1.Könige 9 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Ukazanie się PANA Salomonowi

1 Gdy Salomon skończył budować świątynię PANA, pałac królewski oraz pozostałe budowle, których wzniesienie było jego pragnieniem,

2 po raz drugi ukazał mu się PAN, podobnie jak wcześniej w Gibeonie.

3 PAN powiedział do niego: Wysłuchałem twojej modlitwy i twojego błagania, w których prosiłeś Mnie o przychylność. Poświęciłem tę świątynię, którą zbudowałeś, by moje imię spoczęło tam* na wieki. Po wszystkie dni będę też kierował na nią swój wzrok i będzie ona bliska mojemu sercu.

4 Jeśli zatem będziesz postępował wobec Mnie tak, jak postępował twój ojciec Dawid, to znaczy z pełnym oddaniem i w sposób prawy, tak jak również tobie poleciłem, z poszanowaniem dla moich ustaw i praw,

5 to umocnię twój tron i twoją władzę nad Izraelem na wieki, zgodnie z obietnicą, którą złożyłem twojemu ojcu Dawidowi, gdy powiedziałem: Nie zabraknie ci męskiego potomka na tronie Izraela.

6 Lecz jeśli odwrócicie się hardo, wy oraz wasi synowie, i przestaniecie kroczyć za Mną,* jeśli zaniechacie przestrzegania moich przykazań i ustaw, które wam przedłożyłem, a zamiast tego pójdziecie służyć innym bogom i będziecie się im kłaniać,

7 to wytępię Izraela z ziemi, którą mu dałem, i odrzucę świątynię, którą poświęciłem dla mojego imienia. Izrael stanie się przypowieścią i docinkiem pośród wszystkich ludów.

8 A ta świątynia, obecnie tak wspaniała, stanie się kupą gruzów. Każdy przechodzień przystanie przy niej zdumiony i wykrzyknie: Za co PAN uczynił tak tej ziemi i świątyni?

9 Za to — usłyszy odpowiedź — że opuścili PANA, swojego Boga, który wyprowadził ich ojców z Egiptu, a uchwycili się innych bogów, kłaniali się im i służyli, właśnie dlatego PAN sprowadził na nich całe to nieszczęście.

Wymiana handlowa między Salomonem a Chiramem

10 Po upływie dwudziestu lat,* w których Salomon był zajęty wznoszeniem dwóch budynków: świątyni PANA i pałacu królewskiego,

11 a Chiram, król Tyru, zaopatrywał go w tym czasie w drewno cedrowe i cyprysowe oraz w złoto, stosownie do jego potrzeb, król Salomon przekazał Chiramowi dwadzieścia miast w Galilei.

12 Chiram wyruszył z Tyru na oględziny tych miast, przekazanych mu przez Salomona, lecz nie był z nich zadowolony:

13 Cóż to za miasta, które mi przekazałeś, mój bracie? I nazywał je Marną Ziemią* — tak też mówią o niej aż do dnia dzisiejszego.

14 I Chiram przysłał królowi sto dwadzieścia talentów* złota.

Przedsięwzięcia budowlane Salomona

15 Z przymusowymi zaś robotami, które narzucił król Salomon, rzecz miała się tak: przy ich pomocy król chciał zbudować świątynię PANA, swój pałac, Millo, mury Jerozolimy, Chasor, Megiddo i Gezer.

16 Co do Gezer, to podbił je faraon, król Egiptu. Zdobył je on i spalił, a zamieszkałych tam Kananejczyków wybił. Potem miasto przekazał w posagu swojej córce, żonie Salomona.

17 Salomon natomiast to miasto rozbudował. Wracając do przymusowych robót, w oparciu o nie król wzmocnił również Gezer, Bet-Choron Dolne,

18 Baalat i Tamar na pustyni w swoim kraju.

19 Ponadto, wzmocnił wszystkie należące do niego miasta ze składami, miasta dla rydwanów i jazdy i pobudował resztę tego, co zaplanował wznieść w Jerozolimie, w Libanie oraz na pozostałych obszarach znajdujących się pod jego panowaniem.

20 Całej zatem ludności pozostałej z Amorytów, Chetytów, Peryzytów, Chiwitów i Jebuzytów, wszystkim nie należącym do Izraela —

21 to jest ich potomkom, którzy pozostali po nich w kraju i na których Izraelici nie zdołali wykonać klątwy — tym właśnie Salomon narzucił przymusowe roboty i tak jest po dzień dzisiejszy.*

22 Co do Izraelitów natomiast, Salomon nie brał ich w niewolę. Z nich rekrutowali się jego wojownicy, urzędnicy, nadzorcy, przyboczni, dowódcy jego rydwanów oraz jazdy.

23 Oni też nadzorowali prace wykonywane dla Salomona, a było ich pięciuset pięćdziesięciu zarządzających ludźmi skierowanymi do pracy.

24 Gdy tylko córka faraona wyprowadziła się z Miasta Dawida do swojego domu, który Salomon dla niej zbudował, zaraz rozpoczęto rozbudowę Millo.

Troska Salomona o kult świątynny

25 Trzy razy w roku Salomon składał ofiary całopalne i ofiary pokoju na ołtarzu wzniesionym dla PANA oraz kadzidło na ołtarzu, który stał przed PANEM. W taki sposób dopełniał swej troski o świątynię.

Handel morski Salomona

26 Król Salomon posiadał też statki w Esjon-Geber, leżącym przy Elat nad brzegiem Morza Czerwonego, w Edomie.

27 Na te statki Chiram posłał swych żeglarzy, ludzi obeznanych z morzem, którzy dołączyli do sług Salomona.

28 Udali się oni do Ofiru,* skąd przywieźli królowi Salomonowi czterysta dwadzieścia talentów* złota.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Ukazanie się PANA Salomonowi

1 Gdy Salomon skończył budować dom JHWH i dom królewski oraz wszystko [inne], czego zbudowanie było pragnieniem Salomona,

2 JHWH ukazał się Salomonowi po raz drugi, tak jak ukazał mu się w Gibeonie.

3 JHWH powiedział do niego: Wysłuchałem twojej modlitwy i twojego błagania, w których prosiłeś Mnie o miłosierdzie. Poświęciłem ten dom, który zbudowałeś, dla umieszczenia tam mojego imienia na wieki. Na tym [domu] spoczywać będą moje oczy i moje serce po wszystkie dni.

4 Teraz zatem, jeśli będziesz kroczył przede Mną tak, jak kroczył Dawid, twój ojciec, w szczerości serca* i w prawości, postępując zgodnie ze wszystkim, co [również] tobie przykazałem, przestrzegając moich ustaw i praw,

5 to utwierdzę tron twojego królestwa nad Izraelem na wieki, jak zapowiedziałem Dawidowi, twojemu ojcu, mówiąc: Nie zabraknie ci męskiego potomka na tronie Izraela.*

6 Lecz jeśli odwrócicie się hardo, wy i wasi synowie, i przestaniecie kroczyć za Mną,* i nie będziecie przestrzegać moich przykazań, moich ustaw, które wam przedłożyłem, natomiast pójdziecie służyć innym bogom i będziecie się im kłaniać,

7 to wytępię Izraela z oblicza ziemi, którą im dałem, a dom, który poświęciłem dla mojego imienia, odrzucę sprzed mojego oblicza. Wówczas Izrael stanie się przypowieścią i docinkiem* pośród wszystkich ludów,

8 a co do tego domu – [który] stanie się najwyższy* – każdy przechodzący obok zdziwi się, zagwiżdże* i zapyta: Za co JHWH uczynił tak tej ziemi i temu domowi?

9 Wtedy [mu] odpowiedzą: Za to, że opuścili JHWH, swojego Boga, który wyprowadził ich ojców z ziemi egipskiej, a uchwycili się innych bogów i kłaniali się im, i służyli im – dlatego JHWH sprowadził na nich całe to nieszczęście.

Wymiana handlowa między Salomonem a Chiramem

10 Po upływie dwudziestu lat,* w których Salomon budował dwa domy: dom JHWH i dom królewski,

11 a Chiram, król Tyru,* zaopatrywał Salomona w drewno cedrowe i w drewno cyprysowe oraz w złoto, zgodnie z całym jego zapotrzebowaniem, król Salomon dał Chiramowi dwadzieścia miast w ziemi galilejskiej.

12 Chiram wybrał się z Tyru, aby obejrzeć te miasta, które dał mu Salomon, ale nie uznał ich w swoich oczach za wartościowe.

13 Powiedział zatem: Cóż to za miasta, które mi dałeś, mój bracie? I nazywał je Nic nie wartą ziemią* – [taka też nazwa zachowała się] do dnia dzisiejszego.

14 I Chiram przysłał królowi sto dwadzieścia talentów* złota.

Przedsięwzięcia budowlane Salomona

15 A tak się przedstawia sprawa przymusowych robót, które król Salomon narzucił, aby zbudować dom JHWH i swój dom, i Millo, i mury Jerozolimy, i Chasor, i Megiddo, i Gezer* –

16 [co do] Gezer, faraon, król Egiptu, wyruszył, zdobył je i spalił ogniem, a Kananejczyków mieszkających w mieście wybił, po czym [miasto] dał w posagu swojej córce, żonie Salomona;

17 Salomon odbudował potem Gezer – i Dolne Bet-Choron,

18 i Baalat, i Tadmor* na pustyni, w [swojej] ziemi;*

19 ponadto wszystkie miasta ze składami, które Salomon posiadał, i miasta dla rydwanów, i miasta dla koni, i to, czego zbudowanie było pragnieniem Salomona w Jerozolimie i w Libanie, i w całej ziemi pozostającej pod jego panowaniem.

20 Całemu ludowi pozostałemu z Amorytów i Chetytów, i Peryzytów, Chiwitów i Jebuzytów, którzy nie są z synów Izraela –

21 to jest ich synom, którzy pozostali po nich w ziemi i na których synowie Izraela nie zdołali wykonać klątwy – tych Salomon zatrudnił do przymusowych robót, aż po dzień dzisiejszy.*

22 Natomiast co do synów Izraela, Salomon nie dawał ich w niewolę, oni bowiem byli wojownikami i jego sługami, i nadzorcami, i przybocznymi,* i dowódcami jego rydwanów i jego jazdy.*

23 Spośród nich nadzorcami, postawionymi nad pracą [wykonywaną] dla Salomona, było pięciuset pięćdziesięciu zarządzających ludem wykonującym pracę.

24 Gdy tylko córka faraona wyprowadziła się z Miasta Dawida do swojego domu, który [Salomon] dla niej zbudował, zaraz zaczął budować Millo.

Troska Salomona o kult świątynny

25 Trzy razy w roku Salomon składał ofiary całopalne i ofiary pokoju na ołtarzu, który zbudował dla JHWH, spalał też kadzidło na tym, który był przed JHWH. Tak dopełniał [troski] o dom.

Handel morski Salomona

26 Król Salomon miał także statki w Esjon-Geber, które leży przy Elat* nad brzegiem Morza Czerwonego, w ziemi Edomu.

27 Na te statki Chiram posłał swoje sługi, żeglarzy,* obeznanych z morzem, razem ze sługami Salomona.

28 Przybyli oni do Ofiru,* wzięli stamtąd czterysta dwadzieścia talentów* złota i sprowadzili je do króla Salomona.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).