Sprüche 19 | Библия, синодално издание Schlachter 2000

Sprüche 19 | Библия, синодално издание
1 По-добре сиромах, който ходи в своята непорочност, нежели (богат) с лъжливи уста, при това и глупав. 2 Не е добре на душата без знание, и който бърза с нозете, препъва се. 3 Глупостта на човека изкривява пътя му, а сърцето му негодува против Господа. 4 Богатството притуря много приятели, а сиромаха го напуска и приятелят му. 5 Лъжесвидетел не ще остане ненаказан, и който говори лъжа, не ще се спаси. 6 Мнозина се подмилкват на големците, и всякой е приятел на човек, който прави подаръци. 7 Сиромаха мразят всичките му братя, още повече приятелите му странят от него: припка след тях, за да поговори, но – и това няма. 8 Който придобива разум, обича душата си; който пази благоразумие, намира добро. 9 Лъжесвидетел не ще остане ненаказан, и който говори лъжа, ще загине. 10 На глупец не прилича разкош, още повече на роб – да господарува над князе. 11 Благоразумието прави човека бавен на гняв, и за него е слава да бъде снизходителен към грешки. 12 Гневът на царя е като лъвски рев, а благоволението му – като роса по трева. 13 Глупав син е съкрушение за баща си, и свадлива жена е като неспирен капчук. 14 Къща и имот са наследство от родители, а разумна жена – от Господа. 15 Мързел потопява в сънливост, и нехайна душа ще търпи глад. 16 Който пази заповед, запазва душата си, а който нехае за своите пътища, ще загине. 17 Който прави добро на сиромах, дава назаем Господу, и Той ще му отплати за неговото благодеяние. 18 Наказвай сина си, докле има надежда, и не се възмущавай от вика му. 19 Гневливият нека търпи наказание, защото, ако го пожалиш, ще трябва да го наказваш още повече. 20 Слушай съвет и приемай изобличение, за да станеш отпосле мъдър. 21 В сърцето на човека има много кроежи, но сбъдва се само определеното от Господа. 22 Радост за човека е неговата благотворителност, и сиромахът е по-добър, отколкото лъжецът. 23 Страхът Господен води към живот, и който го има, винаги ще бъде доволен, и зло няма да го постигне. 24 Мързеливец потапя ръка в блюдото и не иска да я подигне до устата си. 25 Ако накажеш кощунника, и простият ще стане благоразумен; и ако изобличиш разумния, той ще разбере поуката. 26 Който съсипва баща и изпъжда майка, е син безсрамен и безчестен. 27 Престани, синко, да слушаш внушения, които те отклоняват от думите на разума. 28 Лукав свидетел се гаври със съда, и устата на беззаконниците гълтат неправда. 29 Готови са за кощунници съдилища, и удари за тялото на глупците.

Bulgarian Orthodox Bible. Digital Version: © Copyright © 2016 by Bulgarian Bible Society. Used by permission.

Schlachter 2000

Die bösen Folgen von Torheit, Faulheit und Spott

1 Besser ein Armer [sein], der in seiner Lauterkeit wandelt, als ein Verkehrter, der verdrehte Lippen hat. 2 Schon Mangel an Erkenntnis ist nicht gut für die Seele, und wer zu schnell läuft, geht leicht fehl. 3 Die Torheit des Menschen verdirbt seinen Weg, und dann zürnt sein Herz gegen den HERRN. 4 Reichtum macht viele Freunde, der Arme aber wird von seinem Freund verlassen. 5 Ein falscher Zeuge bleibt nicht ungestraft, und wer Lügen ausspricht, wird nicht entfliehen. 6 Viele schmeicheln dem Vornehmen, und jeder will ein Freund dessen sein, der Geschenke gibt. 7 Den Armen hassen alle seine Brüder, erst recht ziehen sich seine Freunde von ihm zurück; jagt er ihren Worten nach, so sind sie nichts! 8 Wer Verstand erwirbt, liebt seine Seele; wer Einsicht bewahrt, findet Gutes. 9 Ein falscher Zeuge bleibt nicht ungestraft, und wer Lügen ausspricht, geht zugrunde. 10 Einem Toren steht Wohlleben nicht an, geschweige denn einem Knecht, über Fürsten zu herrschen. 11 Einsicht macht einen Menschen langsam zum Zorn, und es ist ihm eine Ehre, Vergehungen zu übersehen. 12 Wie das Brüllen des Löwen ist der Zorn des Königs, und seine Gunst wie der Tau auf grünem Gras. 13 Ein törichter Sohn ist das Unglück seines Vaters, und wie beständiges Tropfen durchs Dach ist die Zänkerei einer Frau. 14 Haus und Besitz erbt man von den Vätern, aber eine verständige Ehefrau kommt von dem HERRN. 15 Faulheit versenkt in tiefen Schlaf, und eine träge Seele muss hungern. 16 Wer das Gebot bewahrt, der bewahrt seine Seele, wer aber auf seine Wege nicht achtet, der muss sterben. 17 Wer sich über den Armen erbarmt, der leiht dem HERRN, und Er wird ihm seine Wohltat vergelten. 18 Züchtige deinen Sohn, solange noch Hoffnung vorhanden ist, und lass dir nicht in den Sinn kommen, ihn dem Tod preiszugeben! 19 Wer jähzornig ist, muss die Strafe dafür bezahlen, denn wenn du ihn davon befreien willst, so machst du’s nur noch schlimmer. 20 Gehorche dem Rat und nimm die Zurechtweisung an, damit du künftig weise bist! 21 Ein Mensch macht vielerlei Pläne in seinem Herzen, aber der Ratschluss des HERRN hat Bestand. 22 Die Zierde des Menschen ist seine Güte, und ein Armer ist besser als ein Mann, der betrügt. 23 Die Furcht des HERRN dient zum Leben; wer daran reich ist, der wird über Nacht von keinem Unglück heimgesucht. 24 Hat der Faule seine Hand in die Schüssel gesteckt, so will er sie nicht wieder zum Mund zurückbringen. 25 Schlage den Spötter, so wird der Unverständige klug; weise den Verständigen zurecht, so lässt er sich’s zur Lehre dienen! 26 Wer den Vater misshandelt und die Mutter verjagt, der ist ein Sohn, der Schande und Schmach bereitet. 27 Lass ab davon, auf Unterweisung zu hören, mein Sohn, wenn du von den Worten der Erkenntnis doch abweichen willst! 28 Ein nichtsnutziger Zeuge verhöhnt das Gericht, und der Mund der Gottlosen verschlingt Lügen. 29 Für die Spötter sind Strafgerichte bereit und Schläge für den Rücken der Toren.