzia sprawiedliwy, a nie tylko mnie, lecz i wszystkich, którzy [Dzień] Jego zjawienia się pokochali.*

Polecenia osobiste i doniesienia z ostatniej chwili

9 Postaraj się przyjść do mnie szybko;

10 bo Demas* mnie opuścił, pokochawszy teraźniejszy wiek, i odszedł do Tesaloniki, Kreskes* do Galacji, Tytus* do Dalmacji;

11 tylko Łukasz* jest ze mną. Weź Marka* i przyprowadź z sobą, bo jest mi bardzo potrzebny do posługi.

12 Tychikosa* zaś posłałem* do Efezu.

13 Płaszcz, który zostawiłem w Troadzie u Karposa,* przynieś, idąc po drodze, oraz zwoje, zwłaszcza pergaminy.

14 Aleksander,* brązownik, wyrządził mi wiele złego; odda mu Pan według jego czynów;

15 jego i ty się strzeż; bardzo się bowiem sprzeciwił naszym słowom.

16 W pierwszej mojej obronie nikogo przy mnie nie było, ale wszyscy mnie opuścili – niech im to nie będzie policzone;

17 Pan jednak stał przy mnie i wzmocnił mnie, aby przeze mnie dopełnione zostało poselstwo i usłyszały [je] wszystkie narody – i zostałem uratowany z paszczy lwiej.*

18 Uratuje mnie Pan od wszelkiego dzieła złego i zbawi* dla królestwa swego niebieskiego; Jemu niech będzie chwała na wieki wieków. Amen.

Końcowe pozdrowienia

19 Pozdrów Pryskę* i Akwilę* oraz dom Onezyforosa.*

20 Erastos* pozostał w Koryncie, a Trofimosa* zostawiłem chorującego w Milecie.*

21 Postaraj się przyjść przed zimą.* Pozdrawiają cię Eubulos,* Pudens,* Linos,* Klaudia* i wszyscy bracia.

22 Pan* [niech będzie] z duchem twoim. Łaska [niech będzie] z wami.*

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).