1Karısı Saray Avram'a çocuk verememişti. Saray'ın Hacer adında Mısırlı bir cariyesi vardı.2Saray Avram'a, ‹‹RAB çocuk sahibi olmamı engelledi›› dedi, ‹‹Lütfen, cariyemle yat. Belki bu yoldan bir çocuk sahibi olabilirim.›› Avram Saray'ın sözünü dinledi.3Saray Mısırlı cariyesi Hacer'i kocası Avram'a karı olarak verdi. Bu olay Avram Kenan'da on yıl yaşadıktan sonra oldu.4Avram Hacer'le yattı, Hacer hamile kaldı. Hacer hamile olduğunu anlayınca, hanımını küçük görmeye başladı.5Saray Avram'a, ‹‹Bu haksızlık senin yüzünden başıma geldi!›› dedi, ‹‹Cariyemi koynuna soktum. Hamile olduğunu anlayınca beni küçük görmeye başladı. İkimiz arasında RAB karar versin.››6Avram, ‹‹Cariyen senin elinde›› dedi, ‹‹Neyi uygun görürsen yap.›› Böylece Saray cariyesine sert davranmaya başladı. Hacer onun yanından kaçtı.7RAB'bin meleği Hacer'i çölde bir pınarın, Şur yolundaki pınarın başında buldu.8Ona, ‹‹Saray'ın cariyesi Hacer, nereden gelip nereye gidiyorsun?›› diye sordu. Hacer, ‹‹Hanımım Saray'dan kaçıyorum›› diye yanıtladı.9RAB'bin meleği, ‹‹Hanımına dön ve ona boyun eğ›› dedi,10‹‹Senin soyunu öyle çoğaltacağım ki, kimse sayamayacak.11‹‹İşte hamilesin, bir oğlun olacak, Adını İsmail[1] koyacaksın. Çünkü RAB sıkıntı içindeki yakarışını işitti.12Oğlun yaban eşeğine benzer bir adam olacak, O herkese, herkes de ona karşı çıkacak. Kardeşlerinin hepsiyle çekişme içinde yaşayacak[2].››13Hacer, ‹‹Beni gören Tanrı'yı gerçekten gördüm mü?›› diyerek kendisiyle konuşan RAB'be ‹‹El-Roi[3]›› adını verdi.14Bu yüzden Kadeş'le Beret arasındaki o kuyuya Beer-Lahay-Roi[4] adı verildi.15Hacer Avram'a bir erkek çocuk doğurdu. Avram çocuğun adını İsmail koydu.16Hacer İsmail'i doğurduğunda, Avram seksen altı yaşındaydı.
1Und Sarai, Abrams Frau, gebar ihm keine ⟨Kinder⟩. Sie hatte aber eine ägyptische Magd, deren Name war Hagar. (Yar 12:16; Elç 7:5)2Und Sarai sagte zu Abram: Siehe doch, der HERR hat mich verschlossen, dass ich nicht gebäre. Geh doch zu meiner Magd ein! Vielleicht werde ich aus ihr erbaut werden[1]. Und Abram hörte auf Sarais Stimme. (Yar 11:30; Yar 30:3)3Da nahm Sarai, Abrams Frau, ihre Magd, die Ägypterin Hagar, nachdem Abram zehn Jahre im Land Kanaan gewohnt hatte, und gab sie Abram, ihrem Mann, ihm zur Frau. (Yar 30:4)4Und er ging zu Hagar ein, und sie wurde schwanger. Als sie aber sah, dass sie schwanger war, da wurde ihre Herrin gering in ihren Augen.5Und Sarai sagte zu Abram: Das Unrecht an mir[2] ⟨liegt⟩ auf dir! Ich selbst habe meine Magd in deinen Schoß gegeben; und ⟨nun,⟩ da sie sieht, dass sie schwanger ist, bin ich gering in ihren Augen. Der HERR richte zwischen mir und dir! (Yar 31:53; Hak 11:27; 1 Sa 24:13)6Und Abram sagte zu Sarai: Siehe, deine Magd ist in deiner Hand. Mache mit ihr, was gut ist in deinen Augen! Als Sarai sie aber demütigte[3], da floh sie vor ihr.7Und der Engel des HERRN fand sie an einer Wasserquelle in der Wüste, an der Quelle auf dem Weg nach Schur. (Yar 20:1; Yar 25:18; 1 Sa 15:7)8Und er sprach: Hagar, Magd Sarais, woher kommst du, und wohin gehst du? Und sie sagte: Vor Sarai, meiner Herrin, bin ich auf der Flucht. (Yar 21:17; Hak 19:17; 1 Kr 19:9; 2 Kr 5:25)9Da sprach der Engel des HERRN zu ihr: Kehre zu deiner Herrin zurück, und demütige dich unter ihre Hände! (1 Pe 2:18)10Und der Engel des HERRN sprach zu ihr: Ich will deine Nachkommen so sehr mehren, dass man sie nicht zählen kann vor Menge. (Yar 17:20; Yar 21:13)11Und der Engel des HERRN sprach ⟨weiter⟩ zu ihr: Siehe, du bist schwanger und wirst einen Sohn gebären; dem sollst du den Namen Ismael[4] geben, denn der HERR hat auf dein Elend gehört. (Yar 17:19; Yar 21:17; Mat 1:21; Luk 1:13)12Und er, er wird ein Mensch ⟨wie⟩ ein Wildesel sein; seine Hand gegen alle und die Hand aller gegen ihn, und allen seinen Brüdern setzt er sich vors Gesicht. (Yar 25:18; Eyü 39:5)13Da nannte sie den Namen des HERRN, der zu ihr geredet hatte: Du bist ein Gott, der mich sieht[5]! Denn sie sagte: Habe ich nicht auch hier hinter dem hergesehen, der mich angesehen hat?[6] (Yar 32:31)14Darum nennt man den Brunnen: Beer-Lachai-Roï[7]; siehe, er ist zwischen Kadesch und Bered. (Yar 24:62; Yar 25:11)15Und Hagar gebar dem Abram einen Sohn; und Abram gab seinem Sohn, den Hagar geboren hatte, den Namen Ismael. (Yar 21:9; Yar 25:12; 1 Ta 1:28; Gal 4:22)16Und Abram war 86 Jahre alt, als Hagar dem Abram Ismael gebar. (Yar 21:5)