1I zapanował król Sedekiasz,[1] syn Jozjasza, zamiast Koniasza,[2] syna Jehojakima. Królem nad ziemią Judy ustanowił go Nebukadnesar, król Babilonu. (2 Krl 24,8; Jer 36,30)2Lecz nie słuchał ani on, ani jego słudzy, ani lud ziemi słów JHWH, które przekazywał za pośrednictwem Jeremiasza, proroka. (2 Krl 24,19; 2 Krn 36,10; Jer 36,27)3A król Sedekiasz posłał Jehukala, syna Selemiasza, i Sofoniasza, syna Maasejasza, kapłana, do Jeremiasza, proroka, mówiąc: Módl się za nami do JHWH, naszego Boga! (Jer 21,1; Jer 29,25; Jer 38,1; Ez 17,15)4A Jeremiasz przychodził i wychodził pośród ludu[3] – i nie osadzono go jeszcze w domu odosobnienia. (Jer 29,24; Jer 37,11)5A wojsko faraona[4] wyruszyło z Egiptu. I gdy wieść o nich usłyszeli Chaldejczycy oblegający Jerozolimę, odstąpili od Jerozolimy. (Jer 44,30)6I stało się Słowo JHWH do Jeremiasza, proroka, tej treści:7Tak mówi JHWH, Bóg Izraela: Tak powiecie królowi Judy, który posłał was do mnie, aby się mnie poradzić: Oto wojsko faraona, które wyszło wam na pomoc, powróci do swojej ziemi, do Egiptu,8i wrócą Chaldejczycy, i będą walczyli przeciwko temu miastu, i wezmą je, i spalą ogniem. (Jer 34,22)9Tak mówi JHWH: Nie łudźcie swoich dusz, mówiąc: Chaldejczycy na pewno od nas odejdą, gdyż nie odejdą.10Bo choćbyście pobili całe wojsko chaldejskie walczące z wami i zostali im tylko ludzie poranieni, powstaliby każdy w swoim namiocie i spaliliby to miasto w ogniu.
Uwięzienie Jeremiasza
11A stało się, gdy wojsko chaldejskie odstąpiło od Jerozolimy przed wojskiem faraona,12że wyszedł Jeremiasz z Jerozolimy, aby pójść do ziemi Beniamina, by przejąć stamtąd dziedzictwo pośród ludu.13I stało się, gdy był w Bramie Beniamina, gdzie dowodził strażą człowiek imieniem Jirijasz, syn Szelemiasza, syna Chananiasza, że zatrzymał [on] Jeremiasza, proroka, mówiąc: Ty chcesz przejść do Chaldejczyków! (Jer 21,4; Jer 38,7; Za 14,10)14I powiedział Jeremiasz: Kłamstwo! Nie przechodzę do Chaldejczyków. Lecz nie słuchał go Jirijasz, pojmał Jeremiasza i przyprowadził do książąt. (Jer 26,10)15I rozgniewali się książęta na Jeremiasza, i bili go, i osadzili go w więzieniu w domu Jonatana, pisarza, bo ten zamieniono na dom odosobnienia.[5]16Tak dostał się Jeremiasz do lochu i do sklepionej celi,[6] i siedział tam Jeremiasz wiele dni.
Poszukiwanie Słowa PANA
17I posłał król Sedekiasz, i wzięli go, i wypytywał go w swoim domu, w tajemnicy: Czy jest [jakieś] Słowo od JHWH? I odpowiedział Jeremiasz: Jest! I dodał: Będziesz wydany w rękę króla Babilonu.18I powiedział Jeremiasz do króla Sedekiasza: Czym zgrzeszyłem przeciwko tobie i twoim sługom, i temu ludowi, że osadziliście mnie w więzieniu?19I gdzie są [teraz] wasi prorocy, którzy wam prorokowali, mówiąc: Nie wystąpi król Babilonu przeciw wam ani przeciw tej ziemi?20A teraz posłuchaj, proszę, panie mój, królu: Niech padnie moja prośba przed twoim obliczem i nie odsyłaj mnie z powrotem do domu Jehonatana, pisarza, i niech tam nie zginę.21I rozkazał król Sedekiasz, i umieszczono Jeremiasza na dziedzińcu wartowni. I dawano mu bochenek chleba na dzień, z ulicy piekarzy, do wyczerpania się całego chleba w mieście. I [tak] przebywał Jeremiasz na dziedzińcu wartowni.