2.Korintliler 7 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

1 Sevgili kardeşler, bu vaatlere sahip olduğumuza göre, bedeni ve ruhu lekeleyen her şeyden kendimizi arındıralım; Tanrı korkusuyla kutsallıkta yetkinleşelim.

Pavlus'un Sevinci

2 Yüreklerinizde bize yer verin. Kimseye haksızlık etmedik, kimseyi yoldan saptırmadık, kimseyi sömürmedik. 3 Bunu sizi yargılamak için söylemiyorum. Daha önce de söylediğim gibi, yüreğimizde öyle bir yeriniz var ki, sizinle ölürüz de yaşarız da. 4 Size çok güveniyor, sizinle çok övünüyorum. Teselliyle doluyum. Bütün sıkıntılar arasında sevincim sonsuzdur. 5 Makedonya'ya geldiğimizde de hiç rahat yüzü görmedik. Her bakımdan sıkıntı çekiyorduk. Dışarıda kavgalar, yüreğimizde korkular vardı. 6-7 Ama yüreği ezik olanları teselli eden Tanrı, Titus'un yanımıza gelişiyle -yalnız gelişiyle değil, sizden aldığı teselliyle de- bizi teselli etti. Titus beni özlediğinizi, benim için üzülüp gayret ettiğinizi bize anlatınca sevincim bir kat daha arttı. 8-9 Mektubumla size acı verdiysem bile pişman değilim. Aslında pişman olmuştum -kısa bir süre için de olsa, o mektubun size acı verdiğini görüyorum- ama şimdi seviniyorum; acı duymanıza değil, bu acınızın sizi tövbeye yöneltmesine seviniyorum. Tanrı'nın isteğine uygun olarak acı çektiniz. Böylece hiçbir şekilde bizden zarar görmediniz. 10 Tanrı'nın isteğiyle çekilen acı, kişiyi kurtuluşla sonuçlanan ve pişmanlık doğurmayan tövbeye götürür. Dünyanın acılarıysa ölüm getirir. 11 Bakın bu acılar, Tanrı'nın isteğiyle çektiğiniz bu acılar sizde ne büyük ciddiyet, paklanmak için ne büyük istek yarattı! Sizde ne büyük öfke, korku, özlem, gayret ve suçluyu cezalandırma arzusu uyandırdı! Bu konuda her bakımdan masum olduğunuzu kanıtladınız. 12 Size o mektubu yazdımsa da, haksızlık edeni ya da haksızlık göreni düşünerek yazmadım; bize ne denli adanmış olduğunuzu Tanrı önünde açıkça görmenizi istiyordum. 13 Bütün bunlarla teselli buluyoruz. Tesellimize ek olarak Titus'un sevinci bizi daha da çok sevindirdi. Çünkü hepiniz onun yüreğini ferahlattınız. 14 Sizleri ona övdüm, beni utandırmadınız. Size söylediğimiz her şey nasıl doğru idiyse, sizi Titus'a övmemiz de öylece doğru çıktı. 15 Hepinizin nasıl söz dinlediğini, kendisini nasıl saygı ve korkuyla kabul ettiğinizi anımsadıkça size olan sevgisi daha da artıyor. 16 Size her bakımdan güvenebildiğim için seviniyorum.

English Standard Version

Crossway'dan

1 Since we have these promises, beloved, let us cleanse ourselves from every defilement of body^[1] and spirit, bringing holiness to completion in the fear of God. (1 Pe 2:11; 1 Yu 3:3)

Paul’s Joy

2 Make room in your hearts^[2] for us. We have wronged no one, we have corrupted no one, we have taken advantage of no one. (Elç 20:33; 2 Ko 6:12; 2 Ko 11:20) 3 I do not say this to condemn you, for I said before that you are in our hearts, to die together and to live together. (2 Ko 6:11) 4 I am acting with great boldness toward you; I have great pride in you; I am filled with comfort. In all our affliction, I am overflowing with joy. (2 Ko 1:4; 2 Ko 1:12; 2 Ko 3:12; 2 Ko 6:10; 2 Ko 8:24; 2 Ko 9:2; Flp 2:17; Kol 1:24)

2 Ko 1:42 Ko 1:122 Ko 3:122 Ko 6:102 Ko 8:242 Ko 9:2Flp 2:17Kol 1:24

5 For even when we came into Macedonia, our bodies had no rest, but we were afflicted at every turn—fighting without and fear within. (Yas 32:25; Ağı 1:20; 2 Ko 2:13) 6 But God, who comforts the downcast, comforted us by the coming of Titus, (2 Ko 1:4; 2 Ko 7:13; 1 Se 3:6)

2 Ko 1:42 Ko 7:131 Se 3:6

7 and not only by his coming but also by the comfort with which he was comforted by you, as he told us of your longing, your mourning, your zeal for me, so that I rejoiced still more. 8 For even if I made you grieve with my letter, I do not regret it—though I did regret it, for I see that that letter grieved you, though only for a while. (2 Ko 2:2; 2 Ko 2:4) 9 As it is, I rejoice, not because you were grieved, but because you were grieved into repenting. For you felt a godly grief, so that you suffered no loss through us. (Mez 38:18; 1 Ko 5:2) 10 For godly grief produces a repentance that leads to salvation without regret, whereas worldly grief produces death. (2 Sa 12:13; Özd 17:22; Elç 11:18) 11 For see what earnestness this godly grief has produced in you, but also what eagerness to clear yourselves, what indignation, what fear, what longing, what zeal, what punishment! At every point you have proved yourselves innocent in the matter. (2 Ko 2:6) 12 So although I wrote to you, it was not for the sake of the one who did the wrong, nor for the sake of the one who suffered the wrong, but in order that your earnestness for us might be revealed to you in the sight of God. (1 Ko 5:1) 13 Therefore we are comforted. And besides our own comfort, we rejoiced still more at the joy of Titus, because his spirit has been refreshed by you all. (Rom 15:32; 2 Ko 7:6) 14 For whatever boasts I made to him about you, I was not put to shame. But just as everything we said to you was true, so also our boasting before Titus has proved true. (2 Ko 4:2; 2 Ko 6:7; 2 Ko 8:24; 2 Ko 9:2; 2 Ko 10:8; 2 Se 1:4)

2 Ko 4:22 Ko 6:72 Ko 8:242 Ko 9:22 Ko 10:82 Se 1:4

15 And his affection for you is even greater, as he remembers the obedience of you all, how you received him with fear and trembling. (2 Ko 2:9; 2 Ko 10:6) 16 I rejoice, because I have complete confidence in you. (2 Ko 2:3)