1I stało się za dni Achaza,[1] syna Jotama, syna Uzjasza, króla judzkiego, że wyruszył Resin,[2] król Aramu, i Pekach,[3] syn Remaliasza,[4] król Izraela, przeciw Jerozolimie, na wojnę przeciwko niej, lecz nie mógł jej zdobyć. (2 Krl 15,25; 2 Krl 16,5; 2 Krn 28,5)2A gdy doniesiono domowi Dawida: Sprzymierzył się Aram z Efraimem,[5] zadrżało jego serce i serce jego ludu, jak drżą drzewa w lesie od wiatru.3Wtedy powiedział JHWH do Izajasza: Wyjdź Achazowi na spotkanie, ty i Szear-Jaszub,[6] twój syn, przy końcu kanału Górnego Stawu, na trakcie Pola Folusznika.[7]4I powiedz mu: Miej się na baczności i bądź spokojny, nie bój się, a twoje serce niech nie mięknie z powodu tych dwóch niedopałków głowni dymiących, gdy wrze gniewem Resin z Aramem i syn Remaliasza.5A ponieważ Aram,[8] Efraim i syn Remaliasza uknuli przeciwko tobie zło, mówiąc:6Wyruszmy na Judę i zastraszmy ją, podzielmy ją między siebie[9] i ustanówmy w niej królem syna Tabala,[10]7tak mówi Pan JHWH: To się nie stanie i tak nie będzie!8Gdyż stolicą Aramu jest Damaszek, a głową Damaszku jest Resin; i jeszcze sześćdziesiąt pięć lat,[11] a Efraim, rozbity, przestanie być ludem – (2 Krl 17,24; Ezd 4,1; Ezd 4,10; Iz 7,16)9stolicą zaś Efraima jest Samaria, a głową Samarii syn Remaliasza. Jeśli nie uwierzycie, nie ostaniecie się![12] (2 Krl 15,29; 2 Krl 16,1)10I powiedział jeszcze JHWH do Achaza tak:11Proś dla siebie o znak od JHWH, twego Boga, głęboko jak w Szeolu lub wysoko w górze!12I odpowiedział Achaz: Nie będę prosił i nie będę wystawiał JHWH na próbę. (Wj 17,2; Wj 17,7; Lb 14,22; Pwt 6,16; Ps 78,18; Ps 78,41; Ps 78,56; Ps 95,9; Ps 106,14)13Wtedy [Izajasz] powiedział: Słuchajcie, domu Dawida: Czy mało wam uprzykrzać się ludziom, że uprzykrzacie się też Bogu?14Dlatego sam Pan da wam znak:[13] Oto panna[14] pocznie[15] i urodzi syna, i nazwie[16] go imieniem Immanuel.[17] (Rdz 3,15; Rdz 16,11; Rdz 16,15; Rdz 24,16; Rdz 24,43; Rdz 29,31; Rdz 35,18; Rdz 38,24; Wj 2,8; Sdz 8,31; Sdz 13,5; Sdz 13,24; Rt 4,17; 1 Sm 1,20; 1 Sm 4,19; 2 Sm 7,12; 2 Sm 11,5; Iz 8,8; Iz 8,10; Iz 8,18; Iz 11,1; Iz 19,20; Iz 20,3; Iz 37,30; Iz 38,7; Iz 38,22; Iz 55,13; Iz 66,19; Mt 1,23; Łk 1,34)15Twaróg i miód będzie jadł dla swego nauczenia się,[18] jak odrzucać zło, a wybierać dobro.[19]16Bo zanim chłopiec[20] nauczy się odrzucać zło, a wybierać dobro, opuszczona będzie ziemia, przed której obu królami ty drżysz.17Sprowadzi JHWH na ciebie i na twój lud, i na dom twojego ojca dni, jakich nie było od dnia, gdy Efraim odpadł od Judy[21] – [to jest] króla Asyrii!18I stanie się w tym dniu, że gwizdnie JHWH na muchę,[22] która jest na krańcach rzek Egiptu,[23] i na pszczołę, która jest w ziemi Aszur,19i przybędą, i spoczną one wszystkie w jarach rzecznych i w urwiskach skalnych, i na wszystkich krzakach ciernistych,[24] i na wszystkich wygonach.[25]20W tym dniu ogoli Pan brzytwą wynajętą za Rzeką[26] – królem Asyrii – głowę i włos na nogach, a także brodę usunie.21I stanie się w tym dniu, że każdy będzie hodował jałówkę i dwie owce.22I stanie się, że z powodu obfitego udoju mleka żywić się będzie twarogiem![27] Tak, twaróg i miód będzie jadł każdy, kto zostanie zostawiony w tej ziemi.23I będzie w tym dniu każde miejsce, gdzie rosło tysiąc krzewów winnych w [cenie] tysiąca srebrników, [porosłe] cierniem i ostem.24Ze strzałami i z łukiem przychodzić tam będą, bo cierń i oset będzie w całej tej ziemi.25I na wszystkie góry, które uprawiano motyką, nikt tam nie przyjdzie z obawy przed cierniem i ostem, i będą na wygon dla bydła i na podeptanie przez owce.