1Ey Tanrı, adaletini krala, Doğruluğunu kral oğluna armağan et.2Senin halkını doğrulukla, Mazlum kullarını adilce yargılasın!3Dağlar, tepeler, Halka adilce gönenç getirsin!4Mazlumlara hakkını versin, Yoksulların çocuklarını kurtarsın, Zalimleriyse ezsin!5Güneş ve ay durdukça, Kral kuşaklar boyunca yaşasın[1];6Yeni biçilmiş çayıra düşen yağmur gibi, Toprağı sulayan bereketli yağmurlar gibi olsun!7Onun günlerinde doğruluk serpilip gelişsin, Ay ışıdığı sürece esenlik artsın!8Egemenlik sürsün denizden denize, Fırat'tan yeryüzünün ucuna dek!9Çöl kabileleri diz çöksün önünde, Düşmanları toz yalasın.10Tarşiş'in ve kıyı ülkelerinin kralları Ona haraç getirsin, Saba ve Seva kralları armağanlar sunsun!11Bütün krallar önünde yere kapansın, Bütün uluslar ona kulluk etsin!12Çünkü yardım isteyen yoksulu, Dayanağı olmayan düşkünü o kurtarır.13Yoksula, düşküne acır, Düşkünlerin canını kurtarır.14Baskıdan, zorbalıktan özgür kılar onları, Çünkü onun gözünde onların kanı değerlidir.15Yaşasın kral! Ona Saba altını versinler; Durmadan dua etsinler onun için, Gün boyu onu övsünler!16Ülkede bol buğday olsun, Dağ başlarında dalgalansın! Başakları Lübnan gibi verimli olsun, Kent halkı ot gibi serpilip çoğalsın!17Kralın adı sonsuza dek yaşasın, Güneş durdukça adı var olsun, Onun aracılığıyla insanlar kutsansın, Bütün uluslar ‹‹Ne mutlu ona›› desin!18RAB Tanrı'ya, İsrail'in Tanrısı'na övgüler olsun, Harikalar yaratan yalnız O'dur.19Yüce adına sonsuza dek övgüler olsun, Bütün yeryüzü O'nun yüceliğiyle dolsun! Amin! Amin!20İşay oğlu Davut'un duaları burada bitiyor.