1Gdy Salomon skończył budować świątynię PANA, pałac królewski oraz pozostałe budowle, których wzniesienie było jego pragnieniem,2po raz drugi ukazał mu się PAN, podobnie jak wcześniej w Gibeonie.3PAN powiedział do niego: Wysłuchałem twojej modlitwy i twojego błagania, w których prosiłeś Mnie o przychylność. Poświęciłem tę świątynię, którą zbudowałeś, by moje imię spoczęło tam[1] na wieki. Po wszystkie dni będę też kierował na nią swój wzrok i będzie ona bliska mojemu sercu.4Jeśli zatem będziesz postępował wobec Mnie tak, jak postępował twój ojciec Dawid, to znaczy z pełnym oddaniem i w sposób prawy, tak jak również tobie poleciłem, z poszanowaniem dla moich ustaw i praw,5to umocnię twój tron i twoją władzę nad Izraelem na wieki, zgodnie z obietnicą, którą złożyłem twojemu ojcu Dawidowi, gdy powiedziałem: Nie zabraknie ci męskiego potomka na tronie Izraela.6Lecz jeśli odwrócicie się hardo, wy oraz wasi synowie, i przestaniecie kroczyć za Mną,[2] jeśli zaniechacie przestrzegania moich przykazań i ustaw, które wam przedłożyłem, a zamiast tego pójdziecie służyć innym bogom i będziecie się im kłaniać,7to wytępię Izraela z ziemi, którą mu dałem, i odrzucę świątynię, którą poświęciłem dla mojego imienia. Izrael stanie się przypowieścią i docinkiem pośród wszystkich ludów.8A ta świątynia, obecnie tak wspaniała, stanie się kupą gruzów. Każdy przechodzień przystanie przy niej zdumiony i wykrzyknie: Za co PAN uczynił tak tej ziemi i świątyni?9Za to — usłyszy odpowiedź — że opuścili PANA, swojego Boga, który wyprowadził ich ojców z Egiptu, a uchwycili się innych bogów, kłaniali się im i służyli, właśnie dlatego PAN sprowadził na nich całe to nieszczęście.
Wymiana handlowa między Salomonem a Chiramem
10Po upływie dwudziestu lat,[3] w których Salomon był zajęty wznoszeniem dwóch budynków: świątyni PANA i pałacu królewskiego,11a Chiram, król Tyru, zaopatrywał go w tym czasie w drewno cedrowe i cyprysowe oraz w złoto, stosownie do jego potrzeb, król Salomon przekazał Chiramowi dwadzieścia miast w Galilei.12Chiram wyruszył z Tyru na oględziny tych miast, przekazanych mu przez Salomona, lecz nie był z nich zadowolony:13Cóż to za miasta, które mi przekazałeś, mój bracie? I nazywał je Marną Ziemią[4] — tak też mówią o niej aż do dnia dzisiejszego.14I Chiram przysłał królowi sto dwadzieścia talentów[5] złota.
Przedsięwzięcia budowlane Salomona
15Z przymusowymi zaś robotami, które narzucił król Salomon, rzecz miała się tak: przy ich pomocy król chciał zbudować świątynię PANA, swój pałac, Millo, mury Jerozolimy, Chasor, Megiddo i Gezer.16Co do Gezer, to podbił je faraon, król Egiptu. Zdobył je on i spalił, a zamieszkałych tam Kananejczyków wybił. Potem miasto przekazał w posagu swojej córce, żonie Salomona.17Salomon natomiast to miasto rozbudował. Wracając do przymusowych robót, w oparciu o nie król wzmocnił również Gezer, Bet-Choron Dolne,18Baalat i Tamar na pustyni w swoim kraju.19Ponadto, wzmocnił wszystkie należące do niego miasta ze składami, miasta dla rydwanów i jazdy i pobudował resztę tego, co zaplanował wznieść w Jerozolimie, w Libanie oraz na pozostałych obszarach znajdujących się pod jego panowaniem.20Całej zatem ludności pozostałej z Amorytów, Chetytów, Peryzytów, Chiwitów i Jebuzytów, wszystkim nie należącym do Izraela —21to jest ich potomkom, którzy pozostali po nich w kraju i na których Izraelici nie zdołali wykonać klątwy — tym właśnie Salomon narzucił przymusowe roboty i tak jest po dzień dzisiejszy.[6]22Co do Izraelitów natomiast, Salomon nie brał ich w niewolę. Z nich rekrutowali się jego wojownicy, urzędnicy, nadzorcy, przyboczni, dowódcy jego rydwanów oraz jazdy.23Oni też nadzorowali prace wykonywane dla Salomona, a było ich pięciuset pięćdziesięciu zarządzających ludźmi skierowanymi do pracy.24Gdy tylko córka faraona wyprowadziła się z Miasta Dawida do swojego domu, który Salomon dla niej zbudował, zaraz rozpoczęto rozbudowę Millo.
Troska Salomona o kult świątynny
25Trzy razy w roku Salomon składał ofiary całopalne i ofiary pokoju na ołtarzu wzniesionym dla PANA oraz kadzidło na ołtarzu, który stał przed PANEM. W taki sposób dopełniał swej troski o świątynię.
Handel morski Salomona
26Król Salomon posiadał też statki w Esjon-Geber, leżącym przy Elat nad brzegiem Morza Czerwonego, w Edomie.27Na te statki Chiram posłał swych żeglarzy, ludzi obeznanych z morzem, którzy dołączyli do sług Salomona.28Udali się oni do Ofiru,[7] skąd przywieźli królowi Salomonowi czterysta dwadzieścia talentów[8] złota.
1 Królewska 9
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1Gdy Salomon skończył budować dom JHWH i dom królewski oraz wszystko [inne], czego zbudowanie było pragnieniem Salomona,2JHWH ukazał się Salomonowi po raz drugi, tak jak ukazał mu się w Gibeonie.3JHWH powiedział do niego: Wysłuchałem twojej modlitwy i twojego błagania, w których prosiłeś Mnie o miłosierdzie. Poświęciłem ten dom, który zbudowałeś, dla umieszczenia tam mojego imienia na wieki. Na tym [domu] spoczywać będą moje oczy i moje serce po wszystkie dni.4Teraz zatem, jeśli będziesz kroczył przede Mną tak, jak kroczył Dawid, twój ojciec, w szczerości serca[1] i w prawości, postępując zgodnie ze wszystkim, co [również] tobie przykazałem, przestrzegając moich ustaw i praw,5to utwierdzę tron twojego królestwa nad Izraelem na wieki, jak zapowiedziałem Dawidowi, twojemu ojcu, mówiąc: Nie zabraknie ci męskiego potomka na tronie Izraela.[2]6Lecz jeśli odwrócicie się hardo, wy i wasi synowie, i przestaniecie kroczyć za Mną,[3] i nie będziecie przestrzegać moich przykazań, moich ustaw, które wam przedłożyłem, natomiast pójdziecie służyć innym bogom i będziecie się im kłaniać,7to wytępię Izraela z oblicza ziemi, którą im dałem, a dom, który poświęciłem dla mojego imienia, odrzucę sprzed mojego oblicza. Wówczas Izrael stanie się przypowieścią i docinkiem[4] pośród wszystkich ludów,8a co do tego domu – [który] stanie się najwyższy[5] – każdy przechodzący obok zdziwi się, zagwiżdże[6] i zapyta: Za co JHWH uczynił tak tej ziemi i temu domowi?9Wtedy [mu] odpowiedzą: Za to, że opuścili JHWH, swojego Boga, który wyprowadził ich ojców z ziemi egipskiej, a uchwycili się innych bogów i kłaniali się im, i służyli im – dlatego JHWH sprowadził na nich całe to nieszczęście.
Wymiana handlowa między Salomonem a Chiramem
10Po upływie dwudziestu lat,[7] w których Salomon budował dwa domy: dom JHWH i dom królewski,11a Chiram, król Tyru,[8] zaopatrywał Salomona w drewno cedrowe i w drewno cyprysowe oraz w złoto, zgodnie z całym jego zapotrzebowaniem, król Salomon dał Chiramowi dwadzieścia miast w ziemi galilejskiej.12Chiram wybrał się z Tyru, aby obejrzeć te miasta, które dał mu Salomon, ale nie uznał ich w swoich oczach za wartościowe.13Powiedział zatem: Cóż to za miasta, które mi dałeś, mój bracie? I nazywał je Nic nie wartą ziemią[9] – [taka też nazwa zachowała się] do dnia dzisiejszego.14I Chiram przysłał królowi sto dwadzieścia talentów[10] złota.
Przedsięwzięcia budowlane Salomona
15A tak się przedstawia sprawa przymusowych robót, które król Salomon narzucił, aby zbudować dom JHWH i swój dom, i Millo, i mury Jerozolimy, i Chasor, i Megiddo, i Gezer[11] –16[co do] Gezer, faraon, król Egiptu, wyruszył, zdobył je i spalił ogniem, a Kananejczyków mieszkających w mieście wybił, po czym [miasto] dał w posagu swojej córce, żonie Salomona;17Salomon odbudował potem Gezer – i Dolne Bet-Choron,18i Baalat, i Tadmor[12] na pustyni, w [swojej] ziemi;[13]19ponadto wszystkie miasta ze składami, które Salomon posiadał, i miasta dla rydwanów, i miasta dla koni, i to, czego zbudowanie było pragnieniem Salomona w Jerozolimie i w Libanie, i w całej ziemi pozostającej pod jego panowaniem.20Całemu ludowi pozostałemu z Amorytów i Chetytów, i Peryzytów, Chiwitów i Jebuzytów, którzy nie są z synów Izraela –21to jest ich synom, którzy pozostali po nich w ziemi i na których synowie Izraela nie zdołali wykonać klątwy – tych Salomon zatrudnił do przymusowych robót, aż po dzień dzisiejszy.[14]22Natomiast co do synów Izraela, Salomon nie dawał ich w niewolę, oni bowiem byli wojownikami i jego sługami, i nadzorcami, i przybocznymi,[15] i dowódcami jego rydwanów i jego jazdy.[16]23Spośród nich nadzorcami, postawionymi nad pracą [wykonywaną] dla Salomona, było pięciuset pięćdziesięciu zarządzających ludem wykonującym pracę.24Gdy tylko córka faraona wyprowadziła się z Miasta Dawida do swojego domu, który [Salomon] dla niej zbudował, zaraz zaczął budować Millo.
Troska Salomona o kult świątynny
25Trzy razy w roku Salomon składał ofiary całopalne i ofiary pokoju na ołtarzu, który zbudował dla JHWH, spalał też kadzidło na tym, który był przed JHWH. Tak dopełniał [troski] o dom.
Handel morski Salomona
26Król Salomon miał także statki w Esjon-Geber, które leży przy Elat[17] nad brzegiem Morza Czerwonego, w ziemi Edomu.27Na te statki Chiram posłał swoje sługi, żeglarzy,[18] obeznanych z morzem, razem ze sługami Salomona.28Przybyli oni do Ofiru,[19] wzięli stamtąd czterysta dwadzieścia talentów[20] złota i sprowadzili je do króla Salomona.