1Na początku[1] panowania Jojakima, syna Jozjasza, króla Judy, takie Słowo stało się od JHWH: (2 Krl 23,34; 2 Krn 36,5)2Tak mówi JHWH: Stań na dziedzińcu domu JHWH i przemów przeciwko wszystkim miastom judzkim przychodzącym, aby oddać pokłon w domu JHWH, we wszystkich tych słowach, które poleciłem ci im przekazać – nie ujmuj [ani] słowa!3Może usłuchają i zawrócą, każdy ze swojej złej drogi, i żal Mi będzie sprowadzać na nich nieszczęście, które Ja zamierzam na nich sprowadzić z powodu niegodziwości ich uczynków. (Jer 1,13; Jer 18,7; Jer 25,4; Jer 36,3)4Powiesz im więc: Tak mówi JHWH: Jeśli Mnie nie usłuchacie, aby postępować według mojego Prawa, które nadałem [wam] przed waszym obliczem,5aby słuchać słów moich sług, proroków, których Ja posyłam do was nieustannie,[2] a nie słuchacie, (Jer 7,5; Jer 7,13; Jer 9,1; Jer 24,9; Jer 25,18; Oz 4,1)6to uczynię z tym domem tak jak z Szilo, a to miasto uczynię przekleństwem u wszystkich narodów ziemi. (1 Sm 3,21; Ps 78,60; Jer 7,14)7Kapłani, prorocy i cały lud słyszeli Jeremiasza, wygłaszającego te słowa w domu JHWH.8Lecz stało się, że gdy tylko Jeremiasz przestał mówić to wszystko, co JHWH polecił mu przekazać całemu ludowi, schwytali go kapłani i prorocy, i cały lud, mówiąc: Musisz umrzeć! (1 Sm 14,44; 1 Krl 2,37; 1 Krl 2,42)9Dlaczego prorokowałeś w imieniu JHWH, mówiąc: Dom ten stanie się jak Szilo, a to miasto będzie spustoszone, bez mieszkańców? I zebrał się cały lud wokół Jeremiasza w domu JHWH.10A gdy książęta judzcy usłyszeli o tych słowach, wstąpili z domu królewskiego do domu JHWH i zasiedli w wejściu nowej bramy [domu] JHWH. (Pwt 21,19; Pwt 22,15; Rt 4,1; 2 Krl 15,35; Iz 29,21; Jer 36,10; Am 5,10; Am 5,12; Am 5,15)11Wtedy kapłani i prorocy powiedzieli do książąt i do całego ludu: Wyrok śmierci dla tego człowieka! Gdyż prorokował temu miastu, jak słyszeliście na własne uszy.12I powiedział Jeremiasz do wszystkich książąt i do całego ludu: JHWH posłał mnie, by zostały ogłoszone temu domowi i temu miastu wszystkie te słowa, które słyszeliście.13Teraz więc poprawcie swoje postępowanie i swoje uczynki i słuchajcie głosu JHWH, swojego Boga, a żal będzie JHWH sprowadzić nieszczęście, które wam zapowiedział! (Jer 7,3)14A Ja? Oto ja jestem w waszej ręce. Uczyńcie ze mną, co [uznacie] za dobre i słuszne w swoich oczach.15Wiedzcie jednak z całą pewnością, że jeśli wy mnie zabijecie, ściągniecie krew niewinną na siebie i na to miasto, i na jego mieszkańców, gdyż naprawdę posłał mnie do was JHWH, abym przekazał wszystkie te słowa w wasze uszy!16Wtedy powiedzieli książęta i cały lud kapłanom i prorokom: Ten człowiek nie zasługuje na wyrok śmierci, gdyż przemawiał do nas w imieniu JHWH, naszego Boga.17Spośród starszych ziemi powstali też mężowie i powiedzieli do całego zgromadzenia ludu:18Micheasz z Moreszet prorokował w czasach Hiskiasza,[3] króla judzkiego, i powiedział do całego ludu judzkiego tak: Tak mówi JHWH Zastępów: Syjon będzie zaorany jak pole i Jerozolima będzie gruzowiskiem, a góra domu lesistym pagórkiem. (2 Sm 5,6; 2 Krl 18,1; Ps 76,3; Iz 1,1; Am 1,2; Mi 1,1; Mi 3,12)19Czy Hiskiasz, król Judy, wraz z całą Judą kazali go zabić? Czy nie zląkł się JHWH i czy nie przebłagał oblicza JHWH,[4] tak że żal było JHWH sprowadzać nieszczęście, które im zapowiedział? A my mamy ściągać na nasze dusze tak wielkie zło? (Wj 32,11; 2 Krn 3,12; Ps 119,158; Jer 18,8; Dn 9,13; Za 8,21)20Był także człowiek, który zajmował się prorokowaniem w imieniu JHWH, Uriasz, syn Semajasza z Kiriat-Jearim.[5] I prorokował przeciwko temu miastu i[6] przeciwko tej ziemi tak, jak we wszystkich [swych] słowach Jeremiasz.21A gdy usłyszał jego słowa król Jehojakim i wszyscy jego wojskowi,[7] i wszyscy książęta, król szukał [sposobności] jego uśmiercenia. Lecz gdy Uriasz to usłyszał, przestraszył się i zbiegł, i przybył do Egiptu.22Wtedy król Jehojakim posłał ludzi do Egiptu, Elnatana, syna Achbora, a z nim ludzi, [aż] do Egiptu.[8] (2 Krl 24,6; 2 Krl 24,8; Jer 36,11; Jer 36,25)23I sprowadzili Uriasza z Egiptu i przyprowadzili go do króla Jojakima, a ten kazał uderzyć go mieczem i wrzucić jego zwłoki do grobów synów ludu.[9] (2 Krl 23,6)24Z Jeremiaszem jednak była ręka Achikama, syna Szafana, by nie wydać go w rękę ludu, aby go uśmiercił. (2 Krl 22,3; 2 Krl 22,12; 2 Krl 22,14; Jer 40,5)