2.Korinther 5 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

1 Wiemy bowiem, że gdy namiot naszego ziemskiego mieszkania się rozpadnie, otrzymamy od Boga prawdziwy dom, mieszkanie zbudowane nie ręką, lecz wieczne, w niebie.

2 W naszym ziemskim namiocie wzdychamy, tęskniąc za mieszkaniem z nieba,

3 jeśli się oczywiście nie okaże, że wyjdziemy z tego namiotu nadzy.

4 Przecież przebywając w nim, tęsknimy obciążeni, bo nie chcemy go po prostu zrzucić. Pragniemy znaleźć się w mieszkaniu pochodzącym z nieba — aby to, co śmiertelne, zostało wchłonięte przez życie.

5 A tym, który nas do tego przysposobił, jest Bóg. On też jako zadatek dał nam Ducha.

6 Pozostajemy zatem ufni. Wiemy, że przebywając w ciele, jesteśmy oddaleni od Pana.

7 Nasze postępowanie opiera się na wierze, a nie na tym, co widzialne.

8 Żyjemy więc ufnością, choć wolelibyśmy raczej opuścić ciało i zamieszkać u Pana.

9 Lecz zanim się to stanie, stawiamy sobie za cel, aby niezależnie od tego, czy zostajemy tu, czy też stąd odchodzimy, Jemu się podobać.

10 Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy odebrał zapłatę za to, czego dokonał w ziemskim życiu — dobrego czy złego.

Posługa pojednania

11 Wiedząc zatem, co to znaczy bać się Pana, przekonujemy ludzi, a wobec Boga wszystko w nas jest jawne. Spodziewam się, że podobnie jawne jest w waszych sumieniach.

12 Nie polecamy się wam ponownie, ale dajemy wam powód do chluby z naszego powodu, abyście mogli odeprzeć zarzuty tych, którzy szczycą się pozorami, a nie tym, co jest w sercu.

13 Bo jeśli szalejemy, to dla Boga, a jeśli jesteśmy przy zdrowych zmysłach — to dla was.

14 Gdyż miłość Chrystusa przenika nas,* którzy stwierdziliśmy, że Jeden umarł za wszystkich, a przez to — wszyscy umarli.

15 Umarł zaś za wszystkich, aby ci, którzy żyją, żyli już nie dla siebie, ale dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał.

16 Stąd nie jest już dla nas ważne, kto kim jest jako człowiek. I nawet jeśli w ten sposób poznaliśmy Chrystusa, to znamy Go teraz inaczej.

17 Tak więc kto jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem. Stare przeminęło — i nastało nowe!

18 A wszystko to jest z Boga, który nas pojednał ze sobą przez Chrystusa i zlecił nam posługę pojednania,

19 to znaczy, że Bóg w Chrystusie świat ze sobą jedna, nie poczytując ludziom ich upadków, i nam powierzył słowo pojednania.

20 Dlatego w miejsce Chrystusa głosimy poselstwo jakby samego Boga, który przez nas kieruje do ludzi wezwanie. W miejsce Chrystusa błagamy: Pojednajcie się z Bogiem.

21 On Tego, który nie poznał grzechu, za nas uczynił grzechem, abyśmy my w Nim stali się sprawiedliwością Boga.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

1 Wiemy bowiem, że kiedy namiot tego naszego ziemskiego mieszkania ulegnie rozpadowi, mamy budowlę* od Boga, mieszkanie zbudowane nie rękoma, wieczne – w niebie.*

2 Bo też w tym wzdychamy, tęskniąc, by przyoblec nasze mieszkanie z nieba,

3 jeśli rzeczywiście, rozebrawszy się, nie zostaniemy znalezieni nadzy.*

4 Bo też, jako przebywający w tym namiocie, wzdychamy obciążeni, ponieważ nie chcemy rozebrania się, lecz przyobleczenia się – aby to, co śmiertelne, zostało wchłonięte przez życie.

5 A tym, który nas do tego właśnie przysposobił, jest Bóg, który dał nam zadatek Ducha.*

6 Zawsze zatem ufni i świadomi, że mieszkając w ciele, jesteśmy z dala od Pana –

7 wiarą bowiem żyjemy, nie tym, co widzialne* –

8 ufamy, choć wolelibyśmy raczej wyprowadzić się z ciała i zamieszkać u Pana.*

9 Stąd też dążymy, aby – czy mieszkając,* czy wyprowadzając się – Jemu być miłymi.*

10 Wszystkich nas bowiem czeka ujawnienie [własnych spraw] przed trybunałem Chrystusa,* aby każdy odebrał sobie [zapłatę] za to, czego dokonał za sprawą ciała – czy to dobrego, czy złego.

Posługa pojednania

11 Znając zatem bojaźń Pana,* przekonujemy ludzi; dla Boga wszystko w nas jest jawne; spodziewam się, że jawne jest* też w waszych sumieniach.

12 Nie polecamy wam siebie ponownie, lecz dajemy wam sposobność do chluby z powodu nas, abyście mieli [coś] przeciw tym, którzy chlubią się tym, co zewnętrzne,* a nie [tym, co] w sercu.

13 Bo jeśli szalejemy,* to dla Boga, a jeśli jesteśmy przy zdrowych zmysłach – to dla was.

14 Gdyż miłość Chrystusa* przynagla* nas, którzy stwierdziliśmy, że Jeden zamiast wszystkich umarł, a zatem wszyscy umarli;

15 a umarł zamiast wszystkich, aby ci, którzy żyją, już nie dla siebie żyli, ale dla Tego, który zamiast nich umarł i został wzbudzony.

16 Tak więc my od teraz nie znamy nikogo według ciała;* i jeśli nawet Chrystusa poznaliśmy według ciała, od teraz [Go tak] już nie znamy.

17 Jeśli* więc ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło – i nastało nowe!

18 A wszystko to jest z Boga, który nas pojednał z sobą przez Chrystusa i powierzył nam posługę pojednania,*

19 jako że Bóg w Chrystusie świat z sobą pojednuje, nie zaliczając im ich upadków, i zlecił nam Słowo pojednania.

20 W miejsce Chrystusa niesiemy więc poselstwo,* jakby [samego] Boga, który przez nas wzywa;* w miejsce Chrystusa błagamy:* Dajcie się pojednać z Bogiem.

21 [On] Tego, który nie poznał grzechu, zamiast nas uczynił grzechem,* abyśmy my w Nim stali się sprawiedliwością Boga.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).