1Gdy Izrael wychodził z Egiptu,[1] Dom Jakuba spośród ludu obcej mowy, (Wj 12,51)2Juda stał się Jego świętością, Izrael sferą Jego panowania.3Morze widziało to i uciekło, Jordan popłynął wstecz, (Wj 14,21; Joz 3,15; Ps 66,6)4Góry skakały jak barany, Pagórki – jak jagnięta. (Wj 19,18; Ps 29,6; Ha 3,6)5Co ci się stało, morze, że uciekasz, Jordanie – że płyniesz wstecz,6Góry – że skaczecie jak barany, Pagórki – że jak jagnięta?7Ziemio, zadrżyj przed obliczem Pana, Przed obliczem Boga Jakuba![2]8On zmienia skałę w jezioro, Krzemień – w źródło wody. (Wj 17,6; Lb 20,11; Pwt 8,15; Ps 78,15; Ps 78,20; Ps 107,35)