1Dla prowadzącego chór. Psalm Dawida.[1] (Ps 6,1; Ps 32,1; Ps 38,1; Ps 102,1; Ps 130,1)2Gdy przyszedł do niego prorok Natan po tym, jak wszedł[2] do Batszeby. (2 Sm 11,1; 2 Sm 12,1)3Zmiłuj się nade mną, Boże, według swojej łaski; Stosownie do Twej wielkiej litości wymaż moje przestępstwa! (Iz 43,25; Iz 44,22; Jer 2,22; Jer 4,14; Łk 18,13)4Obmyj mnie zupełnie z mojej winy I oczyść mnie z mego grzechu! (Wj 32,32; Wj 34,7; Iz 25,8)5Gdyż ja znam swoje przestępstwa I mój grzech jest zawsze przede mną. (Iz 59,12; Mt 27,4)6Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem I popełniłem zło w Twoich oczach, Tak że jesteś[3] sprawiedliwy w swojej mowie,[4] Czysty w swoim sądzie. (Wj 11,9; Kpł 20,3; Pwt 29,18; 1 Krl 8,41; 2 Krl 13,23; 2 Krl 22,17; Ps 30,12; Ps 68,23; Przyp 2,20; Iz 44,9; Ez 21,15; Ez 21,28; Oz 8,4; Jl 4,1; Am 2,7; Rz 3,4)7Oto[5] urodziłem się w przewinieniu I w grzechu poczęła mnie moja matka. (Rdz 8,21; Job 14,4; Job 15,14; Iz 43,27)8Oto milszą Ci była prawda ukryta głęboko[6] – I dlatego dajesz mi poznać głębszą mądrość.[7]9Pokrop mnie hizopem, a będę oczyszczony; Obmyj mnie, a stanę się bielszy niż śnieg. (Wj 12,22; Kpł 4,4; Kpł 14,49; Kpł 14,51; Lb 19,6; Lb 19,18; 1 Krl 4,33; Iz 1,18; Ez 36,25; Jan 19,29; Hbr 9,19)10Spraw, bym usłyszał radość i wesele, Niech się rozradują kości, które skruszyłeś! (Ps 32,3)11Zakryj swoje oblicze przed moimi grzechami[8] I zmaż wszystkie moje winy.12Czyste serce stwórz we mnie, o Boże, I prawego ducha odnów w moim wnętrzu. (Jer 24,7; Jer 31,33; Ez 11,19; Ez 36,26; Mt 5,8)13Nie wypędzaj mnie sprzed Twego oblicza I nie odbieraj mi swego Ducha Świętego. (1 Sm 16,13; Iz 63,10)14Przywróć mi radość z Twojego wybawienia I wesprzyj mnie duchem [pełnym] chęci![9] (Iz 57,18)15Przestępców będę uczył Twoich dróg I grzesznicy nawrócą się do Ciebie. (Ez 3,18; Ez 33,7)16Wybaw mnie od [winy za przelanie] krwi, Boże, Boże mojego zbawienia, A mój język będzie radośnie sławił Twoją sprawiedliwość!17Panie! Otwórz moje wargi, A moje usta będą głosić Twoją chwałę!18Bo nie[10] rozkoszujesz się ofiarą, A choćbym chciał złożyć całopalenie,[11] nie zechcesz. (Ps 40,7; Ps 50,13; Iz 1,11; Jer 6,20; Oz 6,6; Am 5,22)19Ofiarą dla Boga jest duch [pełen] skruchy, Sercem skruszonym i zgnębionym nie pogardzisz, o Boże. (Ps 34,19; Iz 57,15; Iz 61,1; Iz 66,2)20W Twojej dobrej woli czyń dobrze Syjonowi, Odbuduj mury Jerozolimy! (Ps 147,2)21Wtedy przyjmiesz z rozkoszą ofiary sprawiedliwości, Ofiary ogniowe i całopalenia,[12] Wtedy złożą cielce na Twoim ołtarzu. (Kpł 6,22; Pwt 33,10; 1 Sm 7,9)