1[1] Geyik akarsuları nasıl özlerse, Canım da seni öyle özler, ey Tanrı!2Canım Tanrı'ya, yaşayan Tanrı'ya susadı; Ne zaman görmeye gideceğim Tanrı'nın yüzünü?3Gözyaşlarım ekmeğim oldu gece gündüz, Gün boyu, ‹‹Nerede senin Tanrın?›› dedikleri için.4Anımsayınca içim içimi yiyor, Nasıl toplulukla birlikte yürür, Tanrı'nın evine kadar alaya öncülük ederdim, Sevinç ve şükran sesleri arasında, Bayram eden bir kalabalıkla birlikte.5Neden üzgünsün, ey gönlüm, Neden içim huzursuz? Tanrı'ya umut bağla, Çünkü O'na yine övgüler sunacağım; O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.6-7Gönlüm üzgün, Bu yüzden seni anımsıyorum, ey Tanrım. Şeria yöresinde, Hermon ve Misar dağlarında Çağlayanların gümbürdeyince, Enginler birbirine sesleniyor, Bütün dalgaların, sellerin üzerimden geçiyor.8Gündüz RAB sevgisini gösterir, Gece ilahi söyler, dua ederim Yaşamımın Tanrısı'na.9Kayam olan Tanrım'a diyorum ki, ‹‹Neden beni unuttun? Niçin düşmanlarımın baskısı altında Yaslı gezeyim?››10Gün boyu hasımlarım: ‹‹Nerede senin Tanrın?›› diyerek Bana sataştıkça, Kemiklerim kırılıyor sanki.11Neden üzgünsün, ey gönlüm, Neden içim huzursuz? Tanrı'ya umut bağla, Çünkü O'na yine övgüler sunacağım; O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.
1To the choirmaster. A Maskil[1] of the Sons of Korah. As a deer pants for flowing streams, so pants my soul for you, O God. (1 Ta 6:33; 1 Ta 6:37; Yoe 1:20)2My soul thirsts for God, for the living God. When shall I come and appear before God?[2] (Çık 23:17; Yşu 3:10; Mez 63:1; Mez 84:2; Mez 84:7; Yşa 41:17; Yşa 55:1; Dan 6:26; Yu 7:37)3My tears have been my food day and night, while they say to me all the day long, “Where is your God?” (Mez 42:10; Mez 79:10; Mez 80:5; Mez 102:9; Mez 115:2; Yoe 2:17; Mik 7:10)4These things I remember, as I pour out my soul: how I would go with the throng and lead them in procession to the house of God with glad shouts and songs of praise, a multitude keeping festival. (1 Sa 1:15; 2 Sa 6:15; Eyü 30:16; Mez 55:14; Mez 62:8; Yşa 30:29; Ağı 2:19)5Why are you cast down, O my soul, and why are you in turmoil within me? Hope in God; for I shall again praise him, my salvation[3] (Mez 42:11; Mez 43:5; Mez 77:3; Ağı 3:24; Mat 26:38; Yu 12:27)6and my God. My soul is cast down within me; therefore I remember you from the land of Jordan and of Hermon, from Mount Mizar. (Yas 3:9; 2 Sa 17:22; 2 Sa 17:24; Yun 2:7)7Deep calls to deep at the roar of your waterfalls; all your breakers and your waves have gone over me. (Mez 32:6; Mez 88:7; Yun 2:3)8By day the Lord commands his steadfast love, and at night his song is with me, a prayer to the God of my life. (Eyü 35:10; Mez 4:4; Mez 16:7; Mez 44:4; Mez 63:6; Mez 68:28; Mez 71:3; Mez 77:6; Mez 119:55; Mez 119:62; Mez 119:148; Mez 133:3; Mez 149:5)9I say to God, my rock: “Why have you forgotten me? Why do I go mourning because of the oppression of the enemy?” (2 Sa 22:2; Mez 18:2; Mez 38:6; Mez 43:2)10As with a deadly wound in my bones, my adversaries taunt me, while they say to me all the day long, “Where is your God?” (Mez 42:3)11Why are you cast down, O my soul, and why are you in turmoil within me? Hope in God; for I shall again praise him, my salvation and my God. (Mez 42:5)