Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
od Ewangeliczny Instytut Biblijny1Zbierzcie się i zgromadźcie, bezwstydny narodzie!2Zanim wykona się wyrok, dzień minie jak plewa;[1] zanim przyjdzie na was żar gniewu JHWH; zanim przyjdzie na was dzień gniewu JHWH![2] (Job 21,18; Ps 1,4; Ps 35,5)3Szukajcie JHWH, wszyscy pokorni ziemi, którzy wypełniacie Jego prawo! Szukajcie sprawiedliwości, szukajcie pokory, może skryjecie się w dniu gniewu JHWH. (Wj 32,30; Ps 27,8; Ps 105,4; Iz 51,1; Am 5,15; So 3,12; Mt 5,3; Mt 5,5; Dz 2,38)
Sąd nad innymi narodami
4Gdyż Gaza będzie opuszczona i Aszkelon – na spustoszenie! Aszdod? W samo południe je wyrzucą, a Ekron wykorzenią! (Iz 14,29; Jer 47,1; Ez 25,15)5Biada mieszkańcom wybrzeża morskiego, narodowi Kreteńczyków! Przeciwko wam [kieruje się] Słowo JHWH: Kanaanie, ziemio Filistynów, zniszczę cię, zabraknie mieszkańca!6I stanie się wybrzeże morskie[3] pastwiskiem, podwórzem[4] pasterzy i zagrodą dla stad.7I będzie wybrzeże dla reszty domu Judy, dla nich, by popasali, w domach Aszkelonu wieczorem się kładli, gdyż nawiedzi ich JHWH, ich Bóg, i przywróci im powodzenie.[5] (Iz 1,9; Iz 17,6; So 2,9; So 3,13)8Usłyszałem złorzeczenie Moabu i zniewagi synów Ammona, którymi obrzucali mój lud i pysznili się nad ich granicą.[6] (Rdz 19,30; Lb 22,1; 1 Sm 11,1; 2 Krl 1,1; Jer 48,29; Ez 25,9)9Dlatego, jak żyję – oświadczenie JHWH Zastępów, Boga Izraela – Moab stanie się jak Sodoma, a synowie Ammona jak Gomora, miejscem zachwaszczonym i kopalnią soli,[7] i pustkowiem – na wieki. Reszta mojego ludu złupi ich, a pozostałość narodu[8] posiądzie ich. (Rdz 19,24)10Spotka ich to za ich pychę, gdyż złorzeczyli i wynosili się ponad lud JHWH Zastępów.11JHWH okaże się straszny[9] przeciwko nim, gdyż odtłuści wszystkie bóstwa ziemi; i pokłoni Mu się każdy ze swojego miejsca, wszystkie wybrzeża narodów.[10] (Wj 15,11; Wj 34,10; Flp 2,10; Ap 5,9)12Również wy, Kuszyci – przebici oni moim mieczem.13Wyciągnie też swoją rękę przeciwko północy i zniszczy Asyrię, Niniwę obróci w pustkowie, w kraj suchy, jak pustynię. (Wj 3,20; Pwt 4,34; Pwt 5,15; Pwt 7,19; Pwt 11,2; Pwt 26,8)14I wylegiwać się będą w niej stada, wszelkie zwierzęta narodów;[11] również sowa[12] i puszczyk[13] przysiądą na głowicach jej kolumn, głos pohukiwania w oknach, śmieci[14] na progu, gdyż cedrowe obicia – zerwane. (Iz 13,21; Iz 34,11)15Oto miasto wesołe, zamieszkałe bezpiecznie, mówiące w swoim sercu: Tylko ja i nikt inny! Jaką to stało się okropnością! Legowiskiem zwierząt! Każdy przechodzący obok niego gwizdnie i machnie swą ręką. (Iz 47,7; Iz 47,10; Jer 18,16; Jer 19,8; Jer 49,17)