Mezmur 104 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

104. Mezmur

1 RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! Ya RAB Tanrım, ne ulusun! Görkem ve yücelik kuşanmışsın, 2 Bir kaftana bürünür gibi ışığa bürünmüşsün. Gökleri bir çadır gibi geren, 3 Evini yukarıdaki sular üzerine kuran, Bulutları kendine savaş arabası yapan, Rüzgarın kanatları üzerinde gezen, 4 Rüzgarları kendine haberci, Yıldırımları hizmetkâr eden sensin^[1]. 5 Yeryüzünü temeller üzerine kurdun, Asla sarsılmasın diye. 6 Engini ona bir giysi gibi giydirdin, Sular dağların üzerinde durdu. 7 Sen kükreyince sular kaçtı, Göğü gürletince hemen çekildi. 8 Dağları aşıp derelere aktı, Onlar için belirlediğin yerlere doğru. 9 Bir sınır koydun önlerine, Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye. 10 Vadilerde fışkırttığın pınarlar, Dağların arasından akar. 11 Bütün kır hayvanlarını suvarır, Yaban eşeklerinin susuzluğunu giderirler. 12 Kuşlar yanlarında yuva kurar, Dalların arasında ötüşürler. 13 Gökteki evinden dağları sularsın, Yeryüzü işlerinin meyvesine doyar. 14 Hayvanlar için ot, İnsanların yararı için bitkiler yetiştirirsin; İnsanlar ekmeğini topraktan çıkarsın diye, 15 Yüreklerini sevindiren şarabı, Yüzlerini güldüren zeytinyağını, Güçlerini artıran ekmeği hep sen verirsin. 16 RAB'bin ağaçları, Kendi diktiği Lübnan sedirleri suya doyar. 17 Kuşlar orada yuva yapar, Leyleğin evi ise çamlardadır. 18 Yüksek dağlar dağ keçilerinin uğrağı, Kayalar kaya tavşanlarının sığınağıdır. 19 Mevsimleri göstersin diye ayı, Batacağı zamanı bilen güneşi yarattın. 20 Karartırsın ortalığı, gece olur, Başlar kıpırdamaya orman hayvanları. 21 Genç aslan av peşinde kükrer, Tanrı'dan yiyecek ister. 22 Güneş doğunca İnlerine çekilir, yatarlar. 23 İnsan işine gider, Akşama dek çalışmak için. 24 Ya RAB, ne çok eserin var! Hepsini bilgece yaptın; Yeryüzü yarattıklarınla dolu. 25 İşte uçsuz bucaksız denizler, İçinde kaynaşan sayısız canlılar, Büyük küçük yaratıklar. 26 Orada gemiler dolaşır, İçinde oynaşsın diye yarattığın Livyatan da orada. 27 Hepsi seni bekliyor, Yiyeceklerini zamanında veresin diye. 28 Sen verince onlar toplar, Sen elini açınca onlar iyiliğe doyar. 29 Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar, Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar. 30 Ruhun'u gönderince var olurlar, Yeryüzüne yeni yaşam verirsin. 31 RAB'bin görkemi sonsuza dek sürsün! Sevinsin RAB yaptıklarıyla! 32 O bakınca yeryüzü titrer, O dokununca dağlar tüter. 33 Ömrümce RAB'be ezgiler söyleyecek, Var oldukça Tanrım'ı ilahilerle öveceğim. 34 Düşüncem ona hoş görünsün, Sevincim RAB olsun! 35 Tükensin dünyadaki günahlılar, Yok olsun artık kötüler! RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! RAB'be övgüler sunun!

English Standard Version

Crossway'dan

O Lord My God, You Are Very Great

1 Bless the Lord, O my soul! O Lord my God, you are very great! You are clothed with splendor and majesty, (2 Sa 7:22; Eyü 37:22; Eyü 40:10; Mez 93:1; Mez 103:1; Mez 103:22)

2 Sa 7:22Eyü 37:22Eyü 40:10Mez 93:1Mez 103:1Mez 103:22

2 covering yourself with light as with a garment, stretching out the heavens like a tent. (Eyü 9:8; Yşa 40:22) 3 He lays the beams of his chambers on the waters; he makes the clouds his chariot; he rides on the wings of the wind; (2 Sa 22:11; Mez 18:10; Mez 104:13; Yşa 19:1; Amo 9:6)

2 Sa 22:11Mez 18:10Mez 104:13Yşa 19:1Amo 9:6

4 he makes his messengers winds, his ministers a flaming fire. (2 Kr 1:10; 2 Kr 2:11; Mez 103:21; Mez 148:8; İbr 1:7)

2 Kr 1:102 Kr 2:11Mez 103:21Mez 148:8İbr 1:7

5 He set the earth on its foundations, so that it should never be moved. (Eyü 38:4; Mez 24:2; Mez 89:11; Mez 136:6)

Eyü 38:4Mez 24:2Mez 89:11Mez 136:6

6 You covered it with the deep as with a garment; the waters stood above the mountains. (Yar 7:19) 7 At your rebuke they fled; at the sound of your thunder they took to flight. (Yar 1:9; Yar 8:1; Yar 8:5; Mez 18:15; Mez 48:5; Mez 77:18; Mez 106:9; Mat 8:26)

Yar 1:9Yar 8:1Yar 8:5Mez 18:15Mez 48:5Mez 77:18Mez 106:9Mat 8:26

8 The mountains rose, the valleys sank down to the place that you appointed for them. (Eyü 38:8; Eyü 38:10) 9 You set a boundary that they may not pass, so that they might not again cover the earth. (Yar 9:11; Eyü 26:10) 10 You make springs gush forth in the valleys; they flow between the hills; 11 they give drink to every beast of the field; the wild donkeys quench their thirst. (Mez 104:13) 12 Beside them the birds of the heavens dwell; they sing among the branches. 13 From your lofty abode you water the mountains; the earth is satisfied with the fruit of your work. (Yas 11:11; Eyü 5:10; Mez 65:9; Mez 104:3; Mez 147:8; Yer 10:13; Yer 14:22)

Yas 11:11Eyü 5:10Mez 65:9Mez 104:3Mez 147:8Yer 10:13Yer 14:22

14 You cause the grass to grow for the livestock and plants for man to cultivate, that he may bring forth food from the earth (Yar 1:11; Yar 1:29; Yar 3:18; Yar 9:3; Eyü 28:5; Mez 136:25; Mez 147:8; Mez 147:9)

Yar 1:11Yar 1:29Yar 3:18Yar 9:3Eyü 28:5Mez 136:25Mez 147:8Mez 147:9

15 and wine to gladden the heart of man, oil to make his face shine and bread to strengthen man’s heart. (Yar 18:5; Hak 9:9; Hak 9:13; Mez 23:5; Özd 31:6; Vai 10:19)

Yar 18:5Hak 9:9Hak 9:13Mez 23:5Özd 31:6Vai 10:19

16 The trees of the Lord are watered abundantly, the cedars of Lebanon that he planted. (Say 24:6; Hak 9:15) 17 In them the birds build their nests; the stork has her home in the fir trees. 18 The high mountains are for the wild goats; the rocks are a refuge for the rock badgers. (Lev 11:5; Eyü 39:1; Özd 30:26) 19 He made the moon to mark the seasons;^[1] the sun knows its time for setting. (Yar 1:14; Lev 23:4) 20 You make darkness, and it is night, when all the beasts of the forest creep about. (Yşa 45:7) 21 The young lions roar for their prey, seeking their food from God. (Eyü 38:39) 22 When the sun rises, they steal away and lie down in their dens. (Eyü 37:8) 23 Man goes out to his work and to his labor until the evening. (Yar 3:19) 24 O Lord, how manifold are your works! In wisdom have you made them all; the earth is full of your creatures. (Özd 3:19) 25 Here is the sea, great and wide, which teems with creatures innumerable, living things both small and great. (Mez 69:34) 26 There go the ships, and Leviathan, which you formed to play in it.^[2] (Eyü 40:20; Eyü 41:1) 27 These all look to you, to give them their food in due season. (Eyü 36:31; Mez 104:14; Mez 145:15) 28 When you give it to them, they gather it up; when you open your hand, they are filled with good things. (Mez 145:16) 29 When you hide your face, they are dismayed; when you take away their breath, they die and return to their dust. (Yas 31:17; Eyü 10:9; Eyü 23:15; Eyü 34:14; Mez 30:7)

Yas 31:17Eyü 10:9Eyü 23:15Eyü 34:14Mez 30:7

30 When you send forth your Spirit,^[3] they are created, and you renew the face of the ground. (Eyü 33:4; Va 21:5) 31 May the glory of the Lord endure forever; may the Lord rejoice in his works, (Yar 1:31; Mez 72:17; Özd 8:31) 32 who looks on the earth and it trembles, who touches the mountains and they smoke! (Çık 19:18; Mez 144:5; Amo 9:5; Hab 3:10)

Çık 19:18Mez 144:5Amo 9:5Hab 3:10

33 I will sing to the Lord as long as I live; I will sing praise to my God while I have being. (Mez 63:4) 34 May my meditation be pleasing to him, for I rejoice in the Lord. (Eyü 15:4) 35 Let sinners be consumed from the earth, and let the wicked be no more! Bless the Lord, O my soul! Praise the Lord! (Mez 37:38; Mez 104:1; Mez 105:45; Mez 106:48; Mez 113:9; Mez 150:6)

Mez 37:38Mez 104:1Mez 105:45Mez 106:48Mez 113:9Mez 150:6