Benyaminli Kûş'un sözlerine ilişkin Davut'un RAB'be okuduğu şigayon
1[1] Sana sığınıyorum, ya RAB Tanrım! Peşime düşenlerden kurtar beni, Özgür kıl.2Yoksa aslan gibi parçalayacaklar beni, Kurtaracak biri yok diye, Lime lime edecekler etimi.3Ya RAB Tanrım, eğer şunu yaptıysam: Birine haksızlık ettiysem,4Dostuma ihanet ettiysem, Düşmanımı nedensiz soyduysam,5Ardıma düşsün düşman, Yakalasın beni, Canımı yerde çiğnesin, Ayak altına alsın onurumu. Sela6Öfkeyle kalk, ya RAB! Düşmanlarımın gazabına karşı çık! Benim için uyan! Buyur, adalet olsun.7Uluslar topluluğu çevreni sarsın, Onları yüce katından yönet.8RAB halkları yargılar; Beni de yargıla, ya RAB, Doğruluğuma, dürüstlüğüme göre.9Ey adil Tanrım! Kötülerin kötülüğü son bulsun, Doğrular güvene kavuşsun, Sen ki akılları, gönülleri sınarsın.10Tanrı kalkan gibi yanıbaşımda, Temiz yüreklileri O kurtarır.11Tanrı adil bir yargıçtır, Öyle bir Tanrı ki, her gün öfke saçar.12Kötüler yola gelmezse, Tanrı kılıcını biler, Yayını gerip hedefine kurar.13Hazır bekler ölümcül silahları, Alevli okları.14İşte kötü insan kötülük sancıları çekiyor, Fesada gebe kalmış, Yalan doğuruyor.15Bir kuyu açıp kazıyor, Kazdığı kuyuya kendisi düşüyor.16Kötülüğü kendi başına gelecek, Zorbalığı kendi tepesine inecek.17Şükredeyim doğruluğu için RAB'be, Yüce RAB'bin adını ilahilerle öveyim.