1Doğru kişi ölüp gidiyor, Kimsenin umurunda değil. Sadık adamlar da göçüp gidiyor; Kimse doğru kişinin göçüp gitmekle Kötülükten kurtulduğunun farkında değil.2Doğru kişi esenliğe kavuşur, Doğru yolda yürümüş olan mezarında[1] rahat uyur.3Ama siz, ey falcı kadının çocukları, Fahişelik ve zina edenlerin soyu, buraya gelin!4-5Siz kiminle alay ediyorsunuz? Kime dudak büküyor, dil çıkarıyorsunuz? Ağaçlar arasında, bol yapraklı her ağacın altında Şehvetle yanıp tutuşan, Vadilerde, kaya kovuklarında çocuklarını kurban eden, İsyan torunları, yalan soyu değil misiniz siz?6Sizin payınız Vadinin düzgün taşlarından yapılan putlardır, Evet, sizin nasibiniz onlardır! Onlara dökmelik sunular döktünüz, Tahıl sunuları sundunuz. Bütün bunlardan sonra sizi cezalandırmaktan çekineceğimi mi sanıyorsunuz?7Yatağınızı ulu, yüksek dağa serdiniz, Oraya bile kurban kesmeye gidiyorsunuz.8Kapılarınızın, sövelerinizin arkasına İğrenç simgeler koydunuz. Beni bıraktınız, Yataklarınızı ardına kadar açıp içine girdiniz, Oynaşlarınızla anlaşıp birlikte yatmaya can atıyorsunuz. Onların çıplaklığını seyrettiniz.9Çeşit çeşit hoş kokular sürünüp ilah Molek'e[2] yağ götürdünüz. Elçilerinizi ta uzaklara gönderdiniz, Ölüler diyarına dek alçalttınız kendinizi.10Uzun yolculuklar sizi yorduğu halde, ‹‹Pes ettim›› demediniz. Gücünüzü tazeleyip durdunuz, Bu nedenle de tükenmediniz.11‹‹Sizi kaygılandıran, korkutan kim ki, Bana ihanet ediyor, beni anmıyor, Yüreğinizde bana yer vermiyorsunuz? Benden korkmamanızın nedeni Uzun zamandır suskun kalışım değil mi?12Sözde doğruluğunuzu da yaptıklarınızı da ilan edeceğim, Bunların size yararı olmayacak.13Feryat ettiğinizde Topladığınız putlar sizi kurtarsın bakalım! Rüzgar hepsini silip süpürecek, Bir soluk onları alıp götürecek. Bana sığınansa ülkeyi mülk edinecek, Kutsal dağımı miras alacak.››
Tanrı'nın Şifa Sözü
14RAB diyor ki, ‹‹Toprak yığıp yol yapın, Halkımın yolundaki engelleri kaldırın.››15Yüce ve görkemli Olan, Sonsuzlukta yaşayan, adı Kutsal Olan diyor ki, ‹‹Yüksek ve kutsal yerde yaşadığım halde, Alçakgönüllülerle, ezilenlerle birlikteyim. Yüreklerini sevindirmek için ezilenlerin yanındayım.16Çünkü sonsuza dek davacı ve öfkeli olacak değilim, Öyle olsa, yarattığım canlarla ruhlar karşımda dayanamazdı.17Haksız kazanç suçuna öfkelenip halkı cezalandırdım, Öfkeyle yüzümü çevirdim onlardan. Ne var ki, inatla kendi yollarından gittiler.18‹‹Yaptıklarını gördüm, Ama onları iyileştirip yol göstereceğim. Karşılık olarak hem onları Hem de aralarında yas tutanları avutacağım.19Dudaklardan övgü sözleri döktüreceğim. Uzaktakine de yakındakine de Tam esenlik olsun›› diyor RAB, ‹‹Hepsini iyileştireceğim.››20Ama kötüler çalkalanan deniz gibidir, O deniz ki, rahat duramaz, suları çamur ve pislik savurur.21‹‹Kötülere esenlik yoktur›› diyor Tanrım.
1The righteous man perishes, and no one lays it to heart; devout men are taken away, while no one understands. For the righteous man is taken away from calamity; (Mez 12:1)2he enters into peace; they rest in their beds who walk in their uprightness. (2 Ta 16:14; Hez 32:25; Luk 2:29)3But you, draw near, sons of the sorceress, offspring of the adulterer and the loose woman. (Yu 8:41)4Whom are you mocking? Against whom do you open your mouth wide and stick out your tongue? Are you not children of transgression, the offspring of deceit, (Mez 35:21; Yşa 1:4; Yşa 46:8)5you who burn with lust among the oaks,[1] under every green tree, who slaughter your children in the valleys, under the clefts of the rocks? (2 Kr 16:4; Yşa 1:29; Hez 16:20)6Among the smooth stones of the valley is your portion; they, they, are your lot; to them you have poured out a drink offering, you have brought a grain offering. Shall I relent for these things? (2 Kr 23:10)7On a high and lofty mountain you have set your bed, and there you went up to offer sacrifice. (1 Kr 14:23; Hez 16:16; Hez 16:24)8Behind the door and the doorpost you have set up your memorial; for, deserting me, you have uncovered your bed, you have gone up to it, you have made it wide; and you have made a covenant for yourself with them, you have loved their bed, you have looked on nakedness.[2] (Hez 16:25; Hez 23:17; Hoş 1:2)9You journeyed to the king with oil and multiplied your perfumes; you sent your envoys far off, and sent down even to Sheol. (Hez 16:26; Hez 16:28)10You were wearied with the length of your way, but you did not say, “It is hopeless”; you found new life for your strength, and so you were not faint.[3] (Yer 2:25; Yer 18:12)11Whom did you dread and fear, so that you lied, and did not remember me, did not lay it to heart? Have I not held my peace, even for a long time, and you do not fear me? (Mez 50:21; Mez 78:10; Mez 78:36; Yşa 51:12)12I will declare your righteousness and your deeds, but they will not profit you.13When you cry out, let your collection of idols deliver you! The wind will carry them all off, a breath will take them away. But he who takes refuge in me shall possess the land and shall inherit my holy mountain. (Mez 37:9; Yşa 11:9; Yşa 56:7; Yşa 65:11; Yşa 65:25; Yer 11:12)
Comfort for the Contrite
14And it shall be said, “Build up, build up, prepare the way, remove every obstruction from my people’s way.” (Yşa 40:3; Yşa 62:10)15For thus says the One who is high and lifted up, who inhabits eternity, whose name is Holy: “I dwell in the high and holy place, and also with him who is of a contrite and lowly spirit, to revive the spirit of the lowly, and to revive the heart of the contrite. (Mez 34:18; Mez 113:6; Mez 138:6; Yşa 42:3; Mik 6:6; Luk 1:49)16For I will not contend forever, nor will I always be angry; for the spirit would grow faint before me, and the breath of life that I made. (Yar 6:3; Mez 103:9)17Because of the iniquity of his unjust gain I was angry, I struck him; I hid my face and was angry, but he went on backsliding in the way of his own heart. (Yşa 56:11; Yer 6:13)18I have seen his ways, but I will heal him; I will lead him and restore comfort to him and his mourners, (Yşa 61:3; Yer 3:22)19creating the fruit of the lips. Peace, peace, to the far and to the near,” says the Lord, “and I will heal him. (Yşa 50:4; Yşa 57:18; Elç 2:39; Ef 2:17; İbr 13:15)20But the wicked are like the tossing sea; for it cannot be quiet, and its waters toss up mire and dirt. (Yah 1:13)21There is no peace,” says my God, “for the wicked.” (Yşa 48:22)