Izajasza 48 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Nadchodzi nowe!

1 Słuchajcie tego, domu Jakuba, wy, nazywani imieniem Izraela i pochodzący z nasienia^[1] Judy, przysięgający na imię JHWH i wyznający^[2] Boga Izraela – chociaż nie w prawdzie i nie w sprawiedliwości! 2 Tak, nazywani są od świętego miasta i opierają się na Bogu Izraela – Jego imię JHWH Zastępów. 3 Rzeczy przeszłe zapowiadałem od dawna i z moich ust wyszły, i dałem o nich słyszeć. Nagle wykonałem je i nadeszły. 4 Ponieważ wiedziałem, że jesteś uparty i że twój kark jest ścięgnem z żelaza, a twoje czoło to spiż, 5 to zapowiadałem ci od dawna, dawałem o tym słyszeć, zanim nastąpiło, abyś nie powiedział: Mój bożek to uczynił, mój posążek i mój odlew to nakazał. 6 Słyszałeś! Przejrzyj to wszystko! A wy^[3] – czy nie ogłosicie?^[4] Od teraz będziesz ode Mnie słyszał o tym, co nowe i zakryte, i o czym nie wiedziałeś. 7 Teraz zostały stworzone, a nie dawno, a przed dniem dzisiejszym o nich nie słyszałeś, abyś nie powiedział: Oto wiedziałem! 8 Ani nie słyszałeś, ani nie wiedziałeś, ani twoje ucho nie było wcześniej otwarte, ponieważ wiedziałem, że jesteś całkowicie przewrotny i od łona nazywają cię przestępcą.^[5] 9 Ze względu na moje imię powstrzymywałem^[6] swój gniew, ze względu na moją sławę^[7] oszczędzałem cię, aby cię nie zniszczyć. 10 Oto wytapiałem cię,^[8] lecz nie jak przy srebrze, próbowałem cię^[9] w piecu cierpienia. 11 Przez wzgląd na siebie, przez wzgląd na siebie czynię [to], bo dlaczego ma być bezczeszczone^[10] [moje imię]?^[11] A [przecież] mojej chwały nie oddam innemu.

Wezwanie do wyjścia z niewoli

12 Słuchaj Mnie, Jakubie, i [ty], Izraelu, mój powołany! Ja jestem Tym – Ja jestem pierwszy i Ja jestem ostatni. (Ap 1,17; Ap 22,13) 13 Tak, to moja ręka posadowiła ziemię i moja prawica rozpięła niebiosa; gdy Ja na nie wołam, wszystkie razem stają. 14 Zbierzcie się wy wszyscy^[12] i słuchajcie!^[13] Kto z nich te [rzeczy] zapowiedział? Ten, którego JHWH kocha,^[14] wykona Jego wolę na Babilonie, a jego ramię na Chaldejczykach. 15 Ja, Ja [to] oznajmiłem i Ja go powołałem, sprowadziłem go – i powiedzie się jego drodze. 16 Zbliżcie się do Mnie! Słuchajcie tego! Od początku nie mówiłem w ukryciu, od czasu, gdy się to dzieje, Ja tam jestem. A teraz Pan JHWH posłał mnie i Jego Duch. 17 Tak mówi JHWH, twój Odkupiciel, Święty Izraela: Ja, JHWH, twój Bóg, uczę cię tego, co przyniesie ci korzyść, prowadzę cię drogą, którą masz iść. 18 Gdybyś wcześniej zważał na moje przykazania, twój pokój byłby jak rzeka, a twoja sprawiedliwość jak fale morskie! 19 Twego potomstwa byłoby jak piasku i owoców twego wnętrza^[15] jak ziaren,^[16] nie byłoby tępione ani niszczone jego imię przed moim obliczem. 20 Wychodźcie z Babilonu! Uciekajcie od Chaldejczyków! Radosnym głosem ogłaszajcie, dawajcie o tym słyszeć, niech to dojdzie do krańca ziemi! Mówcie: JHWH wykupił swojego sługę Jakuba! 21 Nie mieli pragnienia, gdy ich wiódł przez wyschłe miejsca, sprawił, że woda dla nich trysnęła ze skały – i rozłupał skałę – popłynęła woda! 22 Nie ma pokoju – mówi JHWH – dla bezbożnych!