Sędziów 15 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Utarczki z Filistynami

1 Po pewnym czasie, w dniach zbioru pszenicy,^[1] Samson z jagnięciem z kóz [poszedł] odwiedzić swoją żonę. Powiedział: Niech wejdę do mojej żony do jej izby. Ale jej ojciec nie dał mu tam wejść. 2 Jej ojciec powiedział: Naprawdę powiedziałem [sobie],^[2] że ją całkiem znienawidziłeś – i dałem ją twojemu drużbie. Czy jej młodsza siostra nie jest lepsza od niej? Niech ona będzie dla ciebie zamiast tamtej. 3 Samson jednak powiedział do nich:^[3] Tym razem będę niewinny wobec Filistynów, jeśli zrobię im coś złego.^[4] 4 Poszedł więc Samson, schwytał trzysta lisów,^[5] następnie wziął pochodnie, zwrócił ogon do ogona i umieścił jedną pochodnię w środku, między dwoma ogonami, 5 pozapalał te pochodnie i pognał [lisy] w łany Filistynów. Tak spalił zarówno stogi, jak i łany [zbóż], winnice oraz oliwniki.^[6] 6 Filistyni mówili: Kto to zrobił? I powiedziano [im]: Samson, zięć Timnity, gdyż ten wziął jego żonę i oddał ją jego drużbie. Filistyni poszli więc i spalili ją oraz jej ojca w ogniu. 7 Wtedy Samson powiedział do nich: Skoro tak robicie, to owszem, zemszczę się na was i dopiero wtedy przestanę! 8 I zadał im wielki cios, udo przy biodrze,^[7] po czym zszedł i zamieszkał w grocie skalnej Etam.^[8] 9 Wówczas Filistyni wyruszyli, rozłożyli się obozem w Judzie i rozstawili się^[9] w Lechi. 10 Wtedy Judejczycy zapytali: Dlaczego wyruszyliście przeciw nam? Odpowiedzieli: Wyruszyliśmy, aby związać Samsona, zrobić mu tak, jak on zrobił nam! 11 Wtedy trzy tysiące ludzi z Judy zeszło do groty skalnej Etam i powiedzieli do Samsona: Czy nie wiedziałeś, że rządzą nami Filistyni? Co też nam zrobiłeś?! I odpowiedział im: Jak oni mnie zrobili, tak ja zrobiłem im! 12 I powiedzieli do niego: Zeszliśmy, aby cię związać i wydać cię w rękę Filistynów. A Samson powiedział do nich: Przysięgnijcie mi, że wy nie zwrócicie się przeciwko mnie. 13 Powiedzieli mu: Nie! Tylko mocno cię zwiążemy i wydamy cię w ich rękę, lecz na pewno cię nie zabijemy. Związali go więc dwoma nowymi sznurami i wyprowadzili ze skały. 14 Gdy przyszedł on do Lechi, Filistyni wznieśli okrzyk, by go spotkać. Wtedy zawładnął nim Duch JHWH^[10] i sznury, które były na jego ramionach, stały się jak lniane nici, które płoną w ogniu, i jego pęta [wręcz] stopniały mu na rękach! 15 Zauważył jakąś świeżą, oślą szczękę, wyciągnął po nią rękę, chwycił i pobił wśród nich tysiąc ludzi! 16 Potem Samson powiedział: Przez szczękę osła osioł na dwóch osłach,^[11] szczęką osła zabiłem tysiąc ludzi! 17 A gdy przestał mówić, upuścił^[12] szczękę z ręki i nazwał to miejsce Wzgórzem Szczęki.^[13] 18 Był potem bardzo spragniony i zawołał do JHWH tymi słowy: Ty przez rękę swego sługi sprawiłeś to wielkie wybawienie, ale teraz umrę z pragnienia i wpadnę w rękę [tych] nieobrzezanych! 19 Wtedy Bóg rozszczepił [skalny] moździerz, który znajduje się w Lechi, i popłynęła z niego woda. [Samson] napił się więc i wróciła mu rześkość,^[14] i odżył! Dlatego nadał temu [miejscu] nazwę Źródło Wołającego;^[15] jest ono w Lechi po dziś dzień. 20 I sądził Izraela za dni Filistynów przez dwadzieścia lat.