1Pieśń. Psalm Asafa.[1] (Ps 44,1; Ps 74,1; Ps 80,1; Ps 137,1)2Boże, nie pozwól sobie na spoczynek,[2] nie milcz, Nie zachowuj spokoju, o Boże!3Bo oto burzą się Twoi wrogowie I podnoszą głowę ci, którzy Cię nienawidzą.[3]4Knują spisek przeciw Twemu ludowi I naradzają się przeciw chronionym przez Ciebie.[4]5Mówią: Chodźmy, wymażmy ich spośród narodów, Niech już więcej nie pamiętają imienia Izraela!6Bo naradzali się jednomyślnie, Przeciw Tobie zawarły przymierze: (Mi 4,11)7Namioty[5] Edomu i Ismaelitów, Moabu i Hagrytów, (Rdz 16,1; Rdz 16,15; Rdz 19,30; Rdz 25,13; Rdz 36,1; Rdz 36,31; Pwt 2,9; 1 Krn 5,10; 1 Krn 5,19; 1 Krn 11,38; 1 Krn 27,31; 2 Krn 25,20)8Gebal[6] i Ammon,[7] i Amalek, Filistea wraz z mieszkańcami Tyru. (Rdz 36,12; Wj 17,8; Pwt 2,19; Pwt 25,17; Ez 27,9)9Również Aszur połączył się z nimi, Wsparł synów Lota ramieniem. Sela.10Uczyń im tak, jak Midianitom – Jak Siserze, jak Jabinowi nad potokiem Kiszon, (Sdz 4,1; Sdz 7,1)11Którzy zostali wytępieni w En-Dor, Stali się nawozem ziemi – (Joz 17,11; 1 Sm 28,7; 2 Krl 9,37; Jer 8,2; Jer 9,21; Jer 16,4; Jer 25,33)12Postąp z nimi, z ich dostojnikami, jak z Orebem i Zeebem, Jak z Zebachem i Salmuną – ze wszystkimi ich książętami, (Sdz 7,25; Sdz 8,12; Sdz 8,21)13Którzy powiedzieli: Weźmy sobie w posiadanie pastwiska Boga![8] (Wj 15,13; Jer 25,30)14Boże mój,[9] uczyń z nimi jak z zawieruchą, Jak z plewą przed obliczem wiatru! (Iz 40,24; Jer 13,24)15Jak z ogniem, który pochłania las, I jak z płomieniem, który pochłania góry,16Tak ich ścigaj swoją burzą I swoim huraganem wzbudź w nich trwogę!17Okryj ich twarze hańbą, Niech szukają Twojego imienia, JHWH!18Niech się zawstydzą i zatrwożą na zawsze, Niech będą pohańbieni i zginą!19Tak by poznały, że Ty – tylko Twoje imię brzmi JHWH – Jesteś Najwyższy ponad całą ziemią. (Dn 4,29; Oz 12,6)