Gestalte mit uns ERF Bibleserver. Einfach an unserer Umfrage teilnehmen und gewinnen. Jetzt teilnehmen
Deine Anregungen und Wünsche bei der Weiterentwicklung von ERF Bibleserver sind uns wichtig! Einfach an unserer Umfrage teilnehmen und gewinnen. Jetzt teilnehmen
Twoja przeglądarka jest nieaktualna. Jeśli ERF Bibleserver działa bardzo wolno, zaktualizuj swoją przeglądarkę.
1Gdy Mojżesz pasał owce Jetra,[1] swojego teścia, kapłana Midianitów, poprowadził [raz] stado poza pustynię i przybył do góry Bożej,[2] do Horebu.[3]2I ukazał mu się Anioł JHWH, w[4] płomieniu ognia, ze środka krzewu. I spojrzał, a oto krzew – płonął w ogniu, lecz krzew się nie spalał.3Wtedy Mojżesz powiedział: Niech skieruję się [tam] i zobaczę ten wielki widok, dlaczego krzew się nie spala. (Dz 7,30)4A gdy JHWH zauważył, że skierował się [tam], aby [to] zobaczyć, zawołał do niego Bóg spośród krzewu i powiedział: Mojżeszu! Mojżeszu! A [on] odpowiedział: Oto jestem!5Wtedy rzekł: Nie zbliżaj się tu! Zdejmij z nóg swoje sandały, bo miejsce, na którym ty stoisz, jest ono ziemią świętą.[5]6Powiedział też: Ja jestem Bogiem twojego ojca,[6] Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba. Wtedy Mojżesz zakrył swoją twarz, gdyż bał się patrzeć na Boga. (Dz 7,32)7JHWH powiedział [dalej]: Napatrzyłem się na niedolę[7] mojego ludu w Egipcie i usłyszałem ich krzyk z powodu jego ciemiężców; znam jego cierpienia.8Zstąpiłem więc,[8] aby go wyrwać z ręki Egiptu i wyprowadzić go z tej ziemi do ziemi dobrej i rozległej, do ziemi opływającej w mleko i miód, do siedziby Kananejczyków i Chetytów, i Amorytów, i Peryzytów,[9] i Chiwitów, i Jebuzytów.9Bo teraz oto krzyk synów Izraela dotarł do mnie. Widziałem też udrękę, którą Egipcjanie ich dręczą.10A teraz – idź![10] Posyłam cię do faraona. I wyprowadź[11] mój lud, synów Izraela, z Egiptu. (Dz 7,23; Dz 7,29; Dz 7,30)11Wówczas Mojżesz powiedział do Boga: Kim ja jestem, że[12] miałbym pójść do faraona i że miałbym wyprowadzić synów Izraela z Egiptu?12I odpowiedział: Ponieważ JESTEM[13] z tobą – i to będzie dla ciebie znakiem, że Ja cię posłałem,[14] a po twym wyprowadzeniu ludu z Egiptu oddacie cześć[15] Bogu na tej górze.13Mojżesz powiedział na to do Boga: Oto ja przyjdę do synów Izraela i powiem im: Bóg waszych ojców posłał mnie do was, a oni mnie spytają: Jakie jest Jego imię? Co im odpowiem?14I powiedział Bóg do Mojżesza: JESTEM, KTÓRY JESTEM.[16] I powiedział: Tak powiesz do synów Izraela: JESTEM posłał mnie do was! (Ap 1,4; Ap 1,8)15I powiedział jeszcze Bóg do Mojżesza: Tak powiesz do synów Izraela: JHWH, Bóg waszych ojców, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest moje imię na wieki i tak Mnie będą wspominać po wszystkie pokolenia.[17]16Idź i zgromadź starszych[18] Izraela, i powiedz im: JHWH, Bóg waszych ojców, objawił mi się, Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, mówiąc: Dobrze przyjrzałem się[19] wam i temu, co wam czyniono w Egipcie.17I postanawiam[20] wyprowadzić was z niedoli Egiptu do ziemi Kananejczyków i Chetytów, i Amorytów, i Peryzytów,[21] i Chiwitów, i Jebuzytów, do ziemi opływającej w mleko i miód.18A gdy wysłuchają twego głosu, udasz się, ty i starsi Izraela, do króla Egiptu i powiecie mu: JHWH, Bóg Hebrajczyków, spotkał się[22] z nami. Chcielibyśmy udać się, prosimy, w trzydniową drogę na pustynię i złożyć ofiarę JHWH, naszemu Bogu.19Lecz Ja wiem, że król Egiptu nie da wam iść, nawet nie [da] pod mocną ręką.[23]20Wyciągnę więc moją rękę i uderzę Egipt wszelkimi moimi cudami,[24] których dokonam pośród niego – i potem wypuści[25] was.21Dam też łaskę temu ludowi w oczach Egipcjan i stanie się, gdy będziecie wychodzić, że nie wyjdziecie próżno.22Niech więc poprosi [każda] kobieta swą sąsiadkę i odwiedzającą jej dom o sprzęty srebrne i o sprzęty złote oraz o szaty; i włożycie je na swoich synów i na swoje córki – i złupicie[26] Egipt.