1I przemówił JHWH do Mojżesza tymi słowy:[1]2Przemów do Aarona i do jego synów,[2] i do wszystkich synów Izraela – i powiedz im: Oto jest Słowo, w którym JHWH przykazał:3Jeśli ktokolwiek z domu Izraela[3] zarżnie cielca lub owcę, lub kozę, w obozie, albo kto zarżnie [je] na zewnątrz obozu,4zamiast je przyprowadzić przed wejście do namiotu spotkania,[4] aby [je][5] złożyć jako dar dla JHWH przed przybytkiem JHWH, to zostanie mu to poczytane za przelew krwi – przelał krew – i człowiek ten[6] zostanie odcięty od swojego ludu.5Ma tak być dlatego, by synowie Izraela przyprowadzali swoje rzeźne ofiary, które zarzynają w ofierze na polu, do JHWH, przed wejście do namiotu spotkania, do kapłana, i zarzynali je jako ofiary pokoju dla JHWH. (Pwt 12,15; Pwt 12,20)6Wtedy kapłan obleje krwią ołtarz JHWH[7] u wejścia do namiotu spotkania, a tłuszcz spali na woń przyjemną dla JHWH. (Kpł 1,5; Kpł 3,8)7Nie będą więc już więcej zarzynali swoich rzeźnych ofiar dla kozłów,[8] za którymi [idąc], dopuszczają się nierządu – będzie to dla nich wieczystą ustawą dla ich pokoleń. (Kpł 16,8; 2 Krn 11,15)8Powiedz im zatem: Jeśli ktokolwiek z domu Izraela lub spośród przychodniów, którzy mieszkają pośród nich,[9] będzie składał ofiarę całopalną albo rzeźną,9a przed wejście do namiotu spotkania jej nie przyprowadzi, aby ją przysposobić dla JHWH, to człowiek ten zostanie odcięty od swojego ludu.
Zakaz spożywania krwi
10Każdy też z domu Izraela lub spośród przychodniów mieszkających wśród nich, kto by spożywał jakąkolwiek krew, to zwrócę swoje oblicze przeciw duszy spożywającej krew i wytnę ją spośród jej ludu, (Rdz 9,4; Kpł 7,26; Kpł 19,26; Pwt 12,16; Pwt 12,23; Pwt 15,23)11gdyż dusza ciała jest we krwi,[10] a Ja dałem wam ją[11] na ołtarz, dla przebłagiwania za wasze dusze, ponieważ to krew dokonuje przebłagania za duszę. (Rdz 4,10; Rdz 9,2; Hbr 9,12; Hbr 9,18)12Dlatego powiedziałem do synów Izraela: Żadna dusza spośród was nie będzie spożywała krwi, także przychodzień mieszkający pośród was nie będzie spożywał krwi.13A każdy, kto spośród synów[12] Izraela lub spośród przychodniów mieszkających wśród nich[13] upoluje łup, zwierzę albo ptaka – [z tych], które się jada – niech wypuści jego krew i przykryje ją prochem [ziemi].14Gdyż duszą każdego ciała – jego krew; w jego duszy ona;[14] dlatego powiedziałem do synów Izraela: Nie będziecie spożywali krwi żadnego ciała, gdyż dusza wszelkiego ciała to jego krew – każdy, kto by ją spożywał, zostanie odcięty.[15]15Każda też dusza, która spożyłaby padlinę lub [zwierzę] rozszarpane – czy to tubylec, czy przychodzień – wypierze swoje szaty i umyje się w wodzie, i będzie nieczysty aż do wieczora, a [potem] będzie czysty.[16]16A jeśli nie wypierze i swego ciała nie umyje, obciąży się winą. (Kpł 5,17; Kpł 7,18; Kpł 10,17)