2.Samuel 3 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

1 Wojna między rodami Saula i Dawida była długa. Jednak w trakcie jej trwania Dawid przybierał na sile, a ród Saula stawał się coraz słabszy.

Życie rodzinne Dawida w Hebronie

2 Dawidowi urodzili się w Hebronie synowie: pierworodny Amnon* z Achinoam Jizreelitki,

3 drugi po nim Kilab* z Abigail, wdowy po Nabalu Karmelicie, trzeci Absalom,* syn Maaki, córki Talmaja, króla Geszur,*

4 czwarty Adoniasz,* syn Chaggit, piąty Szefatiasz,* syn* Abital,*

5 szósty Jitream* z Egli,* żony Dawida — ci właśnie urodzili się Dawidowi w Hebronie.

Spór w obozie Saula

6 Dopóki trwała wojna między rodami Saula i Dawida, wpływy Abnera po stronie rodu Saula były coraz wyraźniejsze.

7 Saul zaś miał za życia nałożnicę. Nosiła ona imię Rispa* i była córką Aji.* Pewnego dnia Isz-Boszet zapytał w związku z nią Abnera: Dlaczego zbliżyłeś się* do nałożnicy mego ojca?

8 To pytanie Isz-Boszeta wywołało u Abnera gniew: Czy ja jestem psim łbem* z Judy? — odparował. — Do dziś okazuję łaskę domowi Saula, twojego ojca, jego braciom i przyjaciołom i nie dopuszczam, byś się znalazł w mocy Dawida, a ty dziś obciążasz mnie winą z powodu tej kobiety?!

9 Niech Bóg mnie ukarze i to jak najsurowiej,* jeśli nie postąpię z Dawidem zgodnie z tym, co przysiągł mu PAN,

10 kiedy odebrał władzę królewską rodowi Saula i wzniósł tron Dawida nad Izraelem i Judą od Dan po Beer-Szebę.

11 Isz-Boszet nie odpowiedział słowem. Obawiał się Abnera.

Zwrot Abnera ku Dawidowi

12 A Abner wysłał wkrótce posłów do Dawida: Do kogo należy ta ziemia? — zapytywał. — Zawrzyj ze mną przymierze, a udzielę ci wsparcia i wyjednam ci przychylność u całego Izraela.

13 Dawid odpowiedział: Dobrze, zawrę z tobą przymierze, lecz stawiam jeden warunek. Otóż nie licz, że mnie zobaczysz, jeśli wybierzesz się do mnie, a nie sprowadzisz mi najpierw córki Saula, Michal.

14 Jednocześnie Dawid wysłał posłów do Isz-Boszeta. Polecił, by mu przekazali: Oddaj mi moją żonę Michal, którą zdobyłem sobie za sto filistyńskich napletków.

15 Isz-Boszet przez swoich posłańców odebrał zatem Michal jej mężowi Paltielowi,* synowi Laisza.

16 Jej mąż towarzyszył jej w drodze. Szedł i płakał za nią aż do Bachurim. Tam Abner powiedział do niego: Teraz już odejdź, zawróć! I Paltiel zawrócił.

17 Abner zaś układał się ze starszymi Izraela: Już dawno staraliście się o to — przekonywał — by Dawid został waszym królem.

18 Ustanówcie go nim teraz. Ostatecznie to o Dawidzie PAN powiedział: Za pośrednictwem mojego sługi Dawida wybawię mój lud Izraela z ręki Filistynów i z ręki pozostałych jego wrogów.

19 Abner prowadził rozmowy również z Beniaminitami, po czym udał się do Hebronu na rozmowy z Dawidem. Miał mu przedstawić to wszystko, co Izrael oraz plemię Beniamina uznały za rzecz właściwą.

20 Gdy Abner w towarzystwie dwudziestu osobistości przybył do Dawida do Hebronu, Dawid wyprawił ucztę dla niego i dla tych, którzy z nim przybyli.

21 Abner oświadczył wówczas Dawidowi: Ruszam, by zgromadzić u mojego pana, króla, całego Izraela. Niech zawrze z tobą przymierze — i panuj nad wszystkim, czego pragniesz! Dawid wyprawił więc Abnera i ten odszedł w pokoju.

Śmierć Abnera z ręki Joaba

22 Wkrótce potem słudzy Dawida oraz Joab powrócili z wyprawy. Przynieśli ze sobą obfity łup! Abnera nie było już w Hebronie, ponieważ Dawid wyprawił go w drogę powrotną i Abner odszedł w pokoju.

23 Gdy więc Joab i towarzyszący mu zastęp byli już na miejscu, Joabowi doniesiono: Abner, syn Nera, przybył do króla,* a król wyprawił go w drogę powrotną i Abner odszedł w pokoju.

24 Joab udał się więc do króla: Co ty zrobiłeś?! — zapytał. — Był u ciebie nie kto inny jak Abner! Dlaczego pozwoliłeś mu odejść?

25 Znasz przecież Abnera, syna Nera. On tu przyszedł, by cię omamić. Chciał zbadać, jakie masz plany, i dowiedzieć się o wszystkim, co robisz!

26 Po tych słowach Joab wyszedł od Dawida i wysłał posłańców za Abnerem. Zawrócili go z drogi, gdy był przy studni Sira.* Dawid zaś o niczym nie wiedział.

27 Gdy Abner wrócił do Hebronu, Joab odprowadził go na bok do bramy, aby z nim porozmawiać w spokoju, ale tam pchnął go w brzuch i zabił za krew swego brata Asaela.

Pogrzeb i żałoba po Abnerze

28 Gdy tylko Dawid o tym usłyszał, oświadczył: Jestem na zawsze niewinny wobec PANA. Ani ja, ani moje królestwo nie ponosimy odpowiedzialności za krew Abnera, syna Nera.

29 Niech zaciąży ona na głowie Joaba i na całym rodzie jego ojca.* Niech nie zabraknie w rodzie Joaba człowieka trapionego wyciekami, trędowatego, chodzącego o kulach, poległego od miecza ani cierpiącego na niedostatek chleba.

30 Joab zaś i jego brat Abiszaj zabili Abnera za to, że uśmiercił on ich brata Asaela w bitwie pod Gibeonem.

31 Potem Dawid wezwał Joaba i zgromadzony lud: Rozedrzyjcie szaty, wdziejcie włosiennice i płaczcie przed [marami] z Abnerem! Sam zaś król Dawid ruszył za marami.

32 A gdy już pochowano Abnera w Hebronie, król głośno zapłakał nad jego grobem. Płakał też cały lud.

33 Król wówczas zanucił o Abnerze pieśń żałobną tej treści: Czy Abner musiał umrzeć jak niegodny?

34 Twoje ręce nie były związane ani nogi zakute w kajdany, a padłeś jak ten, któremu cios zadali niegodziwcy.* Cały zaś lud ponownie nad nim zapłakał.

35 Gdy jeszcze tego dnia ludzie przyszli, by nakłonić Dawida do spożycia chleba, Dawid odpowiedział przysięgą: Niech Bóg postąpi ze mną choćby najsurowiej,* jeśli przed zachodem słońca skosztuję chleba lub czegokolwiek innego.

36 Gdy lud dowiedział się o tym, uznał to za właściwe, tak zresztą, jak za właściwe uważał wszystko, co król czynił.

37 Tego dnia lud i cały Izrael przekonał się też, że za zabójstwem Abnera, syna Nera, nie stał król.

38 Król powiedział także do swoich sług: Wiedzcie, że wielki wódz poległ dziś w Izraelu!

39 Ja jestem wciąż jeszcze słaby, choć namaszczony na króla, a synowie Serui są za mocni dla mnie. Niech sam PAN odpłaci temu, kto dopuszcza się niegodziwości, stosownie do jego postępku.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

1 Wojna między domem Saula a domem Dawida była długa, jednak Dawid stawał się coraz mocniejszy, a dom Saula stawał się coraz słabszy.*

Życie rodzinne Dawida w Hebronie

2 Dawidowi urodzili się w Hebronie synowie: jego pierworodnym był Amnon* należący do Achinoam Jizreelitki.

3 Jego drugim [synem] był Kilab* należący do Abigail, [dawnej] żony Nabala* Karmelity,* trzecim był Absalom,* syn Maaki,* córki Talmaja, króla Geszur,*

4 czwartym był Adoniasz,* syn Chaggit,* piątym Szefatiasz,* syn* Abital,*

5 szóstym Jitream* należący do Egli,* żony Dawida. Ci urodzili się Dawidowi w Hebronie.

Spór w obozie Saula

6 Dopóki trwała wojna między domem Saula a domem Dawida, Abner wyraźnie umacniał się w domu Saula.

7 A Saul miał [za życia] nałożnicę imieniem* Rispa,* córkę Aji.* [W związku z nią] Isz-Boszet powiedział do Abnera: Dlaczego zbliżyłeś się* do nałożnicy mojego ojca?

8 Abner rozgniewał się bardzo z powodu tych słów Isz-Boszeta i powiedział: Czy ja jestem psią głową z Judy?* [To ja] dziś okazuję łaskę domowi Saula, twojego ojca, jego braciom i przyjaciołom, i nie dopuszczam, byś się znalazł w ręku Dawida,* a ty dziś obciążasz mnie winą z powodu tej kobiety?

9 Tak niech uczyni Bóg Abnerowi i do tego niech mi doda, jeśli nie postąpię z Dawidem stosownie do tego, co przysiągł mu JHWH,

10 kiedy przeniósł władzę królewską z domu Saula i wzniósł tron Dawida nad Izraelem i nad Judą od Dan aż po Beer-Szebę.

11 I [Isz-Boszet] nie był już w stanie odpowiedzieć Abnerowi słowem, ponieważ się go obawiał.

Zwrot Abnera ku Dawidowi

12 A Abner wysłał od siebie* posłów do Dawida ze słowami: Do kogo należy ta ziemia? Kazał też powiedzieć:* Zawrzyj ze mną przymierze, a oto moja ręka będzie z tobą,* aby zwrócić ku tobie całego Izraela.

13 [Dawid] odpowiedział: Dobrze, ja zawrę z tobą przymierze, lecz proszę cię o jedną rzecz. Mianowicie, nie zobaczysz mojego oblicza, jeśli – przychodząc zobaczyć me oblicze – nie sprowadzisz [mi] najpierw Michal, córki Saula.

14 Dawid wysłał przy tym posłów do Isz-Boszeta, syna Saula, z wezwaniem: Oddaj mi moją żonę Michal, którą zaręczyłem sobie za sto filistyńskich napletków.

15 Wysłał więc Isz-Boszet [posłańców] i odebrał ją mężowi, Paltielowi,* synowi Laisza.

16 Jej mąż szedł z nią, idąc i płacząc za nią, aż do Bachurim. Tam Abner powiedział do niego: Idź, zawróć! I ten zawrócił.

17 Abner zaś układał się ze starszymi Izraela, przekonując: Już dawno* staraliście się o to, by Dawid został królem nad wami.

18 Zróbcie to teraz, o Dawidzie bowiem JHWH powiedział: Za pośrednictwem Dawida, mojego sługi, wybawię mój lud Izraela z ręki Filistynów oraz z ręki wszystkich jego wrogów.

19 Abner rozmawiał poufnie* również z Beniaminitami, po czym udał się Abner porozmawiać poufnie z Dawidem w Hebronie o wszystkim, co Izrael oraz cały dom Beniamina uznał za właściwe w swoich oczach.

20 A gdy Abner przyszedł do Dawida do Hebronu, a wraz z nim dwudziestu ludzi, Dawid wyprawił dla Abnera i dla jego ludzi ucztę.

21 Abner powiedział wówczas do Dawida: Wstanę i pójdę, by zgromadzić u mojego pana, króla, całego Izraela. Niech zawrą z tobą przymierze i będziesz królował nad wszystkim, czego pragnie twoja dusza. I Dawid wyprawił Abnera, a ten odszedł w pokoju.

Śmierć Abnera z ręki Joaba

22 A oto przyszli z wyprawy słudzy Dawida i Joab. Przynieśli ze sobą obfity łup. Abnera zaś już nie było u Dawida w Hebronie, ponieważ go wyprawił i ten odszedł w pokoju.

23 Gdy więc przybył Joab i cały zastęp, który był z nim, Joabowi doniesiono: Abner, syn Nera, przyszedł do króla,* a on go wyprawił i [Abner] odszedł w pokoju.

24 Joab przyszedł więc do króla i powiedział: Co [ty] zrobiłeś?! Oto przyszedł do ciebie Abner! Dlaczego to wyprawiłeś go tak, że mógł odejść?

25 Znasz przecież Abnera, syna Nera. [Wiesz], że przyszedł, by cię omamić i by poznać twoje wyjścia i przyjścia,* i aby dowiedzieć się o wszystkim, co robisz!

26 Następnie Joab wyszedł od Dawida i wysłał za Abnerem posłańców, a ci zawrócili go od studni Sira.* Dawid zaś o tym nie wiedział.

27 Gdy Abner wrócił do Hebronu, Joab odprowadził go na bok do bramy, aby z nim porozmawiać w spokoju, a tam uderzył go pod piąte [żebro],* tak że ten skonał, za krew Asaela, swego brata.

Pogrzeb i żałoba po Abnerze

28 Gdy Dawid potem o tym usłyszał, powiedział: Niewinny jestem przed JHWH krwi Abnera, syna Nera, ja i moje królestwo na wieki.

29 Niech zawiruje* [ona] na głowie Joaba i na całym domu jego ojca,* i niech nie zostanie odcięty od domu Joaba cierpiący na wycieki ani trędowaty, ani dzierżący wrzeciono,* ani poległy od miecza, ani cierpiący na brak chleba.

30 Joab zaś i Abiszaj, jego brat, zabili Abnera za to, że uśmiercił Asaela, ich brata, w bitwie pod Gibeonem.

31 Potem Dawid powiedział do Joaba i do całego ludu, który był z nim: Rozedrzyjcie swoje szaty i przepaszcie sobie wory, i płaczcie przed Abnerem. Król Dawid szedł zaś za marami.

32 A gdy pochowali Abnera w Hebronie, król podniósł swój głos i płakał nad grobem Abnera, płakał też cały lud.

33 A król zanucił nad Abnerem tren tej treści: Czy Abner musiał umrzeć jak niegodny?*

34 Twoje ręce nie były związane ani twe nogi zakute w miedź, a padłeś jak ten, który pada przed synami nieprawości. Cały zaś lud* zapłakał nad nim na nowo.

35 Gdy potem cały lud przyszedł nakłonić Dawida do spożycia chleba jeszcze tego dnia, Dawid przysiągł tymi słowy: Tak niech mi uczyni Bóg i do tego doda,* jeśli przed zachodem słońca skosztuję chleba lub czegokolwiek innego.

36 Gdy cały lud dowiedział się o tym, uznał to w swoich oczach za słuszne, tak [zresztą], jak wszystko, co król czynił, uchodziło w oczach całego ludu za słuszne.*

37 Tego dnia przekonał się też cały lud oraz cały Izrael, że nie od króla wyszło to, by uśmiercić Abnera, syna Nera.

38 Potem powiedział król do swoich sług: Czy nie wiecie, że książę, i to wielki, poległ dziś w Izraelu?

39 Ja jestem dziś jeszcze słaby, mimo że jestem namaszczony na* króla, ci zaś ludzie, synowie Serui, są dla mnie za mocni.* Niech JHWH odpłaci temu, kto dopuszcza się niegodziwości, stosownie do tej niegodziwości.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).