1RAB'be şükredin, O'nu adıyla çağırın, Halklara duyurun yaptıklarını! (1 Ta 16:8)2O'nu ezgilerle, ilahilerle övün, Bütün harikalarını anlatın!3Kutsal adıyla övünün, Sevinsin RAB'be yönelenler!4RAB'be ve O'nun gücüne bakın, Durmadan O'nun yüzünü arayın!5-6Ey sizler, kulu İbrahim'in soyu, Seçtiği Yakupoğulları, O'nun yaptığı harikaları, Olağanüstü işlerini Ve ağzından çıkan yargıları anımsayın!7Tanrımız RAB O'dur, Yargıları bütün yeryüzünü kapsar.8-9O antlaşmasını, Bin kuşak için verdiği sözü, İbrahim'le yaptığı antlaşmayı, İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsar.10-11‹‹Hakkınıza düşen mülk olarak Kenan ülkesini size vereceğim›› diyerek, Bunu Yakup için bir kural, İsrail'le sonsuza dek geçerli bir antlaşma yaptı.12O zaman bir avuç insandılar, Sayıca az ve ülkeye yabancıydılar.13Bir ulustan öbürüne, Bir ülkeden ötekine dolaşıp durdular.14RAB kimsenin onları ezmesine izin vermedi, Onlar için kralları bile payladı:15‹‹Meshettiklerime dokunmayın, Peygamberlerime kötülük etmeyin!›› dedi.16Ülkeye kıtlık gönderdi, Bütün yiyeceklerini yok etti.17Önlerinden bir adam göndermişti, Köle olarak satılan Yusuf'tu bu.18Zincir vurup incittiler ayaklarını, Demir halka geçirdiler boynuna,19Söyledikleri gerçekleşinceye dek, RAB'bin sözü onu sınadı.20Kral adam gönderip Yusuf'u salıverdi, Halklara egemen olan onu özgür kıldı.21Onu kendi sarayının efendisi, Bütün varlığının sorumlusu yaptı;22Önderlerini istediği gibi eğitsin, İleri gelenlerine akıl versin diye.23O zaman İsrail Mısır'a gitti, Yakup Ham ülkesine yerleşti.24RAB halkını alabildiğine çoğalttı, Düşmanlarından sayıca artırdı onları.25Sonunda tutumunu değiştirdi düşmanlarının: Halkından tiksindiler, Kullarına kurnazca davrandılar.26Kulu Musa'yı, Seçtiği Harun'u gönderdi aralarına.27Onlar gösterdiler RAB'bin belirtilerini, Ham ülkesinde şaşılası işlerini.28Karanlık gönderip ülkeyi karanlığa bürüdü RAB, Çünkü Mısırlılar O'nun sözlerine karşı gelmişti.29Kana çevirdi sularını, Öldürdü balıklarını.30Ülkede kurbağalar kaynaştı Krallarının odalarına kadar.31RAB buyurunca sinek sürüleri, Sivrisinekler üşüştü ülkenin her yanına.32Dolu yağdırdı yağmur yerine, Şimşekler çaktırdı ülkelerinde.33Bağlarını, incir ağaçlarını vurdu, Parçaladı ülkenin ağaçlarını.34O buyurunca çekirgeler, Sayısız yavrular kaynadı.35Ülkenin bütün bitkilerini yediler, Toprağın ürününü yiyip bitirdiler.36RAB ülkede ilk doğanların hepsini, İlk çocuklarını öldürdü.37İsrailliler'i ülkeden altın ve gümüşle çıkardı, Oymaklarından tek kişi bile tökezlemedi.38Onlar gidince Mısır sevindi, Çünkü İsrail korkusu çökmüştü Mısır'ın üzerine.39RAB bulutu bir örtü gibi yaydı üzerlerine, Gece ateş verdi yollarını aydınlatsın diye.40İstediler, bıldırcın gönderdi, Göksel ekmekle doyurdu karınlarını.41Kayayı yardı, sular fışkırdı, Çorak topraklarda bir ırmak gibi aktı.42Çünkü kutsal sözünü, Kulu İbrahim'e verdiği sözü anımsadı.43Halkını sevinç içinde, Seçtiklerini sevinç çığlıklarıyla ülkeden çıkardı.44Ulusların topraklarını verdi onlara. Halkların emeğini miras aldılar;45Kurallarını yerine getirsinler, Yasalarına uysunlar diye. RAB'be övgüler sunun!
Lob Gottes für seine Heilstaten in Israels Frühzeit
1Danket dem HERRN und rufet an seinen Namen; verkündigt sein Tun unter den Völkern! (1 Ta 16:8)2Singet ihm und spielet ihm, redet von allen seinen Wundern!3Rühmet seinen heiligen Namen; es freue sich das Herz derer, die den HERRN suchen!4Fraget nach dem HERRN und nach seiner Macht, suchet sein Antlitz allezeit!5Gedenket seiner Wunderwerke, die er getan hat, seiner Zeichen und der Urteile seines Mundes,6du Geschlecht Abrahams, seines Knechts, ihr Söhne Jakobs, seine Auserwählten!7Er ist der HERR, unser Gott, er richtet in aller Welt.8Er gedenkt ewiglich an seinen Bund, an das Wort, das er verheißen hat für tausend Geschlechter, (Yas 7:9)9an den Bund, den er geschlossen hat mit Abraham, und an den Eid, den er Isaak geschworen hat.10Er stellte ihn auf für Jakob als Satzung und für Israel als ewigen Bund11und sprach: »Dir will ich das Land Kanaan geben, das Los eures Erbteils«, (Yar 13:15)12als sie gering waren an Zahl, nur wenige und Fremdlinge im Lande.13Und sie zogen von Volk zu Volk, von einem Königreich zum andern.14Er ließ keinen Menschen ihnen Schaden tun und wies Könige zurecht um ihretwillen: (Say 23:7)15»Tastet meine Gesalbten nicht an, und tut meinen Propheten kein Leid!«16Und er rief den Hunger ins Land und nahm weg allen Vorrat an Brot. (Yar 41:54)17Er sandte einen Mann vor ihnen hin; Josef wurde als Knecht verkauft. (Yar 37:28)18Sie zwangen seine Füße in Fesseln, sein Hals wurde in Eisen gelegt,19bis sein Wort eintraf und die Rede des HERRN ihm recht gab.20Da sandte der König hin und ließ ihn losbinden, der Herrscher über Völker, er gab ihn frei. (Yar 41:14)21Er setzte ihn zum Herrn über sein Haus, zum Herrscher über alle seine Güter,22dass er seine Fürsten unterwiese nach seinem Willen und seine Ältesten Weisheit lehrte.23Und Israel zog nach Ägypten, Jakob ward ein Fremdling im Lande Hams. (Yar 46:1; Yar 46:7)24Und der Herr ließ sein Volk sehr wachsen und machte sie mächtiger als ihre Feinde. (Çık 1:7; Çık 1:12)25Diesen verwandelte er das Herz, / dass sie seinem Volk gram wurden und Arglist übten an seinen Knechten.26Er sandte seinen Knecht Mose und Aaron, den er erwählt hatte. (Çık 3:10; Çık 4:14)27Die taten seine Zeichen unter ihnen und seine Wunder im Lande Hams. (Çık 7:1)28Er sandte Finsternis und machte es finster; doch sie blieben ungehorsam seinen Worten.29Er verwandelte ihre Wasser in Blut und tötete ihre Fische.30Ihr Land wimmelte von Fröschen bis in die Kammern ihrer Könige.31Er gebot, da kam Ungeziefer, Stechmücken in all ihr Gebiet.32Er gab ihnen Hagel statt Regen, Feuerflammen in ihrem Lande33und schlug ihre Weinstöcke und Feigenbäume und zerbrach die Bäume in ihrem Gebiet.34Er gebot, da kamen Heuschrecken und Käfer ohne Zahl;35sie fraßen alles Gras in ihrem Lande, und fraßen auch die Frucht ihres Ackers.36Er schlug alle Erstgeburt in Ägypten, alle Erstlinge ihrer Kraft.37Er führte sie heraus mit Silber und Gold; es war kein Gebrechlicher unter ihren Stämmen. (Çık 12:35)38Ägypten wurde froh, dass sie auszogen; denn Furcht vor ihnen war auf sie gefallen.39Er breitete eine Wolke aus, sie zu decken, und ein Feuer, die Nacht zu erleuchten. (Çık 13:21; Çık 14:20)40Sie baten, da ließ er Wachteln kommen, und er sättigte sie mit Himmelsbrot. (Çık 16:13)41Er öffnete den Felsen, da strömten Wasser heraus, sie flossen dahin als Strom in der Wüste. (Çık 17:6)42Denn er gedachte an sein heiliges Wort und an Abraham, seinen Knecht.43So führte er sein Volk in Freuden heraus und seine Auserwählten mit Jubel44und gab ihnen die Länder der Völker, dass sie die Güter der Nationen gewannen,45damit sie hielten seine Gebote und seine Gesetze bewahrten. Halleluja!