Przypowieści Salomona 1

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Przypowieści[1] Salomona, syna Dawida, króla Izraela:2 Dla poznania mądrości[2] i karności,[3] dla zrozumienia wywodów rozumu,[4] (2 Sm 20,22; 1 Krl 2,6; 1 Krl 3,28; 1 Krl 5,10; 1 Krl 7,14; Job 28,12; Ps 90,12; Przyp 1,3; Przyp 8,1; Przyp 12,24; Przyp 19,18; Iz 29,24)3 dla przyjęcia pouczeń[5] o byciu roztropnym,[6] o sprawiedliwości,[7] sądzie[8] i prawości,[9] (Wj 21,9; Pwt 1,16; Pwt 16,18; 1 Sm 27,11; Ps 17,2; Ps 23,3; Iz 1,21; Iz 26,7; Iz 41,2; Iz 42,6; Iz 45,19; Ez 18,8; So 2,3)4 dla udzielenia prostym[10] przezorności,[11] [a] młodym poznania[12] i rozwagi.[13] (Wj 31,3; Lb 24,16; Pwt 4,42; Job 21,27; Przyp 2,22; Przyp 12,2; Przyp 24,4; Przyp 24,8; Iz 5,13; Jer 23,30)5 Niech mądry słucha[14] i pomnaża wiedzę,[15] a rozumny[16] niech nabywa wskazówek,[17] (Pwt 32,2; Przyp 7,21; Przyp 12,15; Przyp 15,5; Przyp 26,12; Iz 29,24)6 by zrozumieć przypowieść i przenośnię,[18] słowa mędrców oraz ich zagadki.7 Bojaźń JHWH[19] jest początkiem poznania; głupcy gardzą mądrością i karnością.[20] (Wj 3,6; Job 28,28; Ps 111,10)8 Słuchaj, mój synu, pouczenia swego ojca i nie porzucaj nauki[21] swojej matki,[22] (Pwt 17,11; 1 Krl 2,3; 2 Krl 10,31; Przyp 1,2)9 bo one są wdzięcznym wieńcem na twej głowie i naszyjnikiem[23] na twojej szyi!10 Jeśli, mój synu, chcą cię zwabić grzesznicy, nie ulegnij [namowom]!11 Gdyby mówili: Chodź z nami! Zasadźmy się na krew, bez przyczyny zaczatujmy na niewinnego,12 pochłoniemy ich żywcem jak Szeol i w całości – jak schodzących do grobu.13 Nagrabimy wszelkich cennych bogactw, napełnimy łupem nasze domy.14 Rzuć swój los między nami, jedna kiesa będzie u nas wszystkich!15 Nie idź, mój synu,[24] w drogę razem z nimi, powstrzymaj swoją nogę od ich ścieżki!16 Gdyż ich nogi biegną ku złu i śpieszą ku rozlewowi krwi.[25] (Przyp 6,17; Przyp 6,18; Iz 59,7)17 Lecz na darmo zasypano ziarnem sieć na oczach wszelkiego ptactwa![26] (Kazn 10,20)18 Oni bowiem zasadzają się na własną krew, czatują na własne dusze.19 Takie są ścieżki wszystkich chciwych zysku: odbiera on duszę własnych panów.[27] (Job 8,13; Job 18,21; Iz 14,26)20 Mądrość[28] głośno woła[29] na zewnątrz, podnosi swój głos na placach,21 woła na rogu [ulic pełnych] zgiełku,[30] wygłasza swe mowy u wejścia w miejskich bramach:22 Jak długo [wy], prości, chcecie kochać się w prostactwie, wy, szydercy, zachwycać się szyderstwem i wy, głupcy, nienawidzić poznania? (Przyp 8,5; Przyp 9,4)23 Zawróćcie na moje ostrzeżenie! Oto wylewam przed wami mego ducha, obwieszczam wam moje słowa.24 Ponieważ wołałam, a nie chcieliście słuchać, wyciągałam swą rękę, ale nikt nie zważał, (Iz 50,2; Iz 65,1; Iz 66,4; Jer 7,13; Jer 7,24; Za 7,13)25 i porzuciliście całą moją radę, nie przyjęliście mojego ostrzeżenia,[31]26 dlatego i ja śmiać się będę z waszej klęski, wyszydzę, gdy ogarnie was strach –27 gdy padnie na was zagłada[32] niczym burza i wasza klęska nadciągnie jak wichura, gdy dosięgnie was udręka i strapienie.28 Wtedy wzywać mnie będą, lecz im nie odpowiem, poszukiwać mnie, ale mnie nie znajdą.29 [To] dlatego, że nienawidzili poznania i nie obrali bojaźni JHWH.30 Nie przyjęli mojej rady, pogardzili moim każdym ostrzeżeniem.31 Dlatego będą jedli z owocu swojej drogi i nasycą się swoimi wymysłami.32 Bo odstępstwo[33] prostych ich zabija, a beztroska głupców ich gubi.33 Lecz kto mnie słucha, będzie mieszkał bezpiecznie, będzie wolny od strachu przed złem.[34]