1Dla prowadzącego chór. Dawidowy.[1] Głupiec stwierdził w swoim sercu: Nie ma Boga! Są zepsuci, dopuszczają się ohydnych czynów[2] – Nikt nie czyni dobra. (Ps 10,4; Ps 14,7; Ps 53,2; Iz 32,6; Jer 5,12)2JHWH spojrzał z niebios na synów ludzkich, By zobaczyć, czy jest ktoś rozumny, poszukujący Boga. (Ps 11,4; Ps 33,13; Ps 102,20)3Wszyscy zboczyli, razem spodleli. Nikt nie czyni dobra, brak choćby jednego.[3] (Rdz 6,12; Ps 5,10; Ps 10,7; Ps 14,1; Ps 36,2; Ps 140,4; Iz 59,7; Rz 3,10; Rz 3,13)4Czy nie mają poznania wszyscy dopuszczający się nieprawości, Pożeracze mego ludu? Zjedli chleb, do JHWH nie zawołali. (Mi 3,3)5Tam obleciał ich strach, Gdyż Bóg jest z rodem sprawiedliwym.6Radę ubogiego ośmieszyli, Gdyż[4] JHWH jest jego schronieniem.7Kto przeniesie[5] z Syjonu zbawienie Izraela? Gdy JHWH odwróci niewolę swego ludu, Niech ucieszy się Jakub i rozweseli Izrael.