2.Samuel 17 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

1 Ahitofel Avşalom'a şöyle dedi: ‹‹İzin ver de on iki bin kişi seçeyim, bu gece kalkıp Davut'un peşine düşeyim. 2 Davut yorgun ve güçsüzken ona saldırıp gözünü korkutayım. Yanındakilerin hepsi kaçacaktır. Ben de yalnız Kral Davut'u öldürürüm. 3 Sonra bütün halkı sana geri getiririm. Halkın dönmesi, öldürmek istediğin adamın ölümüne bağlıdır. Böylece halk da esenlikte olur.›› 4 Bu öğüt Avşalom'u ve İsrail ileri gelenlerini hoşnut etti. 5 Avşalom, ‹‹Arklı Huşay'ı da çağırın, neler söyleyeceğini duyalım›› dedi. 6 Huşay gelince Avşalom, ‹‹Ahitofel bu öğüdü verdi›› dedi, ‹‹Onun öğüdüne uyalım mı? Yoksa, sen öğüt ver.›› 7 Huşay Avşalom'a, ‹‹Bu kez Ahitofel'in verdiği öğüt iyi değil›› dedi, 8 ‹‹Baban Davut'la adamlarının güçlü savaşçılar olduklarını biliyorsun. Kırda yavrularından yoksun bırakılmış bir ayı gibi öfkeliler. Baban deneyimli bir savaşçıdır, geceyi askerlerle geçirmez. 9 Şu anda ya bir mağarada ya da başka bir yerde gizlenmiştir. Davut askerlerine karşı ilk saldırıyı yapınca, bunu her duyan, ‹Avşalom'u destekleyenler arasında kırım var› diyecek. 10 O zaman aslan yürekli yiğitler bile korkuya kapılacak. Çünkü bütün İsrailliler babanın güçlü, yanındakilerin de yiğit olduğunu bilir. 11 ‹‹Onun için sana öğüdüm şu: Dan'dan Beer-Şeva'ya kadar, kıyıların kumu kadar olan İsrailliler çevrene toplansın, sen de savaşa katıl. 12 O zaman gizlendiği yerlerden birinde Davut'un üstüne yürürüz; yeryüzüne düşen çiy gibi üzerine gideriz. Onu da, yanındakilerin hiçbirini de yaşatmayız. 13 Eğer bir kente çekilirse, İsrailliler o kente halatlar getirir, tek bir taş kalmayıncaya dek kenti vadiye indiririz.›› 14 Avşalom'la İsrailliler, ‹‹Arklı Huşay'ın öğüdü Ahitofel'in öğüdünden daha iyi›› dediler. Çünkü RAB, Avşalom'u yıkıma uğratmak için, Ahitofel'in iyi öğüdünü boşa çıkarmayı tasarlamıştı. 15 Huşay Kâhin Sadok'la Kâhin Aviyatar'a şöyle dedi: ‹‹Ahitofel Avşalom'a ve İsrail'in ileri gelenlerine böyle öğüt verdi, bense şöyle öğüt verdim. 16 Şimdi siz Davut'a hemen şu haberi gönderin: ‹Geceyi kırdaki ırmağın sığ yerinde geçirme, duraksamadan karşı yakaya geç; yoksa kral da yanındakilerin tümü de yok olabilir.› ›› 17 Bu sırada Yonatan'la Ahimaas Eyn-Rogel'de kalıyorlardı. Bir hizmetçi kız gidip onlara olup bitenleri haber veriyor, onlar da gidip duyduklarını Kral Davut'a bildiriyorlardı. Çünkü kendileri kente girerken görünmeyi göze alamıyorlardı. 18 Ama bir genç onları görüp Avşalom'a bildirdi. Bunun üzerine Yonatan'la Ahimaas hemen oradan ayrılıp Bahurim'de bir adamın evine gittiler. Evin avlusunda bir kuyu vardı. Yonatan'la Ahimaas kuyuya indiler. 19 Adamın karısı bir örtü alıp kuyunun ağzına serdi. Bir şey belli olmasın diye örtünün üstüne başak yaydı. 20 Avşalom'un görevlileri eve, kadının yanına varınca, ‹‹Ahimaas'la Yonatan nerede?›› diye sordular. Kadın, ‹‹Irmağın karşı yakasına geçtiler›› diye yanıtladı. Avşalom'un görevlileri onları aramaya gittiler; bulamayınca Yeruşalim'e döndüler. 21 Adamlar gittikten sonra, Ahimaas'la Yonatan kuyudan çıktılar ve olup bitenleri bildirmek üzere Kral Davut'a gittiler. Ona, ‹‹Haydi, hemen ırmağı geçin›› dediler, ‹‹Çünkü Ahitofel size karşı böyle öğüt verdi.›› 22 Bunun üzerine Davut'la yanındaki bütün halk Şeria Irmağı'nı çabucak geçti. Şafak söktüğünde Şeria Irmağı'nı geçmeyen bir kişi bile kalmamıştı. 23 Ahitofel, verdiği öğüde uyulmadığını görünce, eşeğine palan vurdu; yola koyulup kentine, evine döndü. İşlerini düzene koyduktan sonra kendini astı. Ölüsünü babasının mezarına gömdüler. 24 Davut Mahanayim'e vardığı sırada Avşalom'la yanındaki İsrail askerleri Şeria Irmağı'nı geçtiler. 25 Avşalom Yoav'ın yerine Amasa'yı ordu komutanı atamıştı. Amasa Yitra adında bir İsmaili'nin^[1] oğluydu. Annesi Nahaş'ın kızı Avigayil'di; Yoav'ın annesi Seruya'nın kızkardeşiydi. 26 Avşalom'la İsrailliler Gilat bölgesinde ordugah kurdular. 27-29 Davut Mahanayim'e vardığında, Ammonlular'ın Rabba Kenti'nden Nahaş oğlu Şovi, Lo-Devarlı Ammiel oğlu Makir ve Rogelim'den Gilatlı Barzillay ona yataklar, taslar, toprak kaplar getirdiler. Ayrıca Davut'la yanındakilerin yemesi için buğday, arpa, un, kavrulmuş buğday, bakla, mercimek, bal, tereyağı, inek peyniri ve koyun da getirdiler. ‹‹Halk kırda yorulmuştur, aç ve susuzdur›› diye düşünmüşlerdi.

English Standard Version

Crossway'dan

Hushai Saves David

1 Moreover, Ahithophel said to Absalom, “Let me choose twelve thousand men, and I will arise and pursue David tonight. 2 I will come upon him while he is weary and discouraged and throw him into a panic, and all the people who are with him will flee. I will strike down only the king, (Yas 25:18; 2 Sa 16:14; 1 Kr 22:31) 3 and I will bring all the people back to you as a bride comes home to her husband. You seek the life of only one man,^[1] and all the people will be at peace.” 4 And the advice seemed right in the eyes of Absalom and all the elders of Israel. 5 Then Absalom said, “Call Hushai the Archite also, and let us hear what he has to say.” (2 Sa 16:16) 6 And when Hushai came to Absalom, Absalom said to him, “Thus has Ahithophel spoken; shall we do as he says? If not, you speak.” 7 Then Hushai said to Absalom, “This time the counsel that Ahithophel has given is not good.” 8 Hushai said, “You know that your father and his men are mighty men, and that they are enraged,^[2] like a bear robbed of her cubs in the field. Besides, your father is expert in war; he will not spend the night with the people. (Özd 17:12; Hoş 13:8) 9 Behold, even now he has hidden himself in one of the pits or in some other place. And as soon as some of the people fall^[3] at the first attack, whoever hears it will say, ‘There has been a slaughter among the people who follow Absalom.’ 10 Then even the valiant man, whose heart is like the heart of a lion, will utterly melt with fear, for all Israel knows that your father is a mighty man, and that those who are with him are valiant men. (Yşu 2:11) 11 But my counsel is that all Israel be gathered to you, from Dan to Beersheba, as the sand by the sea for multitude, and that you go to battle in person. (Yar 22:17; 2 Sa 3:10) 12 So we shall come upon him in some place where he is to be found, and we shall light upon him as the dew falls on the ground, and of him and all the men with him not one will be left. 13 If he withdraws into a city, then all Israel will bring ropes to that city, and we shall drag it into the valley, until not even a pebble is to be found there.” 14 And Absalom and all the men of Israel said, “The counsel of Hushai the Archite is better than the counsel of Ahithophel.” For the Lord had ordained^[4] to defeat the good counsel of Ahithophel, so that the Lord might bring harm upon Absalom. (2 Sa 15:31; 2 Sa 15:34) 15 Then Hushai said to Zadok and Abiathar the priests, “Thus and so did Ahithophel counsel Absalom and the elders of Israel, and thus and so have I counseled. (2 Sa 15:35) 16 Now therefore send quickly and tell David, ‘Do not stay tonight at the fords of the wilderness, but by all means pass over, lest the king and all the people who are with him be swallowed up.’” (2 Sa 15:28; 2 Sa 20:19) 17 Now Jonathan and Ahimaaz were waiting at En-rogel. A female servant was to go and tell them, and they were to go and tell King David, for they were not to be seen entering the city. (Yşu 15:7; Yşu 18:16; 2 Sa 15:27; 2 Sa 15:36)

Yşu 15:7Yşu 18:162 Sa 15:272 Sa 15:36

18 But a young man saw them and told Absalom. So both of them went away quickly and came to the house of a man at Bahurim, who had a well in his courtyard. And they went down into it. (2 Sa 3:16) 19 And the woman took and spread a covering over the well’s mouth and scattered grain on it, and nothing was known of it. (Yşu 2:6) 20 When Absalom’s servants came to the woman at the house, they said, “Where are Ahimaaz and Jonathan?” And the woman said to them, “They have gone over the brook^[5] of water.” And when they had sought and could not find them, they returned to Jerusalem. 21 After they had gone, the men came up out of the well, and went and told King David. They said to David, “Arise, and go quickly over the water, for thus and so has Ahithophel counseled against you.” (2 Sa 17:15) 22 Then David arose, and all the people who were with him, and they crossed the Jordan. By daybreak not one was left who had not crossed the Jordan. 23 When Ahithophel saw that his counsel was not followed, he saddled his donkey and went off home to his own city. He set his house in order and hanged himself, and he died and was buried in the tomb of his father. (2 Sa 15:12; 2 Kr 20:1; Mat 27:5) 24 Then David came to Mahanaim. And Absalom crossed the Jordan with all the men of Israel. (Yşu 13:26) 25 Now Absalom had set Amasa over the army instead of Joab. Amasa was the son of a man named Ithra the Ishmaelite,^[6] who had married Abigal the daughter of Nahash, sister of Zeruiah, Joab’s mother. (2 Sa 19:13; 2 Sa 20:9; 2 Sa 20:12; 1 Kr 2:5; 1 Kr 2:32; 1 Ta 2:13; 1 Ta 2:16)

2 Sa 19:132 Sa 20:92 Sa 20:121 Kr 2:51 Kr 2:321 Ta 2:131 Ta 2:16

26 And Israel and Absalom encamped in the land of Gilead. 27 When David came to Mahanaim, Shobi the son of Nahash from Rabbah of the Ammonites, and Machir the son of Ammiel from Lo-debar, and Barzillai the Gileadite from Rogelim, (2 Sa 9:4; 2 Sa 10:1; 2 Sa 12:26; 2 Sa 12:29; 2 Sa 19:31; 1 Kr 2:7; Ezr 2:61)

2 Sa 9:42 Sa 10:12 Sa 12:262 Sa 12:292 Sa 19:311 Kr 2:7Ezr 2:61

28 brought beds, basins, and earthen vessels, wheat, barley, flour, parched grain, beans and lentils,^[7] 29 honey and curds and sheep and cheese from the herd, for David and the people with him to eat, for they said, “The people are hungry and weary and thirsty in the wilderness.” (2 Sa 15:23; 2 Sa 16:2)