Judy 1

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny

Pozdrowienie

1 Juda, sługa Jezusa Chrystusa, a brat Jakuba, ukochanym w Bogu Ojcu i zachowanym w Jezusie Chrystusie, powołanym: (Rz 1,6; Rz 1,7; 1 Kor 1,24; 1 Tes 1,4; 1 Tes 5,23; 2 Tes 3,3; 2 Tm 1,12; 1 P 1,4; 1 P 1,5; 1 P 1,15; Jud 1,24; Ap 3,10) 

2 Miłosierdzie, pokój i miłość niech będą wam pomnożone. (Mt 9,13; Rz 9,15; Rz 9,18; Rz 9,23; Ef 6,23; 2 Tm 1,16; 1 P 1,2; 2 P 1,2; 2 J 1,3) 

Przestroga przed fałszywymi nauczycielami

3 Ukochani! Podejmując wszelkie staranie, aby pisać wam o naszym wspólnym zbawieniu, miałem potrzebę wezwać was do podjęcia poważnej walki o raz na zawsze przekazaną świętym wiarę. (Rz 1,7; 1 Kor 1,2; 1 Tm 1,18; 1 Tm 6,12) 

4 Wślizgnęli się bowiem pomiędzy was pewni ludzie, na których od dawna wypisany już został ten wyrok, bezbożni, którzy łaskę naszego Boga obracają w rozwiązłość i wypierają się naszego jedynego Władcy i Pana, Jezusa Chrystusa. (Dz 11,23; Dz 20,29; Rz 3,8; Rz 6,1; Rz 6,15; Ga 2,4; Hbr 12,15; 1 P 1,10; 1 P 1,13; 2 P 2,1; 2 P 2,5; 2 P 3,7; 2 P 3,18) 

Przykłady kary za przekraczanie ustalonego przez Boga porządku

5 Chcę wam zaś przypomnieć – wam, którzy wszystko raz na zawsze wiecie – że Jezus wybawił lud z ziemi egipskiej, potem [jednak] wygubił tych, którzy nie uwierzyli; (1 Kor 10,4; 1 Kor 10,5; Hbr 3,16; 2 P 1,12; 2 P 3,1) 

6 aniołów zaś, którzy nie zadbali o swój [pierwotny] urząd, lecz porzucili swe własne mieszkanie, zatrzymał w wiecznych pętach, w mroku, na wielki dzień sądu; (2 P 2,4; 2 P 2,9) 

7 tak też Sodoma i Gomora oraz położone wokół nich miasta, w podobny im sposób pogrążone w nierządzie i puszczaniu się za innym ciałem, stanowią przykład słusznie ponoszących karę wiecznego ognia. (Rz 1,27; 2 Tes 1,9; 2 P 2,6) 

8 Podobnie jednakże i ci snom oddani, plamią ciała, a przy tym gardzą zwierzchnością i znieważają [uczestników] chwały. (2 P 2,10; 2 P 2,20) 

9 Michał zaś, archanioł, gdy prowadził spór z diabłem o ciało Mojżesza, nie ośmielił się wypowiedzieć bluźnierczego wyroku, lecz powiedział: Pan niech cię skarci! (Mt 4,1; 2 P 2,11; Ap 12,7; Ap 12,8) 

10 Ci natomiast bluźnią temu, czego nie poznali, a to, co instynktownie jak nierozumne zwierzęta pojmują – w tym ulegają zepsuciu. (2 P 2,12) 

11 Biada im, że poszli drogą Kaina i dla zapłaty rozlali się w oszustwie Balaama, i poginęli w buncie Korego. (2 P 2,15; 1 J 3,12; Ap 2,14) 

12 Oni są na waszych agapach tymi rafami współucztującymi nieustraszenie, pasącymi samych siebie, bezwodnymi chmurami niesionymi przez wiatr, jesiennymi bezowocnymi drzewami, po dwakroć martwymi, wykorzenionymi, (Mt 15,13; Mt 16,18; Mt 21,19; Łk 13,6; Ga 2,9; Ef 4,14; 2 P 2,13; 2 P 2,17) 

13 dzikimi bałwanami morza, pieniącymi się własnym bezwstydem, zbłąkanymi gwiazdami, dla których na wieki zachowany został mrok ciemności. (Rz 6,21; 2 Kor 4,2; 2 P 2,17) 

14 Prorokował o nich siódmy po Adamie Henoch w słowach: Oto przyszedł Pan z miriadami swoich świętych, (Mt 25,31; Łk 12,1; Hbr 11,5; Ap 19,19) 

15 aby dokonać sądu nad każdym i skazać każdą duszę za wszelkie ich bezbożne czyny, których się dopuścili, i za wszelkie złośliwości, które wypowiedzieli przeciw Niemu bezbożni grzesznicy. (1 Tm 1,9) 

16 Są to gderacze, kpiarze chodzący według własnych żądz; a ich usta wypowiadają przechwałki, dla zysku zaś podziwiają to, co powierzchowne. (Mt 5,2; Mt 22,16; Łk 4,22; Łk 20,21; Dz 1,16; Dz 3,18; Dz 10,34; Ef 6,1; 1 Tes 2,5; Jk 2,9; 1 P 4,2; 2 P 1,4; 2 P 2,10; 2 P 2,13; 2 P 2,15; 2 P 2,18; Ap 13,5) 

17 Wy zaś, ukochani, przypomnijcie sobie słowa uprzednio wypowiedziane przez apostołów naszego Pana Jezusa Chrystusa, (2 P 1,15; 2 P 3,2) 

18 że mawiali do was: W czasie ostatecznym pojawią się szydercy, którzy będą postępować według swoich własnych bezbożnych pożądliwości. (1 Tm 4,1; 2 Tm 3,1; Jk 1,14; Jk 4,1; 1 P 1,5; 2 P 3,3) 

19 To są ci, którzy powodują rozłamy, zmysłowi, nie mający Ducha. (Rz 2,8; Rz 8,9; Rz 16,17; 1 Kor 2,14) 

Zasady zdrowego duchowego życia

20 Wy zaś, ukochani, budujcie siebie samych w waszej najświętszej wierze, módlcie się w Duchu Świętym, (Rz 8,26; Ef 6,18; Kol 2,7; 1 Tes 5,11) 

21 zachowajcie siebie samych w miłości Bożej, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa ku życiu wiecznemu. (Rz 5,5; Rz 8,39; 1 Kor 13,13; 1 Tm 6,12; 1 Tm 6,19) 

22 A miejcie i miłosierdzie dla wątpiących, 

23 innych zaś ratujcie, wyrywając z ognia; dla innych zaś miejcie miłosierdzie [połączone] z lękiem, mając odrazę nawet do tuniki splamionej przez ciało. (Jk 5,19; 1 P 3,2; 2 P 2,10; Ap 3,4) 

Końcowe błogosławieństwo

24 A Temu, który ma moc ustrzec was od upadku i postawić przed obliczem swojej chwały nieskazitelnych, pełnych wielkiej radości, (Rz 16,25; Ef 1,4; Ef 5,27; Flp 1,10; Flp 2,15; 1 Tes 5,23; 1 P 1,5; 1 P 1,6; 1 P 1,19; 1 P 4,13; 2 P 1,10; 2 P 3,14) 

25 jedynemu Bogu, naszemu Zbawcy przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana, niech będzie chwała, majestat, moc i władza przed wszystkimi wiekami i teraz, i po wszystkie wieki. Amen. (Rz 11,36; Rz 16,27; 1 Tm 1,17; Ap 5,13) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny ©
2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).